[meltemturk]

Bende bana ne oldu diye düşünüp durmaktan iyice gerilmek üzereydim. Bir çok değişim oluyor kontrol edemiyorum acaba akışına mı bırakmak gerek fazla incelemeden dusun
Normalde de çabuk kızan asabi biri olarak biliniyorum ama şimdilerde iyice değiştim, telkinleri dinlemeye başlayalı 10 gün oldu. Şimdide tepkisizlik var gibi bende. İşim çok güzeldi severek yapıyordum, ama artık işsizim dün üzüldüm tabi doldu epey gözlerim ağla ama şimdi hiç birşey düşünemiyorum sanki.
Bu telkinler beyinde koruyucu kalkan oluşturuyor sanırım. Canımı sıkan şeyler üzerinde sabit düşünememeye başlamıştım dusun bir kaç büyük sorundan sonra. Ama sanki telkinler iyice engelliyor kötü düşünceleri.
Alışkanlık yapıyorlar mı ben onu merak ediyorum. Yada dinlerken huzur verdiği için mi dinleme ihtiyacı hissediyorum. Nasıl öğreneceğim. Yani üzülüyorum üzücü bir olay karşısında sonra da fazla düşünemiyorum onu.
Aslında çok rahatlatıcı bir şey herşeyi zamanında yaşıyorsun ve bir daha da gereksiz yere uzamıyo olay düşüncende. Bu yıllardır hasret kaldığım bir duyguydu, özellikle benim gibi herşeyi dert eden biri için çok önemli bir şey.

EMEĞİ GEÇEN HERKESE TEŞEKKÜRLER

[salvadore_xp]

meltemturk Nickli Üyeden Alıntı

Bende bana ne oldu diye düşünüp durmaktan iyice gerilmek üzereydim. Bir çok değişim oluyor kontrol edemiyorum acaba akışına mı bırakmak gerek fazla incelemeden dusun
Normalde de çabuk kızan asabi biri olarak biliniyorum ama şimdilerde iyice değiştim, telkinleri dinlemeye başlayalı 10 gün oldu. Şimdide tepkisizlik var gibi bende. İşim çok güzeldi severek yapıyordum, ama artık işsizim dün üzüldüm tabi doldu epey gözlerim ağla ama şimdi hiç birşey düşünemiyorum sanki.
Bu telkinler beyinde koruyucu kalkan oluşturuyor sanırım. Canımı sıkan şeyler üzerinde sabit düşünememeye başlamıştım dusun bir kaç büyük sorundan sonra. Ama sanki telkinler iyice engelliyor kötü düşünceleri.
Alışkanlık yapıyorlar mı ben onu merak ediyorum. Yada dinlerken huzur verdiği için mi dinleme ihtiyacı hissediyorum. Nasıl öğreneceğim. Yani üzülüyorum üzücü bir olay karşısında sonra da fazla düşünemiyorum onu.
Aslında çok rahatlatıcı bir şey herşeyi zamanında yaşıyorsun ve bir daha da gereksiz yere uzamıyo olay düşüncende. Bu yıllardır hasret kaldığım bir duyguydu, özellikle benim gibi herşeyi dert eden biri için çok önemli bir şey.

EMEĞİ GEÇEN HERKESE TEŞEKKÜRLER

Pes doğrusu. Bana olan herşey sana da olmuş. Bir felaket haberi gelse heralde bu duygusal kişiliğimle hayata küserim; ama şuan bir trafik kazası geçirdim ve yara almadan kurtuldum. Bu rahatlık ya. Korkuyorum ben arkadaşlar. Bir insan bu kadar rahat olamaz. Tepkisiz umursamaz bişi oldum. Arada bir stres yaptığım günleri özledim. Beynimde düşünme yeteneği bitti gibi. Suçluluk, ego güçlendirici,kendine güven, sosyallik arttıcı telkinlerini peş peşe dinliyorum. Daha 3-4 gündür telkin dinliyorum. 90 derece değişir mi insan ya. Az önce eve gelirken kapıda 4-5 tane sokak köpeği gördüm. Köpeklere ısıracakmış gibi bakarak üzerlerine yürüdüm. Ben ben değilim bu aralar. Ama bu kadar değişim de korkuttu beni. Etkisi azalmalı ya. Tepkiler hayatı gırgıra alan biri oldum. Herşeyle dalga geçiyorum...