Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

Evet son zamanlarda okudugum kıtaplarda da hem bundan bahsedılıyo.eskıyı dusunup hayıflanmamak,ılerıyı dusunup endıselenmemek...yanı anı yasamak..zaten anımızı dolu dolu,mutlu,umutlu yasarsak,ılerımız de guzel olur...

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

demi demi:)anı yaşamak işteee

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

dün akşam uyumadan önce güle güle stres dinledim..we şimdiki ruh halimden bahsedecek olursam içimde kocccaammmaannn bir enerji patlaması yaşıorum...sanki herşeyi yapabilirim sanki hiç sosyal fobili değilmişim gibi...halam aradı wee son deerece kendinden emin konuştum..halamla çarşya çıkmıştık yanında bi komşusu wardı we oldukça da dışa dönük kişiliği olan bir kadın..oonlarla yürürken ya gülümsedim ya da yani fln gibileirnden kısa cvp verdim...sadece sessiz kalamk istiodum...etek alamk için mağazaya girdiğimizde halamın 'ben yengemei yeğeenlerimden daha çok sewerrim'cümlesi bbana cewap hakkı doğurdu ama ben birşey diedemedim..halam da aldığı depresyon hapları baya cesaret verio içinden ne geçiosa pat die sölüo:))o an nereye bakcam ne dicem iki arada bi derede kaldım..yolda yürürken şunları düşndüm herkesi olduğu halleriyle kabul etmem lzaım...ewe gelince biraz uzandım ama içimde bi enerji patlaması yaşadım resmen:)))hala da dewam edio hadi hayırlısı..iiki warım:))))))))

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

o son cümlen war ya ilaç gibi geldi yüzümü güldürdü...''kendinle barışmak''işte ben ona ulaşmak için var gücümle mücadele ediorum ewet bazen yıklıorum olmayacak gibilerinden ümitaizşiğe kapılıorum ama eski durumumla şimdiki durumumu karşılaştırınca ''ben değişeceğim olumsuzluk warsa olumluluk da wardır''bu hayatta dert warsa derman da wardır...çaresizlik çarenin farkında olmamaktır....benim gözüm açıldı..bilmediğim çoğu şeyi biliorum we insan bildikçe daha az korku duyuo..sosyal fobi hastalığımın adını tanısını daha koymadan önce sadece bende olan birşey diodum ama bakıorum öle değilmiş..bilinçaltı ve bilinçin işlevlerini bilioruum we hergün yeni şeyler öğrenmek ii gelio..sana da sewgiler:)

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

bugünü anlatacak kelime bulamıorummmmmm..dün uyumdan önce güle güle olumsxz düşünce dinledim..weee bugün son derece güzel geçti..sabah kardeşimle kuzaenimle mutfakta tost yapıoduk onların yanında geyet rahat içimden geldiği gibi dawrandım..kardeşie bi olay analtırken son derece içimden geldiği gibi dawrandımm..ve ondan sonra içimde kocamaaaamaann bi yaşam enerjisi oluştu..hiç bir endişe duymdan konuşuodum...halamla mutfakta bazı konular üzerine konuşuoduk konuşmam akıcı ve içimden geldiği gibiydi..çok şaşırdım bu duruma..2 3 saat mutafak temzizliğiyle uğarşatım..eskiden olsa halalmın gözüne girmek için yapardım ama bugün içimdengeldiği için yaptım..halam için yaptım we onu da mutlu ettim ve kendim de mutlu oldum tabiii..eniştemle halamla odada konuşurken yine çok rahhatııım...EWET EWET BEN DEĞİŞİORUM...yaşasın yaaa yaşasınnn...bugün biraz moralimi bozan durum siwilcelerim oldu..yüzüm daha kötü olmuşş...ama geçer inşş..gözlerim ağrımasa doktorun werdiği ağır ilacı bugün de kullanırım ama işte cesaret edemiorum...alahımm sana bin kez sonsuz kez şükür ediorumm..bugün herşey çok güzeldi..gideceiğim düğn günü de inşşlh böle pozitif kendine güwenen ve rahat ben olurum inşşşş..iiki warıımmm:))))

