Boşanma sonrası yaşananlar
 

boşanma sonrası kadınların ve erkeklerin yaşadığı sorunlar nelerdir aile sorunları eski eşle sorunlar nafaka sorunu,velayet sorunu çoçuk kimde kalmalı ,sorunlarla nasıl başa çıkılıyor yada çıkılamıyor ........

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

boşandıktan sonra kayınpederim hariç hiç kimse ile hiç bir olumsuzluk yaşamadım(aile içinde) şimdi öldü, nur içinde yatsın..kayınpederim...o, zaman diliminde, tek erkek çocuk olan benimkini mutlaka ve mutlaka alması gerektiğini düşünüp..bunu gerçekleştirmek adına bana ve kendi oğluna iftiralar atmaya kadar vardırdı işi...ben hanım kadınım ya..önce sesimi çıkarmadım..sadece çocuğuma doğruyu anlatmakla yetindim..baktım olmuyor...bir gün otobüse atladım..tam onların benzin istasyonunun önünde indim doooooğru., benzin saatlerinin yanına vasıl oldum..benzin pompasını yerinden çekip...benzini güzeeelce yaydım yerlere elime kibriti alıp..hangi tını mını çocuğu söylüyo o sözleri benim çocuğuma ..benim çocuğumu kim almak istiyor diye sordum..gayet hanım hanımcık bir tavırla...karşıma hiç kimse çımadı..kayınpederim..yok kızım..dedi..bende onları havaya uçurmaktan vaz geçip evime döndüm..bir daha asla ve asla olumsuzluk yaşamadım..

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

Boşanma kararı almak nasıl oluyor? Çok zor bişi bu? Doğru kararı verdiğini nasıl biliyorsun? Boşanma telaffuz edildikten sonra, senin istediğin şekilde şartlar değişecek, artık ben değiştim, eskisi gibi olmayacak, yeni ibr sayfa açalım gibi sözler gelse karşı taraftan bunların doğruluğunu nasıl bilebilirsin?
Boşanma kararı nasıl alınır?

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

helal olsun budur

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

hahah, hakkaten budur. takdir ettim gerçekten.

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

kolay alınmaz.. öle iki günde hiç alınmaz ,alınmamalıdır. öfkeyle yola çıkılmaz, iyi hesaplar yapılmalıdır. yürekle sıkı bi
pazarlığa oturulmalıdır ki, asıl olan odur.
ben önce vicdanımla konuştum. duygularımla hesaplaştım. düşüncelerimi paylaştım eşimle dostumla. hiçç acele etmedim. zmana yaydım çünki kendimden öte küçücük bir çocuğum vardı ardımda.
vazgeçirmek isteyen çevremdeki tepki dolu tavırlar kararımı geciktirdi en çok. zaman kaybettirdi.
sıkıca hesaplarımı yaptım. nasıl yaşayacağımdan, nasıl düşüneceğime kadar. en ince ayrıntıyı bile düşündüm. oalsılıkları yatırdım masaya hangileriyle başedebilirim hangilerinde yenik düşerim belirledim aklımın erdiğince.
şanslıydım. eşimde aynı hesapları yapmıştı.
mahkeme günü rahat girdim salona. öncesinde anlaşmıştık zaten. 10 dk sürdü, el sıkıştık ayrıldık.
yine sevgili eşimizin dostumuzun lüzumsuz önyargıları nedeniyle zor bi süreç geçirdik. ortak noktamız oğlumuz oldu,onun ötesinde hiçbişeyi öenmsemedik buyüzden.
3,5yaşında herşeyi anlattığımız, dil birliği yaptığımız iyi yetiştine inandığım bir oğlumuz var.
asıl olan geriye dönüp baktığınızda geçmişe gülümsemekle yetinmek ve pişmanlık duymamaktır bence..
boşanabilmek bi başarıdır bizim gibi toplumlarda.. ama herşey kendine inanmakdan ibaret..

ama yıkmak kolay yapmak zordur... hayatda hep öle güneşli günlere gebe değil. çocuk varsa aile birliğini korumak adına elden gelen herşey yapılmalıdır...ama yapılacak bişi kalmadıysada insan gibi ayrılınmalıdır. kimsenin kimseye ne evliyken ne boşanırken nede sonrasında eziyet etme hakkı yoktur.
sevgiler...

