[Silvara]

Evliliğimde ben çok eziyet çektim. Belki bende eziyet ettim eşime sormak lazım onu da. Ama çok yıprandım ve üzüldüm. İş nedeniyle ülke bazında bir ayrılma yapmak zorunda kaldık. (1.5 sene) Sonra iş düzeldi şimdi. ama ben geri dönmek istemiyorum artık. O karmaşıklığa, o eziyetli günlere dönmek istemiyorum artık. Eşim diyor değiştim ben artık farklıyım, seni kaybedemem. Ben artık o eski adam değilim diyor. Ama ben de artık o eski kadın değilim. Çok güzel zamanlarımız da oldu olmadı değil ama yaşanan da o kadar kırıklıklarım varki artık içim almıyor sanki. Onunla birlikte bir aile istemiyorum artık. En azından böyle düşünüyorum. Ama aklımı berraklaştıramıyorum. Bir de tabii bu sürece o eziyetlere ailem de şahit oldu. Onlar da istemiyor, onlarda çok üzüldü ağladı. Ben de çok üzüldüm. Keşke evlenmeseydim dedim çok kez. Şimdi de yine aynı şeyi düşünüyorum evlenmek hataymış Biz birbirimizi hazmedememişiz. Ben bir çok olayı kabullenememişim. Geri dönmek istemiyorum. Tekrar aynı şeyler istemiyorum. Ben bazı şeyler istedim ve istediğim gibi olmadı. Ama ben istediğim gibi gördüm olayları gelişmeleri, hep kendime bahaneler sıraladım. Şimdi anlıyorum ki gerçek farklıydı hep ve hala gerçek aynı.
Ama yine de berraklaştıramıyorum düşüncelerimi. Eşim çok israr ediyor, düzelecek, daha iyi olacak diye. Ama artık ona da güvenim kalmadı, inancım kalmadı. Hep hayal kırıklığına uğradım, onun da hataları vardı benimde olmuştur mutlaka. Ama yine de çok zor böyle bir kararı vermek.
Ben ne yapacağım? Onu da bilmiyorum. Sadece tek bir şey biliyorum geri dönmek istemiyorum, o hayatı istemiyorum. Çocuğum içinde kendim içinde.
Şimdi ben ne yapacağım??

[pisimbat]

silvara sen kafanda zaten netleştirmişsin herşeyi tek bunları yaşamında gerçekleştirmen kalmış ha ama tabiki çok iyi düşünülmesi gerekli bir konu hayat senin kararda senin olmalı evlenmeye nasıl karar veriyorsa insanlar boşanmakta etki altında kalmadan olmalı diye düşünüyorum ben !!

SEV, SEVDİĞİNİ ALMA. BOŞAN, BOŞANDIĞINA VARMA,
bu sözü büyüklerimiz söylerler..sevdiğini alma kısmına söyleyecek çok sözüm yok..ama boşandığına varma bölümü için kesin olarak söyleyebilirimki. erkeklerimiz maalesef düzelmiyor..seneler önce boşandığım eşimle biz devamlı görüştük..çocuğumuzu ana baba olarak çok sağlıklı yetiştirdik..bir kaç ay önce onunla görüştük.hala bıraktığım yerde otluyordu..eski kocana dönmek istersen..gelişimini durdurman gerekli..yoksa bizi taşıyacak güçleri yok...yinede sen bilirsin..

[akik]

evlenmedim ama uzun süren bir ilişki yaşadım. bana da eziyet haline gelmişti, kendime saygım güvenim kalmamıştı, yanında olduğumda da olmadığımda da acı çekiyordum. ama çok sevdiğim için ayrılamıyordum. bi ara nasıl olduysa ayrıldım. toparlanmaya çalıştım. o da çalıştı. aslında ayrılma noktasına beni o getirmişti ama onun da çok üzüldüğünü gördüm. ama çok korktuğum için aynı şeyleri bi daha yaşamaktan geri dönüşü olsun istemiyordum.
sonra oldu geri dönüşü. o istedi. hiç beklemiyordum. çok korkuyordum ama dayanamadım. (dayanamadığıma göre bitmemiş.) bir sürü güzel şey için söz verdi. sonra noldu dersiniz? hayır bu sefer bilemediniz: hepsini tuttu sözlerinin:) tek tek hepsini:) üç-beş gün değil üstelik.
elbette böyle sonsuza kadar sürmesini beklemiyorum, ama zaten nolursa olsun bir ilişkinin sonsuza kadar süreceğine inanmıyorum. demem o ki, bazen sevgi bitmeyince ve can yakan taraf da can yakmamayı kafaya koyunca hakkaten bitmiyor. ama risk. denemeden bilinmez. riskin büyüklüğünü ve değip değmeyeceğini bi tek siz bilebilirsiniz. ailenize bakmayın, korumacı davranabilirler, çocuğumuz tekrar üzülmesin diye düşünmeleri normaldir. yalnız bu esnada siz kendi kendinizi korumayı bırakmayın. gerçekleşmesi durumunda kaldıramayacağınız riskleri sakın almayın, emin olana kadar geri dönüşü olmayan kararlar almayın.

