Cevap: Geri döndüm! :)
 

Günaydın günlüğümmm,

Telkinlerimi açtım şimdi, bütün gün ve gece ben evin içinde yapmam gerekenleri yaparken benimle olacaklar.. :)

Bugün boş geçecek son salı günüm, önümüzdeki haftadan itibaren TEGV'de çocuklarla İngilizce etkinliği yapacağız :)

Pazartesi ve Cuma'ları da okuldayım, yüksek lisans derslerim başlıyor, çarşamba ya da perşembeye de bi ders eklemeye çalışıyorum ama bizim okulda birşeyleri öğrenmek o kadar zor ki, umarım istediğim gibi bi ders programına kısa sürede sahip olurum.

KPSS çalışmam gerek ama hiiiiç içimden gelmiyor,bu kadar olur.

Kendi kendime Fransızca çalışmalarım çok iyi gidiyor, fiillerle ilgili sıkıntımı bir aşarsam güzel olacak herşey, günlüğüme yazmayı bitirdikten sonra Fransızca'nın başına oturacağım :)

Yapmaktan en çok keyif aldığım şeylerden biri, telkin dinlerken bir şeyler öğrenmek için çalışmak :)

Bunları yapmayı uzun zamandır ihmal ediyodum artık daha çok vakit ayıracağım :)

Olumlama mı tam olarak bilmiyorum ama bu ara şu cümleleri kendi kendime tekrarlamak bana çok iyi geliyor :

"Kendime sahibim, kendime aitim, kendi hayatımın, düşüncelerimin duygularımın merkezindeyim."

Kendi değerime sahip çıkıyorum. Kendimi seviyorum, kendimi sevdikçe, hayatımı da seviyorum. Kendimi ve hayatımı sevdikçe, insanlar da beni seviyor ve bana saygı duyuyor... :)

Cevap: Geri döndüm! :)
 

Okunmaya Değer...

YAŞ 5
anne ve babamın birbirlerine bağırmalarının beni ne kadar korkuttuğunu öğrendim.

YAŞ 7
Meşrubat içerken gülersem içtiğimin burnumdan geleceğini öğrendim.
...
YAŞ 12
Bir şeyin değerini anlamanın en iyi yolunun bir süre ondan yoksun kalmak olduğunu öğrendim.

YAŞ 13
Annemle babamın elele tutuşmalarının ve öpüşmelerinin beni daima mutlu ettiğini öğrendim.

YAŞ 15
Bazan hayvanların kalbimi insanlardan daha fazla ısıttığını öğrendim.

YAŞ 18
İlk gençlik yıllarımın keder, şaşkınlık, ıstırap ve aşktan ibaret olduğunu öğrendim.

YAŞ 24
Aşkın kalbimi kırabileceğini ama buna değer olduğunu öğrendim.

YAŞ 33
Bir arkadaşı kaybetmenin en kestirme yolunun ona ödünç para vermek olduğunu öğrendim.

YAŞ 36
Önemli olanın başkalarının benim için ne düşündükleri değil benim kendi hakkımda ne düşündüğüm olduğunu öğrendim.

YAŞ 38
Eşimin beni hala sevdiğini, tabakta iki elma kaldığında küçüğünü almasından anlayabileceğimi öğrendim.

YAŞ 41
Bir insanın kendine olan güveninin, başarısını büyük oranda belirlediğini öğrendim.

YAŞ 44
Annemin beni görmekten her seferinde sonsuz mutluluk duyduğunu öğrendim.

YAŞ 46
Yalnızca minik bir kart göndererek bile birinin gönlünü aydınlatabileceğimi öğrendim.

YAŞ 49
Herhangi bir işi yaptığımdan daha iyi yapmaya çalıştığımda, o işin yaratıcılığa dönüştüğünü öğrendim.

YAŞ 50
Sevgi, evde üretilmemişse, başka yerde öğrenmenin çok güç olabileceğini öğrendim.

YAŞ 53
İnsanların bana, izin verdiğim biçimde davrandıklarını öğrendim.

YAŞ 55
Küçük kararları aklımla, büyük kararları ise kalbimle almam gerektiğini öğrendim.

YAŞ 64
Mutluluğun parfum gibi olduğunu, kendime bulaştırmadan başkalarına veremeyeceğimi öğrendim.

YAŞ 70
İyi kalpli ve sevecen olmanın, mükemmel olmaktan daha iyi olduğunu öğrendim.

YAŞ 82
Sancılar içinde kıvransam bile başkalarına basağrısı olmamam gerektiğini öğrendim.

YAŞ 90
Kiminle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar olduğunu öğrendim.

YAŞ 95
Öğrenmem gereken daha pek çok şeyler olduğunu öğrendim.

