[pisimbat]

Benim hiç babam olmadı

Ben kendimi hep çok şanşlı bir kız olarak görmüşümdür.Annem ,teyzem,dedem,abilerim,etrafımda hep bir kalabalık aile kominisi ile yaşantıma başladım,zaman içinde beni terk edenler oldu,ama ilk başta babam gitmiş,öyle dediler,uzağa gitti baban gelecek o küçük aklımla gittiği yerin geri dönülmeyeceğini akıl etsemde sezdirmedim kimselere.Bak baban Almanyadan bebek yolamış sana ,kanmış gibi yaparken bebek bir tarafa atılırdı hep,zaten oldum olası sevmedim oyuncak bebekleri,kim bilir neden.Küçük bir kasaba da büyümenin avantajları pek çoktur bakkal amca ,manav abi hep tanır seni ,hayatımda amcalar abiler vb insanlar oldu ama benim hiç babam olmadı.Filimlerde olduğu gibi elimden tutup çoçuk bahçesine gidemedik hiç seninle baba,iki elini yana açıp gel benim güzel kızım (babalaar kızları güzel gelir kanımca) demedin ve ben asla koşamadım o kollara,resimlerinden bilirim yakışıklıymışsın,nasıl kokardın ,sakalların batarmıydı acaba beni öperken, yoksa der daim jilet gibi sinek kaydımıydı yüzün,ayakkabılarını merak ediyorum,nelerden hoşlanırdın,ne okurdun ,hangi tür müzikleri dinlerdin .Tepkilerin nasıldı,uysalmı,sinirlimiydin,söylesene baba sen nasıl bir babaydın, adamdın,Ben seni hiç yaşayamadım sen beni kollayamadın bu dünyanın kötülüklerinden,ama senin soyadnı taşıyorum ve bu bana yaşadığım sürece gurur verecek hep,bir çok insandan dinledim seni ,ama yaşayamadım seninle öpemesemde bir kez bile yanaklarından elinde baston küçük evimizin bahçesinde oturamasanda,elinde ekmekle akşamları kapıyı açmamış olsanda,babamsın,gittiğin yerde annemle birlikle hala bana baktığınızı görüyorum ,biliyorum.Baba biliyormusun benim hiç babam olmadı …..
Yaşayamadığım babam, seni seviyorum