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

bugünu de anlatmak için sabırsızlanıorum:))önce şundan başlayım..dün akşam kardeşimle kuzenim gezmeden gelmişlerdi kuzenim böle heyecanlı bi şekilde kardeşimin nasıl kızardığını anlatıo...ben o ana öle kötü oldum ki..çünkü bende de kızarma war we ben kardeiin son derece kendine güweni olan ve olgun biri olduğunu biiorum..işte biz sosyal fobikler haytyaı kabul edemediğimiz için bir hata da hemen burun kıvırabilioruz...olaylara da böle bakmıour muyuz zaten sanki''dünyanın sonu''beceremediğimiz durumlar...ooo gözümde büyüttüğüm kardeşime birden bire acıdım ya nasıl olur die strese girdim durdum...çünkü onda kendimi görüodum acaba şimdi ne düşünüo üzülüo mu die???ama belki de benim abarttğım şekilde takmıodur üzülmüodur...zaten kendiiye barışık insan olumlu we olumsuz durumlarını bilir we ölece kabull eder..nese lafı çok uzattım:))bugün doktora gtik halamla..sırada beklerken çok rahhattım ..ses tonu flan çokk iidi..bir de hastanede dedemi gördüm yine yüz kızarması fln oldu..doktorla konuşurken son derce ne istediğimi bilerek konuşuodum..hatta sıra beklerken bir kızal sohbet ettim.. o da benim gibi öss hazırlanıomuş...sonra daha çok kendime güwenim geldi mutlu oldum...öğleden sonra ilaçları alamk için eczaneye gittim eczacıyla,doktor mustafa beyle,fadime teyze we geliniyle we eczaneci yaşlı bayanla çok güzel güler yüzlü bir şekilde konuştummm..eee daha ne olsun demiii..ben çokkkk iiiim allahıma şükür...çok olgunn we akıllı olduğumun da farkındayım allahım sana binlerce kez şükürler olsun...artık herekese aynı muamele yapıorumm kendimi de karşımdakini de eşit sewiyede görüorummm..iiikiiii warım yaaa:))))

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

Cok guzel cnm calısmalara ve basarılara devam...

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

saol canım:)

Cevap: adım adım mutluluk:)bu da benim günlük:)
 

bugün baya stres dolu bi gündü...sabah 8 buçukta uyandım..dün uyumdan önce mega özgüwen dinledim..bugün ankardan köye dönecektim..işin kötüsü köyün otobüslüyle gidecektim..hep tanıdık insanlar..ama önceki kadar endişe kaygı yoktu..bugün biraz daha durgundum..dün daha cıwıl cıwıldım..halama ewi yine temizledim..o öle hasta yatakta olunca yardım etmemek olmuo..durağa giderken yürürken gayet mutluydum..işte balgat otobüsüne bindim..bir yanndan da hep kendimi değerlendiriorum...ewet önceki hallerimden çok çok iim..kendi kendime dedim biri şimdi dese kendimi ifade edebilecek cesaretim war...yüz ifadem hep değişiodu durağa yaklaştıkça bir kasıldım bir gerginştim..otobüse binince kapıının ağzında tayfuru gördüm ona gülümsedim o da nasılsın fln dedi sınwadan bahsetteii...yalnız yüz ifadeşsşi bi türlü rahat olmadı..otobüsün içinde şilanı gördüm konuşurken rahatttım ama yüz ifadesi telaş içindeydi..neyse yerime oturdum fazla kişi olmaması sewindirdi beni..kendi kendime tammam sakin ol diorum ama bi endişe üstümden gitmedi...müzik açtım sadece müziğe odaklanacaksın diorum kendime olmadııı...nefesine odaklan dedim yine olmadııı..işte zihinnle beden bir bütün..biri rahat olmayınca öbürü de rhat olmuo...yanıma yabancı bir kadın oturdu..gölbaşına gelince yine gerildimm...inşalllah biri benle konuşmaz çüünkü yüz ifadesi beden falan hiç rahat değil..sonra yanıma tanıdık bir kadın oturdu benle konuştu bir yandan başka bir kadın konuştu ben yine kızardım tabi..öle olunca kadın göz temasını kesti..utandığımı anladı..yanımdaki kadınla yine rahat konuşurdum ama en arkada benim sınıftan bi,r kızın oturdğunu görünce şimdi içinden dicek bak bu nasıl da kızarıor ..o yüzden gerildikçe gerildim..neyse otobüsten iinince berrin ve dilanla konuştum...daha rahattım...ewe gelince de 4 gün önceki benle şimdiki ben arasında çok farklar olduğunu daha ii analdım..içimde bir enerji gelmişti..birisi ola da konuşssam diorum arkadaşımı aradım o da açamadı..sonra babbamın amcasını n gelini fln geldi..bir sewinçle üler yüzle karşıladım ..ama mutfakta hep beraber oturunca çok rahat değildim...bir an önce gitmek istiordum...acaba içinden ne düşünüorlar die düşünmediim değil.konuştukça ne kadar rahat olduklarını gördükçe benim enerjim daha çok düştü..kendime güwenemiorum şimdi hiç raht değilim dedim...tanıdık kişlerin yanında daha rahatım amayabancıya gelince hep e dicem nasıl dawrancam die düşünüorum...her şey iiye gidior..iiiki warım:)