Dün sabaha karşı kendimle konuştum.
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
Yokuşun başında bir düşman vardı.
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum…

Özdemir Asaf

Cevap: Geri döndüm! :)
 

Uzun süredir yoktum, hayatımda fazla bir şey olup bittiği de yoktu, tıkandığımı hissettiğim bir noktadaydım ancak kendimi oyalıyordum. Bunları tekrar tekrar yazınca da içi daralıyor insanın, kendini çıkmaz sokakta hissetmek sürekli olarak, çok kötü bir his.

Şimdi yazdığımı okuyunca belki bana deli diyeceksiniz ama, bundan 3-4 yıl önce bir arkadaşımla sohbet esnasında ona "ben bir şifacıyım" dedim "insanları iyileştiriyorum, ve onlara iyi geldikten sonra onlar beni terk edip gidiyorlar". Şimdi anlıyorum ki ben yalnız bir şifacı değilim, ben alma -verme dengeleri bozulmuş bir şifacıyım.

Bugün bir reiki master ile tanıştım ve reiki yolunda ilerlemeye karar verdim. Yaşam amacımla bütünleştiğimi hissediyorum. Ben bir şifacıyım. İleride ben de bir reiki master olacağım ve burda sizi iyileştirmek için hazır olacağım.

Ne bir işe başlamak, ne yüksek lisans, ne kariyere dair herhangi bir başarı.

Hayatta neden bana hiçbir kapının açılmadığını merak ediyordum şimdi anlıyorum ki hepsi ben reiki kapısının içinden gireyim diyeymiş.

Artık herşey çok başka olacak.

Bugün buraya bunu yazmak istedim, bir gün reiki 4 seviyesine erişip master olacağım ve buradaki herkesin ruhani yolculuğunda yanında olacağım.

Şimdi de buradayım.

Ben yaşam amacımı buldum, onunla bütünleştim. Bu çok çok güzel bir his. Şimdi "başarısızlık" olarak baktıklarım o kadar ufak ki gözümde.

Buradaki herkesin bir gün bu duyguyu yaşayacağına eminim.

KOCAMAN SEVGİLER SİZE HAYATIM DEĞİŞTİ AİLESİ! Benim farkındalığımı ilk kazandığım yer burası, çok tökezledim, çok düştüm, belki gene tökezleyeceğim, gene düşeceğim ama gittiğim yol belli artık. Bunu 21 yaşımdayken fark etmeyip de 50 yaşında da fark edebilirdim.

İyi ki varsınız, siz olmasaydınız, bu site olmasaydı, Atakan Bey olmasaydı, telkinler olmasaydı, olmazdı.

Cevap: Geri döndüm! :)
 

selamlar..
sanki benim durumumu özetlemişsin..tüm kapılar yüzüme kapalı gibi..
sen doğru kapıyı bulmuşsun, umarım bende bulurum..bir mucizeye ihtiyacım var :((

Cevap: Geri döndüm! :)
 

Dün masterımla beraberdim Reiki 1 uyumlanmamı aldım ve şifacı olma yolunda ilk adımımı atmış oldum :) Şimdi bana verilen 21 günlük ödevleri yapacağım bu muhteşem bir şey.

Size tavsiyem gergin, sinirli, üzgün olduğunuzu hissettiğiniz anda 30 saniye baş parmağınızla işaret parmağınızı birleştirin ve 3 kere ben dengeyim ben dengeyim ben dengeyin diyin ve içinde bulunduğunuz durumun arındığını düşünün beyaz bir ışıkla. 2 dakika sonra tartıştığınız kişi "gel seni bir öpeyim" diye geliyor :D

Çok yol kat etmişim ama macera hiç bitmez!
 

Merhabalar,

Öncelikle Atakan Bey'e ve buradaki herkese çok teşekkür etmek istiyorum.

Bu siteye depresyon ilaçlarına başlamak üzereyken üye olmuş, hemen telkinleri indirip dinlemeye başlamış ve sizinle sıkıntılarımı paylaşarak, sorunlarımın üstesinden gelmeye başlamış, harika insanlarla tanışmıştım.

O zamanlar 19 yaşındaydım ve benim için en önemli şey bir erkek tarafından beğenilmek, sevilmek, güzel bulunmak ve uzun süreli bir ilişkiye sahip olmaktı.

Şu an dış görünüşümle tamamen barışığım. Kilo verme telkinleri ve spor sayesinde farkına bile varmadan tam 10 kilo verdim gerçi bir kısmını geri aldım ama istediğim an tekrar verebileceğimi biliyorum sadece zayıflığı kendime çok da yakıştırmadığımı biraz balık etli olduğumda görüntümü daha çok beğendiğimi ve her kadının 36 beden olmasının gerekmediğini fark ettim.

Şu anda her gün aynaya baktığımda yüzümde güller açıyor ve sürekli olarak çevremden iltifatlar alıyorum.

Bu süreçte ayrıca Reiki enerjisiyle tanıştım ve 2. seviyede çalışmalarıma devam ediyorum. Affetme sürecinde çok ilginç deneyimler yaşadım. Kendimi çirkin hissetmeme neden olan, 16 yaşımda aşık olduğumda beni aldatan ve terk eden ilk erkek arkadaşım yıllar sonra bana geri döndü.

