Kozmik Rehber

[fatale]

Sevgili arkadaşlar, Kozmik Rehber, başlığı altında sizlere çok güzel yazılar sunacağım. Yazılar bana ait değil, üye olduğum bir gruptan bana devamlı gelen ve paylaşılması istenen, hepimize kendimizi iyi hissettirecek yazılar. Yazıların sahibi sanırım Medine Gül.. Kısacası, pozitif motivasyon yazıları. Herkese rehber olacağını ve beğeneceğinizi umuyorum..

Farkındalık tesadüfleri farketmektir



Çok boyutlu düşünce sistemine doğru yolculuktayız. Bu düşüncede evrimi yaşamaktır. Düşüncede evrimi yaşarken kullanacağımız en önemli anahtar, olayları yaşarken an ve an olanların farkında olmaktır. Nedir bu farkında olmak?

"İntihar etmek ile ilgili düşünceler yaşıyorsunuz ve bir arkadaşınız size bu konuda bir kitap veriyor. Uçağın kalkmasına 5 dakika kala havaalanındasınız, siz geç kaldım diye düşünürken uçağın 1 saat geç kalkacağını öğreniyorsunuz. Otobüsü kaçırdınız, aynı yöne giden arkadaşınız arabası ile önünüzde durdu. İşe gitmek istemiyorsunuz, sabah çok kötü bir soğuk algınlığı ile uyanıyorsunuz. Bir konu kafanızı kurcalıyor, akşam ekranda o konu ile ilgili bir film buluyorsunuz".

Bunların hepsi, sizin düşüncelerinizin size yaşattıklarıdır. Tesadüf değildir!! Yaşarken neden yaşadığınızı o an fark etmek için, olayın hangi düşünce yapınızdan kaynaklandığını sorgulayın. Araba kullanırken, gaz veya frene basmak nasıl ki beyinde otomasyon haline gelir, farkındalık da belirli bir süre sonra otomasyon kazanarak, düşüncede evrimi yaşatır.

Yağmurun çoktan dindiğinin farkında olup, güneşi solumak için, hem resim içinde olup, hem de şemsiyeleri kaldırıp resme dışından bakmak gerekiyor.

Kozmik Rehber

[fatale]

Farkındalık özümüze aralanmış kapıdır.

Bilincimizin gelişiminde en önemli etken, yaşam içindeki kendimizin farkında olmaktır. Kendimizi tanıdıkça yaptığımız, düşündüğümüz en küçük detayların farkında oldukça, hayatı hisseder ve zevk almaya başlarız. Bu farkındalık otomatik olarak bilincimizin gelişimini sağlar.Bir örnek: Sabah kalktınız, duş aldınız, kahvaltı yaptınız, giyinip evden çıktınız, arabanıza bindiniz veya otobüs durağına yürüdünüz. Bu davranışlar otomasyon halinde, her gün yaptığınız bir işlevdir.

Bunu farkında olarak yaptığınızda ise şu olur:

Sabah gözlerinizi açtınız. Dışarıya bakarak, gökyüzünün maviliğini hafif bir müzik eşliğinde soludunuz,yağmur yağıyorsa yağmurun sesini, dışarıda kar varsa beyazlığın verdiği duyguyu, çok soğuksa rüzgarın yüzünüzdeki dolaşımını hissettiniz. Duş alırken, suyu bir sevgi,bu bir bebeğe baktığınızda hissettiğiniz sevgi hissi gibidir, gibi düşünüp, tüm vücudunuzu, ayak parmaklarınızdan başınıza kadar, yavaş yavaş dolan bir şişe gibi misali bu sevgi ile doldurdunuz. Kahvaltı yaparken, evin içine yayılan kokunun ve ağzınıza aldığınız her lokmadaki tadın farklılığını ve sizde yarattığı hazzı hissettiniz. Evde sizden başka birileri varsa, o insan ile bunu paylaşmanın verdiği doyumu yaşadınız. Kapıdan dışarıya adım attığınızda, yepyeni bir güne adım attığınızın hissini yaşadınız. Biri sizi sinirlendirecek bir şey söylediğinde, o insanın sadece otomatik işlev yaptığını ve farkında olmadan yaşadığını hissedip gülümsediniz... Şimdi sabahın köründe farkındalıkla kim uğraşacak derseniz... O zaman otomasyon halinde yaşamaktan şikayet etmeyin,zira bunun bir getirisi olmadığının farkında olmak da bir farkındalıktır.

