[eksik33]

bay M.Ç. haklısınız ben 6 yıl önceki durumu istiyorum keşke şimdi de bana aşık olsa da benim duygularım karşılıksız olmasa o zaman bunu eşime açar uygun bir şekilde boşanırdım. ben ona zamanında daha cesaretli olsaydın bana açılsaydın o zaman şimdiki eşimle hiç evlenmemiş olurdum falan dedim. boşver olan olmuş unut falan dedi.
şimdi keşkeler düştü dilime. daha dikkatli bi evlilik yapsaydım böyle olmazdı diyorum. Benim evliliğim özellikle 2. yılından sonra bozuldu ama çeşitli nedenlerle bitmedi. bu bayan arkadaş bunları yeni öğrendi ve öğrendikten sonra eskiden bana olan hislerini açtı. kurgu olamaz bunu bilip bana hiç anlatmayan dostlarımız var. şimdi evet bütün bunlar doğru sana aşıktı çok yıprandı diyorlar. ŞİMDİ de ben mutsuzum ama bu bayan var diye değil zaten sorunlu bi evlilikti ama bu bayan sanki boşanma noktasında cesaretlendirdi. şimdi sadece arkadaşız dese bile... ONU ÇOK ÖZLÜYORUM SÜREKLİ GÖRMEK İSTİYORUM SEVMESE BİLE ...

Sizin amacınız nedir?

Kendinize destek aramak mı? Çünkü size ne söylenirse söylensin aynı şeyler dilinize pelesenk olmuş . İyileşmek istemeyen hastaya hiçbir ilaçtan fayda gelmez sizin gerçekte kendinize destek aramaktan başka bir şey için gelmediğinizi düşünüyorum ve açıkçası boşanmanızı ben de istiyorum çünkü gıyabında eşinize karşı söyledikleriniz ve davranışlarınız bence hiç hoş değil , her şeyi geçtim o kızınızın annesi bir anne olarak onun hakkında daha saygılı konuşmanızı beklerdim . Öyle bir tablo çizdiniz ki aile ve eş zoruyla evliliği sürdürüyorum , sevmeyi çok istedim , sevmiyorum falan filan ...
Bir insanın hakkında bu tarz konuşulmasını doğru bulmuyorum!
by M.Ç nin dediği gibi madem psikoloji mezunusunuz siz durumunuzu bizden daha iyi adlandırırsınız . Allah eşinizin yardımcısı olsun.

[KusadasiComputer]

Allah eşinize yardımcı olsun. Kadına Sabır versin. Olaylara çözüm aramıyorsunuz suçlu arıyorsunuz anladığım kadarıyla, önce aynaya bakın sonra objektif olamadığınız kararına varın bir psikoloğa görünün.

[songulakpinar]

Artık çok insan boşanıyor?
- Evet doğru, boşanmalar artıyor ama beni asıl şaşırtan insanların hâlâ evleniyor olması?

Etrafınızda size aşık bir dolu kadın vardır. Karınız ne diyor?
- “İyi şanslar!” diyor. “Şu şu kadınla tanıştım bana şöyle davrandı” deyince pek oralı olmuyor. Gayet sakin?

Gerçekten bir ilişkiniz olsa, ne olur? Sizi kapının önüne koyar mı?
- Sorun yaşarız. Ama yine de hayatta kalır ve devam ederiz. Ona sorsanız böyle söylemez tabii, bence böyle olur?