Kronik depresyon geçmişi olan annem tekrar bir depresyon atağı geçirdi ve ben onu enerjimle 3-4 ay gibi kısa bir süre içerisinde tekrar ayağa kaldırdım.

Fakat ne yazık ki 2011 yılında üniversiteden mezun olduğumdan bu yana işsizim
ve bu beni yiyip bitiriyor girdiğim hiç bir sınavda başarılı olamadım ve her geçen gün özsaygımı yitiriyorum. Ne kadar pozitif kalmaya çalışsam da artık başaracak halim kalmadı bunun için ağlamadığım gün yok. Ne yapacağımı bilmiyorum artık hiç bir şey başaramayacağımı hiç bir sınavdan geçemeyeceğimi düşünüyorum. Lütfen bana yardım edin!

Cevap: Çok yol kat etmişim ama macera hiç bitmez!
 

Her şey çok güzel gidiyordu. Ne oldu da böyle birden bire her şey alt üst oldu anlamadım. Ne yazık ki ben bu konularda hiç iyi değilim. Enerji olayları felan. Fakat şöyle yapabilirsin bence. İçinde bulunduğun durumdan çıkman gerekli, yoksa kendi kuyruğunu kovalayan kediler gibi dönüp durursun. İlk olarak sana Affetmek özgürleştirir sayfasını tavsiye ediyorum. Ben oradan ciddi anlamda faydalanıyorum. EFT deneyebilirsin. Sadece içinde bulunduğun ruh halinden çıkmalısın. Önceliğin bu olmalı. Bird of paradise ın sayfası affetmek özgürleştirir. Kolay gelsin arkadaşım umarım sorunların en kısa sürede çözülür.

Cevap: Çok yol kat etmişim ama macera hiç bitmez!
 

roxie, madem telkinlerin faydasını görmüşsün, ücretli telkin alabilirsin, sınav başarısı, hafıza güçlendirici gibi. ihtiyacına yönelik seçebilirsin. bu kadar güzel gelişmeler yaşamışken ağalamak sana hiç yakışmıyor. kendini bırakma sakın, Allahın izniyle bu kötü günleri yine atlatacağına inanıyorum canım. hepimiz yaşadık sınav stresini, işsizliği ama hepsi geçiyor. ben okulu bitirdikten sonra 8 yıl boyunca bütün kpss sınavlarına girdim. bazen başarısız oldum, bazen iyi puan almama rağmen atanamadım vs. derken. evlendikten 2 ay sonra ilk tercihime atandım. çok şükür geç oldu ama Allah gönlüme göre verdi. o yüzden umudunu yitirme canım. Allah büyük. Allah gönlüne göre versin, her zaman senin istediğin hayırlı olmayabilir. ben şimdi iyi ki o zaman ki tercihlerim olmamış diyorum mesela. kendine iyi bak...

Cevap: Çok yol kat etmişim ama macera hiç bitmez!
 

benim annemin de psikolojik problemleri ben bildim bileli var ve kötüye gidiyor. dolayısıyla genetik olarak bana da geçmişki ben de aynı tuzaklara düşük mutsuzluk kapanında çırpınıyorum. çok şükür benim annemden tek farkım farkındalığım bilinçli olmam. fakat bu farkıdalık bile bazen bu kapandan çıkmana yardımcı olmuyor tek başına o nedenle mantıklı olarak geçmişimden bu yana kendime annemden kopyaladığım davranışsal hataları, defoları, anne karnından bile başlar bu, temizlemek amaıla "çekirdek inanç çalışması" yaptırdım. ben memnunum ve herkese tavsiye ediyorum.
senin herşeyi iyi yapmaya çalışırken farkında olmana rağmen tekrar başarısızlığa sürüklenmenin nedenini ben buna bağlıyorum kesinlikle "genetik"

Cevap: Çok yol kat etmişim ama macera hiç bitmez!
 

benim annemin de psikolojik problemleri ben bildim bileli var ve kötüye gidiyor. dolayısıyla genetik olarak bana da geçmişki ben de aynı tuzaklara düşüp mutsuzluk kapanında çırpınıyorum. çok şükür benim annemden tek farkım farkındalığım bilinçli olmam. fakat bu farkıdalık bile bazen bu kapandan çıkmana yardımcı olmuyor tek başına, o nedenle geçmişimden bu yana kendime annemden kopyaladığım davranışsal hataları, defoları, anne karnından bile başlar bu, temizlemek amacıyla "çekirdek inanç çalışması" yaptırdım. ben memnunum ve herkese tavsiye ediyorum.
senin herşeyi iyi yapmaya çalışırken farkında olmana rağmen tekrar başarısızlığa sürüklenmenin nedenini ben buna bağlıyorum umarım yardımcı olabilmişimdir.