[fatale]

Sen sevginin ışığısın



Hep başkalarının düşünceleri doğrultusunda yaşamayı öğrendik. Hep başkalarına iyi görünebilmek çabası içinde, başkalarından hayatımızı onaylamasını bekledik. İşin sonunda kendimizi düşünmek çıkarcılık ve bencillik olurken, kendimizi yaşamak en büyük korkumuz haline geldi.Bu korku kabul edilmemek korkusudur. Bu korku sevilmemek korkusudur. Bu korku yalnız kalmak korkusudur.

Yüzümüzdeki maske ile nesillerdir "Sevgi dilenmenin yolları" isimli oyunu oynadık durduk.

Oysa ki hayatımızın gerçek başlangıcı;

Sahnede maskesiz boy gösterdiğimiz andır,

Sevgiyi dışarıda değil, kendi özümüzde bulduğumuz andır,

"Başkaları ne der", "ne düşünür", kalıplarından sıyrılıp, hayatı kendiniz için, özgürce yaşamaya başladığınız andır.

En yalnız olduğunuzu sandığınız an da;

Gökyüzüne bakıp, gökyüzü kadar kalabalık olduğunuzu hissettiğiniz andır.

Başkalarının ne yaptığını, nelerle uğraştığını, onlarla ilgili her türlü eleştirilerinizi bir yana bırakıp, her şeyin olduğu gibi mükemmel olduğunu fark ettiğiniz andır.

Nesillerdir oynanan maskeli balo çoktan bitti! Perde çoktan kapandı!

Artık doya doya KENDİNİZİ YAŞAMANIN zamanı! Nasıl mı?

MASKESIZ!

Kozmik Rehber

[fatale]

Yaşam duraklarda beklemekle gelmiyor.



Zenginliği duraklarda beklemeyin. Mutluluğu duraklarda beklemeyin. Sevgiyi duraklarda beklemeyin. Gelmezler! Dünya yaşamamız için bizi beklerken, bizler yanlış duraklarda, onca beklentilerle, hiç işe yaramayan sorgulamalarla ne yapıyoruz? Nereye gidiyoruz? Neden hayatımızı karamsarlıklarla dolu haberlerde gezinerek zehir ediyoruz? Neden etrafımızdakilerin dırdırlarına kulak asarak, boşa nefes tüketiyoruz? Zenginlik de, mutluluk da, sevgi de içimizdedir.

Yani biz zaten zenginliğin kendisiyiz. Biz zaten mutluluğun kendisiyiz. Biz zaten sevgiyiz. Bırakın karamsar haberleri, bırakın sorgulamaları, bırakın şikayet etmeleri, dırdır dinlemeleri. Haydi yaşama adım atalım. Dünya bizim oyun bahçemiz. Haydi yapmamız gerekeni yapmaya, haydi oyun oynamaya. Haydi doğduğumuzdan beri bizi bekleyen yaşama....



Sahil kenarındaki sımsıcak kumlar, ayaklarımızla dansı, deniz ise bileklerimizle sohbeti düşleyerek bizi bekliyor.

Uzanmamız için bizi çağıran, mis kokulu çimenlerin gözleri yolda bizi bekliyor.

Işıklarını içimize çekmemizi bekleyen güneş, gözlerimizi hissetmek için, kafamızı kaldırıp bakmamızı bekliyor.

Koklamamız için kollarını sonuna kadar açan güzelim çiçekler, ellerimizden tutmak için bizi bekliyor.

Şöminede yanan alev, gözlerimizde dans eden lapa lapa kardan dans sırasını bekliyor.

Bahçedeki ağaçlar, onlara eski bir dostumuz gibi, sımsıkı sarılmamızı bekliyor.

Hava, soluksuz kalıncaya kadar dansetmemizi, çenemiz ağrıyıncaya kadar kahkahalarla gülmemizi bekliyor.

Biz neyi bekliyoruz?


Kozmik Rehber

[fatale]

Tatiller, biz tatil ilan ettiğimiz için tatildir.



