[cabiliyet]

Büyük Aşkların Küçük Hikayeleri 1(Sevgililer Günü 2002)
Dumanlı dağların ovalara akıp gittiği bir zamandır yaşam
Kirli Ankara akşamlarına tertemiz bir yağmurun sancısındadır mevsim
Yorgun bitkin Ev dönüşlerinin Demli çay hasretlerine döndüğü özlemdir zaman
Yıkık Bitik terk edilişlerin cama vuruşudur saniyeler


Erol elindeki kitaba son kez baktı..Sanki Hiç yazılmamış gibiydi kitabı
okumuştu okumasına ama sadece okumuştu..
Kol Saatiyle yetinmeyip duvardaki saat e baktı
Gözleri saatin göbeğinde gülümseyen kıza takıldı..
Saati duvara taktığı sevgililer günü geldi aklına


Terminaldeki gecikmiş araçlar son yorgun yolcularını bırakıp yeni seferlere hazırlanıyordu ..
Muavinler son kontrollerini sanki şehirden hiç ayrılmak istemezcesine ağır yapıyorlardı
Erol Elindeki soğuktan taptaze görünen kendi gibi boynu bükük çiçeklere dudağındaki son nefes sigara dumanını savurdu sigarayı yere atıp yavaş adımlarla terminal görevlisine yaklaştı
Terminal görevlisi üzerindeki ütülü inüformayı hak etmişliğin verdiği vakar la son otobüslere son düdüğünü çalmak ve sıcak yuvasına kavuşmanın heyecanını gizlemeye çalışıyordu...
Erol adama yaklaşarak
--Baba son otobüs bu değilmi diye sordu Adam Evet gibisine başını sallayıp ekledi
--Doğudan gelen bir tane kaldı ama o anakaraya uğramayacak isterseniz son servisle gidin buradan
Erol Zoraki gülümseye çalışarak Sağ olasın baba gidelim bu saate kadar gelmeyen sevgili beklenmeyi hak etmemiştir dedi
Adam gülümseyip hey gidi gençlik lafını belki bininci kez gururla mırıldandı
Erol son kez bir daha bekleme salonuna göz attı kimse kalmamıştı birkaç sabahçı bi mekanlar
Kaloriferin yanına sokulmuş gece bekçisine türlü yalakalıklar yapıp geceyi sıcak bir ortamda geçirmenin kavgasını veriyorlardı..Erol yavaşça elindeki çiçeği çöpe attı paltosunun yakasını kaldırıp caddeye doğru yürümeye başladı.
Evine baya uzak bu yol gözünde büyümüyordu bile Belkide içindeki acıyı yollara dökerdi ardından gelen insanlar bu acılara basmayacak kadar meşgullerdi..
Siyah taş duvarların arasından süzülerek geçti..Bir anda durdu eşyalarını otele bırakmıştı ..
Ne sürpriz diye iç geçirdi..Bir sevgili insanı gelerek sultan gelmeyerek aptal yapabiliyormuş ..
Yolun karşısına geçip taksiye binip otele geldi..Saatine baktı 01.23 bu saatte eve gitmektense
Ücretini peşin ödediği odada kalmak daha iyi diye düşündü .. Otelin sokağına çıkan merdivenleri tırmanırken yan Caferlerdeki sahtede olsa gelen neşeli gülüşleri dinledi Daha da sıkıldı içi Otelinin önünden geçerek büfeden bir şişe kanyak aldı yedeğe sigarasını da alıp bir banka ilişti sert bir yudum ve ardından ikinci daha sert bir yudumla gözleri yaşardı.
Yumruğunu sıktı Ne yaptım lan ben sana neeeee
Üçüncü yudumda gözyaşının yerini alan öfkesine daha fazla yenilmemek için sıktığı yumruğunu bank a indirdi sigarasını yakıp derin bir nefes çekti. Cep telefonunu çıkardı Gelen mesajlara tekrar baktı acaba kaçırdığım bir detaymı var ilkini okudu
11.20 Canım Çok özledim saatler geçmek bilmiyor akşam 18 00 de biniyorum otobüse ..
