Konunun üzerine şimdi balkondan bakarken ben babam geçti
le, antrönörlüğünü yaptığı benimle aynı yaşlarda kızla beraber. Ona davrandığı gibi davransaydı bana beni kızı gibi gördüklerinin yanında rencide etmeseydi, bana doğum günümde aldığı ansiklopedileri başkalarına hediye etmeseydi ve sorumluluğumu üstlenseydi benim de bi babam olucaktı şimdi. Başka insanlara verdiği değeri bana ve aileme verseydi, eğitimim için beni teşvik etmiş olsaydı, daha çok benim işe yaramadığımı hissettirmektense onu "babam" olduğu için değil "benim babam" o olduğu için sevicektim, baba seçme hakkı olmadığı için hayıflanmaktansa... Yalnız değilsiniz kızlar benim de hiç babam olmadı... Hiç hissetmedim bunu ben..Bunca zaman üzülmüşüm kendimi boşu boşuna üzmüşüm. Şimdi umursamıyorum kapının önünden geçerken sadece el sallıyorum ona "hoşçakal" der gibi. Sadece bu mutlu ediyo beni onunla ilgili..