[renkli61]

az önce düşündümde bide hayır deme telkini olsaymış diye.İnsanların en büyük sorunu bu hayır diyememe kanımca.Mesela ben bu hayır lafını bi türlü kullanamadığımdan mutsuz oluyorum...Bu cümleden herzaman mutsuz olduğum anlaşılmasın evde olmadığım sürece gayette mutluyum:Ddoğal yaşam alanımda yani(evde olunca takılcak kimse olmuyor da) galiba yine bi kararın eşiğindeyim çok garibim ya ikilemlerden bi türlü çıkamıyorum...ahh benim bu düşünce gücüm yok mu çekiyorum işte hayatıma...bu arada bu telkinlerin etkilerini baya görüyorum ne bilim beni mutsuz eden bir şey oluyorsa da bu fazla sürmüyor kendi kendime amann salla diyorum hep gülüyorum ne bulursam:Dgeçen gün garson içeceğimi getirdi çok gülümsemişim arkadaşım şaşırmış neden o kadar fazla gülümsedim diye ne bilim içimden geliyo:D aaa bide şu kilo sorunumu çözsem herkesin aksine bende kilo almaya çalışıyorum lakin bi türlü olmuyo:(:(bugün yine bi abi ne kadar zayıflamışın yemek yemiyor musun dedi sinir oluyorum bu soruya.Şöyle helalinden bi 52 olsaymışım...ne kadar çok konuşuyorum ben yaa