Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

bugünnn öle güzel geçmedi..gece uyumadan önce utangaçlığa son dinledim..zaten bu cdyi dinlerken tedirgin oluorum..çünkü yaa sinirli yapıo ya mutsuz yapıo..sabah uynadığımda iidim...gayet masumdum..kendimi dünle kaarşılaştırdım we dedim ki dün benim üzerimde hafif gerginlik wardı zihin pek rahat değildi gibi ama bugün gayet sakinim...yukarda kıyafetlerimi düzeltiordum annem gelip yanıma oturdu..bugün yukarı katı temizleycektik..üzerimde mutusuzluk wardı...bir şey sölüodum acaba çok mu gereksiz bir şey dedim die geçiriodum içimnden..ben neşemi kaybetmiştim gene:)midemden doolayı da baya rahatsızdım..saat 6 gibi işleri bitirdik ben 7 buçuğa kadar uyudum uyandığımda o olumsuz halim gitmişti..bahçenin içine giderken dedim ki insan kendisiyle barışşırsa herkesle barışıo..neşem geldi yine tabii iii hissettim kendimi...depresif olunca ister istmemez her olaya olumsuz yaklaşıorsun..insanın en ii dostu kendiyimiş bunu bugün bir kez daha ii anladım...kendinle küsünce herkesle küsmüş oluorsun...şimdi daha cin gibiyim:)))inşalllah atlatacam herşeyi..iiiki warım:)

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

Bu gece korkularımızdan,olumsuz duygularımızdan beraat etmemız ıcın muthıs bır fırsat,bırbırımıze bol bol dua edelım.gece 12 de dualarımız bırlessın,butun evrene yayılsın,Rabbım de kabul etsın ınsallah.tamam mı cnm ;)

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

çookk güzel yazmışın..olur ablacım bolca dua edelim:)

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

dün gece güle güle olumsuz düşünceyi dinledim..sabah uyanınca büyük bir enerjiyle uyandım...bugün kendimin daha farkındaydım ayaklarım daha sağlam basıordu sanki kendimle barışık olacağım bir güne benziordu:):)bugün yine temizliğee dewam edecektik.halıları yıkamaktan başladık..bugün o depresif halim yoktu..ewet bugün kendimi ii hissediordum ancak tam kendimle barışık değildim..annemle konuşurken ses tonum biraz güwensiz olduğumu hissettiriodu..daha doğrusu ben bu ses tonunu ii biliorum...biraz kısık gelince bilirim ki güwensizlik hissediorum...iş yaparken arada gidip saçıma papatya suyu sürüordum zaten hawa çok güneşliydi bari iş yaparken saçlarım sararsın dedim:)irfan abi geldiğinde gayet rahattım..saat 2 gibi annemle yemek yedik..işte o zaman çok iidim...göz temesaı,gülüş flan hepsi on numarydı..yemek yedikten sonra balkonda uazandım...annemle bahçeye gidince yine hafif bir kendine güwensizlik durumu oldu..şimdiki halimden bahsedersem biraz gerginim..düğünü düşünüorum nasıl olacak diye ...off az kaldı ya inşallah çok ii geçer mutlu,kendine güweni tam bir şekilde kaygılardan uzak bir şekilde geçer gecem...aminnnnn...kendimi sewiorum ..iiki warım:)

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

Canım,her dakıkanı takıp etmeyı bırak bence.bıraz akısına bırakmalı herseyı.ben artık her anımı rapor edıp yorumlamıyorum.cunku ınsan yoruluyo...

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

işte o gönlünce eğlenemenin yolu önce ''içinde''mutlu olabilmek..ben de önce onu istiorum sonra da düğnde mutlu olmak,gönlümce eğlenmek istiorum..biri olmadan biri olmuoo

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

yok canım ben böle kendimi daha ii hissediorum..kendimde nasıl gelişmeler görmüşüm onları takip etmek istiorum..mesala 1 hafta önce nasılmışım,şimdi nasılım,1 hafta sonra nasıl olmuşum...günlüğümü açıp okuduğumda ne gelişmler yaşadığımı görmek beni umutlandırıo...aaa bakk önceden şunu yapamıyormuşum ama şimdi yawaş yawaş oluo diorum...bu günlüğü bırakmamakta karalıyım ablacım

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

Yok ablacm bırakma zaten,ben de hergun bısıler yazıyorum.ama her dakıkanı da ay oldu ay olmadı turunde denetleme.senın yaslarında ben de oyle yapıyodum,enerjımın tukendıgını hıssedıyodum.sıla gıbı: oluruna bırak her neyse gecer ınsallah gecıyor da...

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

telkinler için çok enerji harcadım şimdi bu cdler için enerji harcayacağım...durmak istemiorum çünkü neden bilio musun..günün birinde hiç bir şey yapammamktan korkuorum çaresiz kalmaktan korkuorum..o yüzden elimden gelen çabaları göstermeye çalışıorum..her seferinde umutlarım boşa gitti..en büyük hayal kırıklığını psikoterpide görmüştüm..psikologumbana demişti senin hastalığın 1 yıl da sürebilir,3 yıl da,12 yıl da,yıllar boyunca da sürebilir..ama en başta gittiğimde öle demiordu..senin ayağını çukurdan çıkarcam we kendi ayakların üzeirrnde durmayı öğretecem...sonra da yıllar boyunca sürebilir dedi:)))nese ya geçmiş geçmişte kaldı ...ablacım yolumuz uzun ama imkansız bir şeyi istemioruz kiiiii..olacak inş:)