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

Evliliğimde ben çok eziyet çektim. Belki bende eziyet ettim eşime sormak lazım onu da. Ama çok yıprandım ve üzüldüm. İş nedeniyle ülke bazında bir ayrılma yapmak zorunda kaldık. (1.5 sene) Sonra iş düzeldi şimdi. ama ben geri dönmek istemiyorum artık. O karmaşıklığa, o eziyetli günlere dönmek istemiyorum artık. Eşim diyor değiştim ben artık farklıyım, seni kaybedemem. Ben artık o eski adam değilim diyor. Ama ben de artık o eski kadın değilim. Çok güzel zamanlarımız da oldu olmadı değil ama yaşanan da o kadar kırıklıklarım varki artık içim almıyor sanki. Onunla birlikte bir aile istemiyorum artık. En azından böyle düşünüyorum. Ama aklımı berraklaştıramıyorum. Bir de tabii bu sürece o eziyetlere ailem de şahit oldu. Onlar da istemiyor, onlarda çok üzüldü ağladı. Ben de çok üzüldüm. Keşke evlenmeseydim dedim çok kez. Şimdi de yine aynı şeyi düşünüyorum evlenmek hataymış Biz birbirimizi hazmedememişiz. Ben bir çok olayı kabullenememişim. Geri dönmek istemiyorum. Tekrar aynı şeyler istemiyorum. Ben bazı şeyler istedim ve istediğim gibi olmadı. Ama ben istediğim gibi gördüm olayları gelişmeleri, hep kendime bahaneler sıraladım. Şimdi anlıyorum ki gerçek farklıydı hep ve hala gerçek aynı.
Ama yine de berraklaştıramıyorum düşüncelerimi. Eşim çok israr ediyor, düzelecek, daha iyi olacak diye. Ama artık ona da güvenim kalmadı, inancım kalmadı. Hep hayal kırıklığına uğradım, onun da hataları vardı benimde olmuştur mutlaka. Ama yine de çok zor böyle bir kararı vermek.
Ben ne yapacağım? Onu da bilmiyorum. Sadece tek bir şey biliyorum geri dönmek istemiyorum, o hayatı istemiyorum. Çocuğum içinde kendim içinde.
Şimdi ben ne yapacağım??

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

silvara sen kafanda zaten netleştirmişsin herşeyi tek bunları yaşamında gerçekleştirmen kalmış ha ama tabiki çok iyi düşünülmesi gerekli bir konu hayat senin kararda senin olmalı evlenmeye nasıl karar veriyorsa insanlar boşanmakta etki altında kalmadan olmalı diye düşünüyorum ben !!

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

SEV, SEVDİĞİNİ ALMA. BOŞAN, BOŞANDIĞINA VARMA,
bu sözü büyüklerimiz söylerler..sevdiğini alma kısmına söyleyecek çok sözüm yok..ama boşandığına varma bölümü için kesin olarak söyleyebilirimki. erkeklerimiz maalesef düzelmiyor..seneler önce boşandığım eşimle biz devamlı görüştük..çocuğumuzu ana baba olarak çok sağlıklı yetiştirdik..bir kaç ay önce onunla görüştük.hala bıraktığım yerde otluyordu..eski kocana dönmek istersen..gelişimini durdurman gerekli..yoksa bizi taşıyacak güçleri yok...yinede sen bilirsin..

Ynt: Boşanma sonrası yaşananlar
 

evlenmedim ama uzun süren bir ilişki yaşadım. bana da eziyet haline gelmişti, kendime saygım güvenim kalmamıştı, yanında olduğumda da olmadığımda da acı çekiyordum. ama çok sevdiğim için ayrılamıyordum. bi ara nasıl olduysa ayrıldım. toparlanmaya çalıştım. o da çalıştı. aslında ayrılma noktasına beni o getirmişti ama onun da çok üzüldüğünü gördüm. ama çok korktuğum için aynı şeyleri bi daha yaşamaktan geri dönüşü olsun istemiyordum.
sonra oldu geri dönüşü. o istedi. hiç beklemiyordum. çok korkuyordum ama dayanamadım. (dayanamadığıma göre bitmemiş.) bir sürü güzel şey için söz verdi. sonra noldu dersiniz? hayır bu sefer bilemediniz: hepsini tuttu sözlerinin:) tek tek hepsini:) üç-beş gün değil üstelik.
elbette böyle sonsuza kadar sürmesini beklemiyorum, ama zaten nolursa olsun bir ilişkinin sonsuza kadar süreceğine inanmıyorum. demem o ki, bazen sevgi bitmeyince ve can yakan taraf da can yakmamayı kafaya koyunca hakkaten bitmiyor. ama risk. denemeden bilinmez. riskin büyüklüğünü ve değip değmeyeceğini bi tek siz bilebilirsiniz. ailenize bakmayın, korumacı davranabilirler, çocuğumuz tekrar üzülmesin diye düşünmeleri normaldir. yalnız bu esnada siz kendi kendinizi korumayı bırakmayın. gerçekleşmesi durumunda kaldıramayacağınız riskleri sakın almayın, emin olana kadar geri dönüşü olmayan kararlar almayın.