Düşünceyi bir mıknatıs gibi düşünün. Pozitifliği alışkanlık haline getirdiğinizde, beyin otomatik olarak, her konuda pozitifliğe alışır ve bir mıknatıs gibi pozitif olayları kendine çeker. Burada amaç pozitifçi etiketi almak değil, öğrendiklerinizin günlük hayatta işinize yaramasıdır. Hayatınıza uygulayamadığınız öğretiler yerine, günlük hayatta kullanabileceklerinizi tercih ettiğinizde, hayatı daha fazla solumuş olursunuz. Neden tatil günleri diğer günlerden daha pozitiftir? Neden herkes tatil günlerinde daha neşelidir? Birden bire değişen ne olmuştur? Alışkanlık!! Bu, beynin yıllardır yaşadığı ve otomasyon haline gelen, tatil alışkanlığından başka bir şey değildir. Her gününüzde tatil günlerindeki pozitifliği yaşamak, sizin elinizde.

Olabildiğince taşıdığınız pozitif düşünceler, alışkanlık haline gelerek, otomasyon haline dönüşecektir.


Kozmik Rehber

[fatale]

Her solukta evrensel enerjiyi soluruz



Öz kaynağımızın hamuru, barış ve sevgi enerjisi üzerine kuruludur. Hepimiz ana kaynağa, göbek bölgesindeki enerji merkezinden bağlıyızdır. Anne karnındayken, annemize sadece göbek bağı ile bağlı olmak, bunun simgesel bir ifadesidir. Hepimiz özünde kullanmasak da, sevgi enerjisi üreten bir mekanizma vardır. Bu mekanizmayı çalıştırmak bizim elimizde. Hepimizin barışa ve sevgiye fazlası ile ihtiyacı olduğunu hatırlayarak, aklınıza geldiği oranda, şu soluma şeklini denemeye çalışın:



Her soluk alıp verdiğinizde, göbeğinizden soluk alıp verdiğinizi düşünün. Soluduğunuz havayı, barışı soluduğunuzu düşünerek, tüm hücrelerinize barışı soluyun.

İçinize soluduğunuz barışı, sevgi yumağınızda sevgi haline dönüştürerek dışarıya, sevgiyi soluyun.

Barışı içeriye soluyup, sevgiyi dışarıya soluyun. Barışı içeriye soluyup, sevgiyi dışarıya soluyun.



Bunu günlük meditasyon olarak uygulamamız, hayatınıza barışı ve sevgiyi getirdiği gibi, evrensel enerjinin yükselmesine de yardımcı olacaktır.



Dunya bize ait degil,biz dunyaya aitiz..Cok kirlettigimiz dunyamizi koruyalim..

Evren bize ait degil ,biz evrene aitiz..

[fatale]

Nedenlerimiz ve niçinlerimizin toplamı; bahanelerimizdir




Dünyada yaşadıklarımıza sürekli nedenler bulup, etrafımızda olanlara anlam bulmaya çalışırız.

Sinirleniriz, hayata küseriz, çevremizdeki insanlara kızarız. Oysa rüyalarımız böyle midir? Rüya görürken, rüyada yaşanılan hiç bir şeyi, kişileri, olayları, ortamı, detayları hiç mi hiç sorgulamayız. Rüyada hiçbir şey umurumuzda değildir ve sadece rüyayı yaşarız. Uyandığımızda ise "Ahaa, rüyaymış!" deriz. Yaşanılan her şey, dünyada almamız gereken eğitim doğrultusundadır.

Bir türlü anlam veremediğiniz olayları, "Bu benim öğrenimimin bir parçası ve şu an rüyadayım, nedenini zamanı gelince anlayacağım" diye kabul edin ve kendinizi yok yere, duygu seli ile boğarak sorgulamayın... Dünyada yaşadığınız olayları rüya gibi düşünün. Zamanı gelip manzaranın

dışına çıkıp baktığınızda, "Ahaa!!!" diyeceksinizdir.


