[imported_Angel]

Zerynthia Nickli Üyeden Alıntı

Çok güzel bir tespit yapmışsın canım. Hepimizin sevgiden anladığı şeyler farklı. Biri için sevgi ifadesi olan davranışlar başkası için sevgisizlik göstergesi olabilir. Eminim sana karşı tavırları değişen ve sertleşen kişilere sorsak bu davranışlarını seni sevdikleri için yaptıklarını söyleyeceklerdir. Ama senin için bunlar sevgi anlatan davranışlar değil ne yazık ki...

Kişisel görüşüme gelirsem hiç kimseden beklenti içinde değilim diyen insan bile beklenti içindedir. Yok öyle sevseler de olur sevmeseler de olur diye bir şey... Hikayeden ibaret olduğunu düşünmekle birlikte başta demiş olduğum gibi beklentilerimiz şekil değiştirebilir. Farklı farklı şeyler bekleriz, görmeyi dileriz ama mutlaka bekleriz. Çünkü sevgi de yemek - içmek gibi bir ihtiyaç... Temel ihtiyaçlarımız arasında gösterilmese de aslında en temel ihtiyaçlarımızdan, yaşam kaynaklarımızdan birisi... Söylediğim şey karşılıklı sevgiyle hiç alakası olmayan bir şey. Onu da belirtmeliyim.

Beş Sevgi Dili diye bir kitap var okudun mu bilemiyorum. Her satırını ezbere bilirim ancak kısaca özetlemem gerekirse anlattıklarından yola çıkarak fiziksel temasın senin sevgi dilin olabileceğini düşünüyorum. Bu konularda paylaşımlar yapmıştım. Dilersen okuyabilirsin. Aşağıda linklerini belirttim. Ancak okumak zor gelirse sana bir sorum olacak. Sen sevdiğin insanlara sevgini nasıl gösterirsin? Bu sorumu yanıtlarsan sevinirim.

Sevgilerimle.


Beş Sevgi Dili

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...evgi-dili.html

Gençler İçin Beş Sevgi Dili

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...evgi-dili.html

teşekkür ederim canım yorumun için :) 6 yaşımdan sonra tavırların sertleşmesini şuna bağlıyorum...sanırım ailemin kafasındaki düşünce çocuğun sadece çocukken sevilmesi gerektiği ve büyüdüğünde buna ihtiyaç duymayacağı şeklinde olabilir...yada büyüdükçe onlar için bir tehdit haline geldiğimi de düşünmüş olabilirler...yada senin dediğin gibi güya "benim iyiliğim için, belki hayatın gerçeklerinden uzak olmamam için" de yapmış olabilirler...ama birdenbire önceki davranışın tam tersini görmek insanı şoka uğratıyor...ya o kadar aşırı sevgi göstermemeleri lazımdı yada alıştırarak zamanla sevgiyi azaltmaları lazımdı....6 yaşıma kadar kucaklanıp sevildikten sonra 6 yaşımda bağırış çağırış azarlanma ve dayak ve cezalar görmeye başladıydım...
bu çelişkili durum okulda arkadaşlarımla olan durumumu da olumsuz etkiledi.

evet canım dediklerini çok iyi anlıyorum...hiçkimse beklentisiz olamaz tabi ki..ama bu senin de dediğin şekilde yani...menfaat veya çıkara dayalı bir beklentiyle karıştırılmamalı......
paylaştığın linkler için çok teşekkür ederim hepsini tek tek okuyacağım :)

sorduğun sorunun yanıtına gelince....ben sevdiğim kişilere sevgimi öncelikle tatlı sözlerle, sevgi sözcükleriyle ve o eğer rahatsız olmayacaksa fiziksel temasla, bir de kötü günlerinde yanında olup onun duygusal yaralarını şefkat gsötererek iyileştirmekle, kendini daha iyi hissetmesini sağlamakla gösteririm...

Sevgilerimle