14.40 Canım Otelimizde yerimiz ayrılmıştı değilmi? Lütfen aynı oda olsun seni seviyorum
16.10 Halimi bir görsen berber den koşarak çıktım eve fırtına gibi çantam hazırdı dünden Beni terminale Agah bırakacak çok özledim
Telefonu kapadı Dünyada herkesi anladım yanımda çalışan insanların leb demeden leblebilerinin tozuna kadar..Müşterilerin ne zaman ödeme yapacağını Kim üçkağıtçı kim dürüst ama ama Asla bir kadının ne zaman nerede ne düşüneceğini bunu öğrenemedim ..
Elindeki cep telefonu çevirmekten vazgeçip cebine koydu Bir an arayıp sormayı düşündü ..
Sonra vaz geçti alacağı cevap için yeterince cesur değildi..son yudumu ağır ağır içti boşalan şişeyi çöp kutusuna attı yürümeye başladı Her şey ağır geliyordu üzerindeki palto cebindeki anahtarlar hani insan a her şey tadsız gelir kaçmak sığınmak ister bir sığınağa her şeyi unutmak ister...hatta ölümü bile düşünür..Gülümsedi hemen birisini bulmam lazım Bu geceyi bu sevgililer gününü yalnız geçirmemeliydi..Saat geç olmuştu kim uykusuz kalır bu gecede kim seni bekler seni düşünür Erol diye düşündü her kelime her hece bir noktada birleşti evet Hande Şu an ankarada olması gereken beni bekleten beni böyle saçmalıkları düşünmeye zorlayan hande offff..Ya abi nerede bu kız yaaa? Aklına gelebilecek kötü ihtimalleri düşündü otobüse binerken aradı otobüs geldi yoksa 19.00 otobüsümüydü yüzlerce kez okuduğu mesajları ezberlemişti artık. acaba bittimi oyun? Sıkıldımı.. sözleri aklına geldi bir gün evet bir gün benden nefret ettiğin gün gelecek ve o gün beni unutman çok yakın olacak Erol.
Acaba o gün bu günmü? Hayır bu gün O gün olamaz .. Neden olamasın bir an durdu ..
--Yaa ne yapıyorum ben yaa..Karizmayı iyice sarstık kendi kendime konuşuyorum hemen birini bulmam lazım aklına gelen isimleri düşündü şebnem evet şebnem olabilir iyi kızdır sohbeti güzeldir çağırsam gelir sabaha kadar sohbet ederiz hem birilerine anlatmam lazım bunları ancak rahatlarım..Cep telefonunu çıkardı rehbere baktı allah allah Bu kızın ismini niye sildim ben..Tabi yaa...gülümsedi hande ye söz vermişti asla senden başkası olmayacak diye tüm kız arkadaşlarını bir bahaneyle terk etmiş açık kapı bırakmamıştı bir tür otokontrol ..İşte şimdi şap a oturdun Erol diye iç geçirdi.
Geri döndü Otele geldi en iyisi uyumak sabah ola hayrola..resepsiyona yaklaşıp manyetik kartını aldı Odaya çıktı Kapıyı açıp içeri girdi
Aman allahım bu ne?
Işıklar kararmış masada bir şamdan ve iki kadeh süitin içinde enfes bir koku ama ama bu koku
Hande...!
Koşarak sarıldı o kadar güçlü sıktı ki kızın bedenini
Dudağından tek kelime çıktı kızın
--Çok beklettin be güzelim
Erol daha da sıkı sarıldı
Cevap vermedi
Yağmur başlamıştı Ankara’ya Gökler seyirciydi bu aşka tempo tutmuşlardı tüm yıldızlar
Tüm görsel kirliliğe rağmen hala burdayız diyordu kayan bir yıldız ..
Hadi dilek tutun diyordu tüm görkemini kaybederken ..
Ve sokak lambaları o gece pembe yanıyordu ankaranın
Zaman donması ve öyle kalması gereken bir saat deydi
Ama sadece bu sayfaya sığabilen yarım yamalak türkçeyle yazılan bir anı olarak kaldı


Handecik e ithafen
14 ŞUBAT 2002
aNkArA