Onun bir ilişkisi olsa?
- Yine aynı şey, bir şekilde üstesinden geliriz. Gayet çekici bir kadın, onunla flört eden bi adam olursa, tuhaf gelecek, sevinirim ama aynı zamanda kıskanırım? Karışık duygular
Evlilik denen kurum ileride yeni bir form alacak mı sizce?
Bence mesele, açık evlilik, çokeşlilik ya da kontrat yenilenerek sürdürülen evlilik değil, mesele yeni bir form yaratmak da değil...
Ne peki?
Cevaplarım yok. Herkes gibi ben de arıyorum, düşünüyorum. Ama sorularım var. Şimdi yazdığım kitap da, bu soruların tartışıldığı bir kitap. “Dürüstlük” nedir? Neden bu kadar önemli? Bunu tartışabiliriz mesela...
Bir insan hayatta dürüst olup ama aynı zamanda eşini aldatabilir mi? Yoksa dürüst insanlar, eşlerini severken, aynı zamanda başkalarıyla sevişmez mi?
Bence hem dürüst bir insan olabilirsiniz hem de karınızı/ kocanızı aldatabilirsiniz. Olabilir bu, hayat bu. Ama değerler sistemininde “dürüstlük” birinci sıradaysa, her şeyi anlatarak karşınızdakini kırabilirsiniz. Ama eğer “karşınızdakini kırmamak” birinci sıradaysa, o zaman insan eşini üzecek şeyleri ona anlatmaz değil mi? Demek ki “sır” nedir onu da tartışmamız gerekiyor. Ben dürüstlüğün birinci sırada olmasını romantizim olarak değerlendiriyorum. Bu tür şeyleri tartışıyorum kitapta, muhtemelen roman olacak, olaylar bir çiftin etrafından gelişecek. Fakat benim evlilik konusunda net yanıtlarım yok, dediğim gibi sadece
sorularım var...
Bir süre önce, evli çiftlerin aseksüksel yaşamayı tercih ettiğine dair bir konu yaptım. Görünüşte her şey yolunda ama sevişmiyorlar. Sizce neden?
- İnsanlar, normallik anlayışı yüzünden eziyet çekiyor. Kim yapıyorsa, “Normal ilişki şöyledir” diye bir tanımlama yapılıyor. “Normal ilişkide, haftada şu kadar sevişilir.” Ama çok az çift, normal diye tanımlanan bu ölçüye uyuyor. Kimi, ayrı yataklarda yatıyor, kimi çok daha az sevişiyor ama mutlu. Tabii “Normal şudur” diye bir ölçü konunca, “Ha bizde bir sorun var demek ki!” diyorlar. Sana dayatılan normalliğe yakın değilsen, acı çekiyorsun, terörize oluyorsun.

Peki olması gereken ne?
- Eğer ilişkin yürüyorsa, tamamdır. Hiçbir şeyin normal olması gerekmiyor. Eğer devam ediyorsa, normali filan boş ver. Bir şey daha var: Mutlu olmaya çalışmak?

O da mı gerekmiyor?
- Evet. Mutlu olman gerekmiyor! Hayatının ilginç olması gerekiyor. İlginç bir ilişkinin olması gerekiyor. Karım bana diyor ki, “Beni mutlu ettiğini söylemem zor. Her zaman mutlu değilim seninle. Ama seninleyken kendimi canlı hissediyorum.” Daha derin bir soru var bunun altında her gün kendimize sormamız gereken: “Mutlu bir gün geçirdim mi?” değil, “Kendimi canlı hissettim mi? Yaşadığımı fark ettim mi?” Evet”se bunun cevabı, yaşıyorsun demektir?
Bu yazı ayşe armanın hürriyet gazetesindeki köşesinde 16.01.2011 tarihinde okudum ve benimde hayatımda bazı sorgulamalarımı başlatmama sebep olan kavramlar var umarım seninde gönlünde bir yerlere dokunur tamamını okumak dahada anlamlı olacaktır rotanızın bulunmasına dua edeceğim yolunuz açık olsun

[eksik33]

bana göre bir ilişki bitmedem diğeri başlamamalı bu benim görüşüm. aldatmak kesinlikle değer yargılarıma aykırı. bu konuda yanlış anlaşılmak istemem. eşim çalışan bi bayan ayrılmamız halinde maddi olarak mağdur olmayacak ancak ben sorumluluğu tek başıma alarak ayrılmaya hazır değilim. eşim de istese daha kolay olacak gibi. ancak o toplumsal kaygılarla buna sıcak bakmıyor. iki yabancı gibi yaşıyoruz böyle sürmesi beni rahatsız ediyor. mutsuzluk başlı başına ayrılma nedeni olarak yeterli değilmi? yanılıyormuyum ?

