[Senemmms]

Caanım çok benzettim ben seni kendime. 4 yıl fen okudum ve laylaylom girdim sınava. Diğer sene busefer çalışıcam dedim hevesle başladım ama fıss söndü hepsi.Başlarda çok iyiydim yılbaşına kadar. İşte dersanede ilk 10dayım falan hocalar baylıyo bana çok beklentililer falan.Ama birden bütün istek gitti. Önceki yıl okulla olmuyo bahanem vardı ama bu sene yok bişeyler yapmalıyım dedikçe hep çalışmamama bahane çıktı. En sonunda o sene çok şey yaşadım ve yine çalışamadım. Ama 5 yıl fen okumuş oldum. Sonra hep dua ederken benim için en hayırlı yerde olmak istiyorum Allahım diyerek dua ettim. Hep ama hiç il düşünmedim. Sonra ben oylesine edebiyata girdim, kiii hiç aklımda yoktu. Kaydolmuştum ama sabah kalkmak istemediğim için girmicektim. Bi gece önce fen okuyup tm den seçim yapan arkadaşımla konuştum dene senem yapma etme dedi. Girdim bölümüm olmadığı halde.Sonra çıkışta nüfüs cüzdanımı kaybettim. Şok olmuştum şaka gibi geliyo insan hep bulcakmış gibi düşünüyo bildiğin rahat rahat dolanıyodum. Sonra annemle babam beni karakola götürdü ifade evrdik işte kaybolduğuna dair. Bi belge imzalayıp verdi polis, üstünde nüfüs cüzdanındaki bilgilerden daha fazla bilgi vardı. Bununla sınava girebilirsiniz dediler tamam dedik eve gittik. İşte sabah gayet normal kalktım kendi bölümümün sınavına giricem falan. Okula gittim sınava girmeye almadılar. Ciddi ciddi almadılar. Bi saat var gidip nüfüs cüzdanı çıkartın dediler. arabaya atladık. sonra gitceğimiz nüfus müdürlüğü arabayla girilmicek biyerde koştur allah koştur sabahın köründe babamla nüfüs müdürlüğüne koşuyoruz. Girdik kapıda güvenlik görevlisi, ''ya her pazar açığız ama bu pazar kimse gelmedi neden bilmiyorum'' dedi adam. Biz kaldık öyle, nasıl ya falan. Ve ben ogün sınava giremedim. Gitti yani 5 sene. Evet edebiyata girdiğim iiçin tm den tercih yaptım. Eskişehirde ingilizce işletme okuyorum. Ve diyorumki iyiki bura olmuş iyiki sayısalda okumuyorum :D
Bende düzenli çalışan biri değilim hatta şu hayattaki en anlamsız çalışan öğrenciyimdir :D hocalar hep kızardı harcıyosun kendini diye ama işte gençlik kanı başka bişey . Çok uzattım farkındayım ama endişe sokmadan hayatına ders çalış. Hep hedef koy derler ama o bende işe yaramadı bende bıraktım. Bence çalışıp en hayırlı yeri dilemeli insan. Çünkü istediği ile gidip çok mutsuz olan arkadaşlarımda var. Bilemeyiz herşey bölüm değil. Arkadaşların yaşadığın ortamda önemli. benim 18. tercihim tuttu, o tercihimin önündeki tercihler kafaadan tutuyodu ama gelmedi. Ben o nüfüs cüzdanını kaybettim ya artık herşeyi kadere bağlıyorum iyice abarttım :D Sen tm ye geçmeye cesaret etmişsin ben edememiştim. Edemediğim için böyle oldu diyorum hep hihi :D
Ay benim buraya yazma amacım şeydi. Ben sonradan farkettimki bende başarısızlık korkusu var. Babam bana çok güvenir nezaman ciddi bi durum olsa sınav falan bana bişeyler olur ve hep bahanem olur. Çünkü babam bana okadar güvenirki sormaz bile senem bunu yapabilcekmisin diye. Senem zaten yapar der. Bu bende büyük sorumluluk oluyo ve demekki bende farkında olmadan böyle çıkıyorum işin içinden. yani ben sendede onu gördüm gibi; BAŞARISIZLIK KORKUSU. Belki doğru belki yanlış ben zor kabul etmiştim ama bu gerçekten böyle bende. Sendede onu gördüm söylemek istedim . Kusura bakma çok uzattım sadece çok benzettim kendime çenem düştü oyuzdeen. İyi bayramlar iyi geceeler :D