[azazeli101]

canım kardeşlerim öncelikle 40 yıllık arkadaşım gibi dertlerimi dinleyip bana yardımcı oldunuz için çok teşekkür ediyorumm:))
Bukadar önemsendiğini görmek insanı çok mutlu ediyor..İnanın yazdıklarınızı yaşadıklarınızı okudukça bir okadar daha düşüncelerim değişiyor rahatlıyorum yalnız olmadımı farkediyorum.Birkaç gündür hem yazdıklarınızı okuyor hemde kendimce çalışmalar yapıyorum çok işe yarıyor.Kendim olmaya gayret gösteriyorum birilerine ayak uydurmaya çalışmaktan beceremeyincede sıkıntıya girmekten bıktım.Şu lisede arkadaşım olsun veya olmasın pekte umrumda değil artık.Tek aşmam gereken istediğimi yapmak ve başkalarının düşüncelerini önemsememek bunu başardım mı benim için herşey yerine oturmuş demektir.Çünkü lise ortamında herkez birileriyle dolaşınca bende yalnız başıma biryerde kös kös oturunca utanç duyuyorum sıkıntıya giriyorum neden? çünkü o değersiz düşünceleri yüzünden.Bunu aşmalıyım rahat olmalıyım lisede arkadaşlık zerre kadar umrumda değil yalnız olmayı seviyorum tek sorunum bu yolda (''birilerinin düşünceleri'') okadar aşıcam fazla büyük sorunum kalmadı.Mutluyum ve huzurluyum daima böle kalacağım, herşey düzeliyor..