[tulley]

özellikle bu yıl kendim hakkında çok düşünme fırsatı buldum, hayatımdaki o kara noktayı bazı zamanlarda sadece karanlık görmemin sebebini düşündüm. kötü olay karşısında dik duramamamın nedenini buldum. benim için çok önemli bir konuydu bu aslında. yalnızlık evet yalnızlıkmış sorunum ben insanlardan kaçtıkça daha kötü oldum daha iyi olacağımı sandığım için çıkmaza girdim, yalnızlık fobim hakkında düşündüm 10 yaşında babamın beni terk etmesi güven duygumun yok olmasıydı sebebi, güvenebileceğim birileri varken mutluyum onları kaybetmekten korkuyorum sadece anksiyetenin doğurduğu saçma sapan duyguların tümü buydu bende. telkinler beni olduğum noktaya getirdi çaba harcamasaydım bir yerden sonra ilerleme göstermezdim birazda yapım gereği düşünmeyi seven birisiyimdir :). kendine güvensizlik, başkalarının düşüncelerini haddinden fazla önemseme, suçluluk duygularına kapılmam, egomu dengeleyememem beni telkinlere başlattı, haliyle dinlediğim telkinlere çok benziyor sorunlar :) hayatımdaki sisler dağıldı bu aşamada haddinden fazla aptalca kararlar verdim ama pişman değilim çünkü bana çok şey öğrettiler. sosyal çevrem telkinleri ilk dinlemeye başladığım andan tamamiyle değişti biliyorum seneye daha farklı olacak pozitif olarak tabi. güçlü kararlar veriyorum hedeflerimi saptayabiliyorum kendime güveniyorum . hatta bu kış nedense çok fazla kilo almıştım son ana kadar aldırmamayı seçtim, rahatsız olduğum anda 1 ayda 10 kilo verdim :) çevremdekiler irademe hayran kaldı açıkcası ben bile hayran kaldım az çok tahimn edilebilir bu kararın altında yatan güdüler :) artık şöyleyim böyleyim diye kendimi geçmişle kıyaslamak yerine geçmiş dahil yaşadığım tüm zamanlardan iyi kötü ders çıkarmaya bakıyorum hayıflanmak yerine bir dahaki sefer için hazırlanıyorum. inanıyorum dün güzeldi yarın çok daha güzel olacak