[Işıldayan Safir]

O zaman bu şekilde ifade etmeniz doğru olan. Farklı gerekçelerden bahsederek evliliği yürütmek istemediğinizi söylerseniz ona göre yorumlarız biz de. Söylediklerinizi değerlendiriyoruz sonuçta.

[smyrna1]

hocam ben sana söyleyim, sen evlenmeden önce yaşaman gerekenleri yaşamamış biri olabilirsin büyük ihtimalle, çünkü yazdıkların çok zayıf, yok benden hoşlanıyordu ama açılamamış utanmış yok şimdi sürekli senle beraber oluyormuş ama arkadaşlıktan öte olmazmış bilmem ne, lise çağlarındaki ergen gençlerin yaşabileceği tuhaflıklar, böyle birinin saçma oyunlarıyla kaprisleriyle senle oynamasına izin verme helede işin içinde bir yavrun varsa, resmen kadın senle oynuyor bence hemde işin içinde kızının olduğunu bildiği halde, yani durumun bence biraz trajikomik...

[can_can_ny]

Arkadaşım
Senin işin zor falan değil sadece kendi içindeki gerçekliği kabullenmek istemiyorsun.Tek büyük sorun bu benim görüşüm evlilikler biter,ilişkiler biter çok normal ama önemli olan biten evlilikleri ve ilişkileri bir kısır döngü gibi yaşamamak.
Kendimden örnek verecek olursam benim ilişkilerim başlar uzun ilişkiler olur tam ha bu sefer oldu derken hopp bi anda biter hep bunu yaşarım.Ama kişisel gelişim yolunda ilerlerken bunu yaşadığımda sorunun benden kaynaklandığını buldum ve kabullendim.Kabullenmeden önce bende hep suçlayacak biri bulurdum.kaçacak bir sebep arardım falan ama inan bunlar fasa fiso tek gerçek sensin bunu unutma.
Yaşadığın herşey senin kendi seçimin evliliğinde yaşadığın sorunda senin yarattığın bir şey öbür kızda
Sağlıklı düşünüp kendin için en hayırlısı neyse onu yapmak hem kendin hemde hiçbirşeyden haberi olmayan o güzel kızın için.Çocuklar evliliklerdeki sorunlardan en çok etkilenenler oluyor.ve o bilinçle büyüyüp ilerde evlenme çağına geldiğinde bilinç altının o yaşa gelene kadar büyüttüğü evlilik kötü birşey kalıplaması ile mutsuz oluyor.Burda kızının geleceğide var yani.
Şu anda öbür kızla mutlusun bu yorumlara savunma mekanizması uyguluyorsun çok normal ama şimdi mutlusun kendi gerçekliğini bulmadığın sürece yine mutsuzluk kapını çalacak.
Kesinlikle tavsiyem bir uzmana gidip ondan sonra karar vermen.
Doğru yolu bulman dileğiyle...

[eksik33]

dün 4 saatimi o kızla bi cafede oturarak geçirdim ve eve geldiğimde eşim uyumuştu. çok acı çekiyorum eve gitmek istemiyorum. eşimle yeniden konuşmayı deneyeceğim. evliliğin sırf evli kalmak için süremeyeceğini anlatmaya çalışacağım.

[can_can_ny]

Seni yargılamak istemiyorum büyük konuşmakda istemiyorum hayat bu ne zaman en yaşacağımızı bilmiyoruz.bildiğim şeyse neyi yargılarsan onu yaşarsın o yüzden sana bi yargıda bulunmak istemiyorum ama kendi fikrimi söyleyeceğim acı çekiyorum demişsin ya bence o vicdan azabının verdiği acı olabilir.Zaten bitmiş bişey için çabalamanın tabikide bi anlamı yok.Hem kendin için hemde eşin için acı verici kaldı ki eşin şuanda senin biriyle görüştüğünü bilmiyor.onun için daha da acı bi durum yani.
Kararın şu yönde olmalı bence evliğini süzgeçten geçirip olabilecekleri göze alıp öyel karar vermen.Diğer kızla Şu anda yaşadığın
seni bu durumu daha kolay atlatabileceğini sandığın o güzel ve geçici duygulara değil.

Yolun açık olsun.