[sweetness]

Bende cok genc yasta aile istegiyle enlenenlerden biriyim.. Evlendikten sonra yurtdisinda yasamaya basladim, ama gerek daha cok yeni evli olmama ragmen evliligimdeki olumsuzluklar, gerekse yurtdisinda, ailemden uzakta yanliz olmam beni fiziksel olarak olmasada ruhen cok yipratti. Bosanma karari almak benim icinde kolay olmadi bunun icin hemen hemen 3 yila ihtiyacim oldu...
En sonunda bu karari aldigimda, buna ailemde dahil herkez karsi cikti. O dönem bende bosanma karariyla evi terk edip ailemin yanina dönmüstüm, ama gerek esim degisme sözleriyle gerek ailem ve cevrem birsans daha vermem gerektigini söyleyerek beni geri dönmeye ikna etmislerdi.Döndüm..Evliligime, esime ikinci bir sans verdim ( Bunu icimde kalbimde gercekten yaptimmi emin degildim) ama o ikinci sansi ona verdim. Bu bana sadece bir yilimi daha kaybettirdi ve bu bir yilin sonunda artik kesin bir kararlilikla hickimseye haber vermeden evi terk ettim.. Tabiki evi terk ettikten sonra haber verdim ama terk edinceye kadar nere nasil gidicegime karar verinceye kadar beni yeniden ikna etmeye calismasinlar karsi gelmesinler diye haber vermedim...
Bosanali 3 yil oluyor, kendime yeni bir hayar kurmaya calisirken yasadigim olumsuzluklara ragmen aldigim bu karardan hicbirzaman pismanlik duymadim..

[yeni bir hayat]

Boşanmadan sonra yapılacak en doğru hareket, arkaya hiç bakmamak. Çünkü bu insanı hep geriye götürüyor,yıpratıyor,ilerlemesini önlüyor. Tabii uygulamak ise kişiye göre değişiyor.Kişinin özgüveni yüksekse fazla yara almadan atlatır .Kendisine "yeni bir hayat" kurar. super

Bu sitenin 7 yıl önce kurulmasını ve o zaman tanışmayı çok isterdim. Eminim çok daha iyi olurdu...

[kırmızıtarçın]

Ahhh!! diyerek başlamak istiyorum..Çocuğu olan bir kadın için hayatta verilen en zor ama eğer mutlu değilse en doğru karar bence.Ben epeyce mücadele ettim bu konu ile daha hala süren bir savaşı yaşıyorum boşanmaklada bitmiyor malesef:)
Çalışıyorum evim var yarımda olsa ama yinede hayatın toplumun ailenin bakışı bile öyle farklıki:)
erkeklerle uğraşmakta zor.. allah yardım etsin herkese özellikle annelere.. helede çocuğundan ayırılmaya çalışılan annelere..

[mellisa]

Boşandıktan sonra uzun süre bazı şeyleri üzerimden atamadım.Kağıt üzerinde bitiyor ama içinden atmak zaman istiyor.Boşanmayı ben istedim.Eşimle anlaşarak ayrılacaktık.Ama tavırları belirsizdi.Bana zorluk çıkardı biraz.Sonuçta tıkanan bir ilişkiyi yürütmek doğru olmuyor.
Ençok şöyle bir ön yargıyla karşılaştım.İnsanlar genelde erkek bitirir evliliği diye düşünüyor herhalde.Sonradan "eşin seni niye bıraktı" diyen çok oldu.Hiç unutmuyorum.Tam mahkemede eşimi razı edeceğim olaysız bitmesi için,iki kadın avukat bizi gördü,başladılar eşime nasihat etmeye." Evine dön,çocuklarını bırakma"diyorlardı.Çok kötü konuştum onlara.
Aradan yıllar geçti.Adam benden dönüş göremeyince gitti evlendi.Sırf ayrılmaya razı olsun diye nafaka istememiştim.Yıllarca kendim baktım çocuklara.Daha birkaç ay önce desteğe ihtiyacım olduğundan nafaka davası açtım.Alıyoruz artık.
Bazen keşke nafaka vermese de çocuklarını sık arasa diyordum.Ama yeni eşi buna meydan vermiyor.Çocuklar da duruma alıştı zaten.
Boşanmak iyi bir şey değil.Ama hayatın bir gerçeği de bu.

[defnilaume]

Arkadaşlar size boşandıktan sonra yaptığım en büyük hatayı anlatmak istiyorum.Siz yapmayın diye söylüyorum.Boşandıktan sonra ilk yaptığım kendime acımak,korku,hep elalem ne der,kendimin zavallı olduğuma en başta ben inandım ve oldu tabii.5 yıl boyunca marifetmiş gb bunu yaptım.7 yıl oldu boşanalı son 2 yıldır çok farklı düşünüyorum.Evet şimdi değiştim ama geriye baktığım da bence hayatımın en büyük hatası ve keşke si budur.çok şey kaybettim ama bunları yaşadıktan sonra da kendimi kazanmam ve güçlü olmamı öğrendim.Anlatabildimmi bilmiyorum :)

[lalezar]

Hayal abla harikasın helal olsun!