Kozmik Rehber

[fatale]

Mucizenin içinde yaşarken, mucize isteriz



Dünya güzelliklerle dolu ve bizler yanı başımızda olan bu binlerce güzelliğe bakarız bakmasına da göremeyiz. Hayatımızda hep mucize olsun isterken, bir mucizenin içinde yaşadığımız halde, bunun farkında bile olmadığımızı fark ettiniz mi? Hiç sabah kalkıp dışarı çıktığınızda, etrafınızdaki çiçeklere, koşuşan hayvanlara, koşturmaca halindeki insanlara, dikkat ettiniz mi? Hiç yanından geçtiğiniz bir ağacın yapraklarına dokundunuz mu? Hiç güneşin doğuşunu veya batışını seyrettiniz mi? Hiç kafanızı kaldırıp, gökyüzüne baktığınızda, sihirli bir kürenin içinde yaşadığınızı hissettiniz mi? Hiç milyonlarca çeşidi olan kelebeklerin, kanatlarında taşıdıkları o inanılmaz renkler arasında dolaştınız mı? Bu güzellikleri fark etmediyseniz, güneşin doğuşunu ve batışını henüz seyretmediyseniz, yaşıyorsunuz demek yalan olur. Farkındalığınız bu güzellikleri görebildiğiniz oranda artar ve beyninizde büyüttüğünüz, hani o çok irice olan sorunlarınız küçülür ve anlamsızlaşır. Güneşin doğuşuna merhaba deyin ve her gün kafanızı kaldırıp gökyüzüne bakarak, içinde yaşadığınız bu mucize güzelliği doyasıya içinize soluyun. Kendinizi yaşıyor hissetmeniz, bu güzellikleri gördüğünüz oranda yoğunlaşacaktır. her gün kendinize şunu sormayı unutmayın:



"Bugün yaşamın hangi güzelliğini fark ettim?"



Durmadan bir şeyler isteriz, biraz bunun aksini deneyin ve şunu sorun:



"Muhteşemliklerle dolu yaşam, bugün senin için ne yapabilirim?"



Kozmik Rehber

[flower]

inanılmaz gerçekten..
bu sayfayı bu güne kadar görmeyip de tam da bu gün ve şuan keşfetmem inanılmaz...
hayatta hiç bir şey tesadüf değil...birkez daha teyid edildi..benim için... 96
sana nasıl teşekkür etsem ...bilemiyorum sevgili Fatale..
ben şu an sözün bittiği yerdeyim...
koccaman..yürekten sevgilerimle...

[fatale]

Hayatın çeşnisi, yanlışlarımızla yanlış olan bizler.Yanlış olmamaya gösterdiğimiz onca özen boşa mı gidiyor dersiniz? Çocukluğumuz, delikanlılığımız, genç kızlığımız, yetişkinliğimiz ve hatta yaşlılığımız Aman yanlış olmasın, Aman yanlış olmayalım ile geçerken, yıllardır farkında olmadan boşa mı kürek çektik dersiniz ?

Oysaki yanlışlara başka boyuttan baktığımızda, yanlışların, hayat içinde yapılmaması değil tam aksine yapılması, olunması gereken deneyimler olduğunu fark ederiz.



Dünyanın oluşumundan bu yana, aynı havayı soluduğumuz canlı çeşitlerinin nasıl oluştuğunu hiç düşündünüz mü? 4.5 milyar yıllık dünyamız, insan yaşamından önce 500 yıl boyunca hayvan yaşamına ev olmuştur. Şekillenen dünyamıza çarpan her bir meteorun yarattığı etki, yaşam birimlerinin DNA larını etkileyerek DNA da yanlış kopyalanmaya neden olmuştur. Her bir yanlış DNA ise bize seyrederken hayranlık duyduğumuz,dinazorla r döneminden günümüze kadar uzanan, yaşamın can damarı çeşitlemeyi sunmuştur.



Bu günlük haftalık aylık yıllık yaşama inatla gitmeyeceğim diye direnenlerimiz içinse asırlık hayatlarımızdaki yanlışlar içinde geçerli değil midir? Her kezin doğru olduğu bir yaşantının tuzu biberi olur mu dersiniz? Artık genlerimize yerleştirip nesillere aktardığımız yanlış olma korkusuna farklı bakmaya hazır olduğumuz bu bilinçlenme uyanışında nice yanlışlara diye kutlamalar yapma zamanı. Ben yanlışım ve hayatın tuzu biberi ışığıyım deme zamanı.

Bunda bir adım öte gidip ne yanlış ne doğru sadece ışık olan ben varım da diyebilirsiniz




Kozmik Rehber