[aquariel]

[quote=ayses;466740]sudem 8
evet nısanlımın aılesıne baktıgım zaman anne domınant,evlatlar annelerı ne derse onu yapıyor paralarını bıle annelerıne verıyolar nısanlım 26 yasında ve hala annesıne verıyor parasını yada aramızda gecen bır takım seylerı annesıne anlatmaktan cekınmıyor...

Cok ama cok ozur dilerim. Ben bu sefer farkli bir yorum yapmak istiyorum.
Benimde erkek cocugum var ve hemen hemen herseyi bana sorarak yapar. Ama henuz 4,5 yasinda.
Esim annesine bazi islerini anlatir. Bana anlatmama nedeni olarakta "sen heyecanlaniyorsun ve geriliyorsun. Ben bazi seyleri birileri ile paylasmak istiyorum. Bu yuzden anneme anlatiyorum" demisti. Bu benim acimdan cok guzel bir hareketti. Beni uzmemek icin daha sakin olan ve sadece dinleyen annesine anlatiyordu. Kaynanamin en guzel ozelliklerinden birisi budur Ayses'cigim. Sizi dinlemeyi bilir.
Kizkardesimin ise dominant bir kayinvalidesi vardi. Enistem herseyi annesine danisirdi. Sonunda annesi gelininin (kizkardesimin) ikisinin arasina girmeye calistigina ikna ederek ikisini ayirdi. Nereden mi biliyorum? Abartip annemleri aradi ve "ben bu cocugu yillarca buyuttum, bu yasa getirdim. Tabii ki parasini bana verecek. Onlar daha cocuk. Ev idare etmeyi bilmezler" dedi Bu arada sonradan ogrendigimiz cirkin bir hareketi daha yazmak istiyorum. Cocuklar evleri icin tencere, tava aliyorlar. Ama kaynana kendi tencerelerini verip yenilere el koyuyor
Kizkardesim bir yildir ayri. Kayni yeni evlendi. Balayina annesini de goturdu. Sebep; "Annem kendi basina tatil yapmayi sevmiyor. zaten bize de zarari yok. Sadece kahvaltida ve aksam yemeklerinde birlikteyiz" demis.
Simdi Ayses'cigim, hickimse esi ile arasinda gecenlerin kayinvalidesi tarafindan bilinmesini istemez. Ne kadin, ne erkek...
Mutlaka evlenmeden once nisanlinla konusmalisin. Bazi konularda olumlu dusunmen guzel ama 26 yasina gelipte hala kazandigi parayi annesine veren, nisanlisi, esi ya da kiz arkadasi ile arasinda gecenleri annesine anlatan erkek beni dusundurdu.
Olumlu olmak guzel ama kor olmamalisin. Bugun olumlu dusundugun seyler ileride problem olursa hic yoktan bosanmis ya da mutsuz bir evlilik surduren insan olmak cok daha kotu olur.
Sevgi ve mutlulukla kal...

[sudem8]

Kişilik sahibi kararlarını kendi verebilen,bir eş zaten anneyi ve eşin yerini çok iyi dengeleyebilir.körü körüne bağlı ben bilmem annem bilir diyen bir erkeği kastetmemiştim.Ben de karar verirken eşim olmadığı için oğluma sorarım.ortak mal mülk gelir veya bir iş yaparken.Gerçi küçükken bile sorardım onun fikrini almak için.aynı şekilde o da bana danışır en sonunda kendi süzgecinden geçirir,kararını verir.Kişiliği oturmayan bir erkek ne yapar bilemem.Hele anne de kaprisli ve kıskançsa...oğlunu da istediği gibi yönetebilir,bunun garantisini veremeyiz.Önemli olan ne biliyormusun Aysescim,akıl danışabilir,dertleşebilir.zamanla bunları seninle yapacaktır.Ama kişiliklerine çok dikkat et.körü körüne mi bağlı anne iyi niyetli mi? bunları sen sezgilerinle az çok farkedersin.şu anda oğlumun kız arkadaşı var.eskisi kadar benimle herşeyini paylaşmıyor.Bu gayet doğal bence,mesela sınawdan çıkıyor arıyorum telefonu meşgul.hoşuma gidiyor kız arkadaşının oğlumla benim gibi ilgilenmesi...şimdiden o da başladı harcalamalarına kısıtlama getirmesi...sınaw sabahı erkenden uyandırması üstelik bende ordayken.bakıyorum ben de bir adım geri çekilmeye başladım.Biliyorum ki oğlum emin ellerde...O da bu durumdan hoşnut..düşünsene iki bayan sadece onu düşünüyor.ama yarış yok...doğal iyi niyet var...Ben de yaşadım bunları..eşim çok sinirli fakat çok karakterli biriydi.annesini çok sever,çok düşkündü.aynı düşkünlüğü bana da gösterdi ama anneyi de incitmeden...herkesin yerini bilerek.çünkü herkesin değeri kıyaslanamaz ne sen annesi olursun,ne de anne eş vazifesi yapar düşünsene...Ama kesinlikle annenin aleyhinde iyi kötü bir söz etme...ya da bu ilk senden gelmesin.kendi eleştiriyor olsa bile müdafaya geçer ve hiç yoktan soğukluk girer.Ben kendi annem gibi görmeye başadım hiç aleyte konuşmamaya çalıştım.Bunlar bana artı olarak geri döndü.hem annesi hem eşim tarafından...yaptığı hatalardan ve kıskançlıklardan sonra kayınvalidem özür diledi.22 yaşındaydım.Bazen düşünüyorum.ne kadar olgunmuşum.Şimdi olsa bu kadar hoşgörülü olurmuydum,bilmiyorum.hayatımın her evresinde empati yaptım.BEN OLSAM NASIL DAVRANIRDIM.KENDİMİ ONUN YERİNE KOYDUM.Böyle düşündükçe hep kazanan taraf oldum.Tavsiye ederim..tecrübelerimi paylaşmak istedim.belki faydalanırsın.yolun başındasın...endişe etme...güzellikleri hayal içinde yaşarken fotoğrafla hayatına çek mutluluğu...sevgiyle kal..