[kutayhun]

atakan genç kardeşim, aslan parçası, mahallenin delikanlı yiğidi.. öncelikle haklısın ve kızgınsın.. bence boş bir yere git.. dağ bayır olabilir... ve bugüne kadar kim seni sinir ettiyse söv... ama şunu bil ki hayatta herkes birilerinden bir şeyler öğrenir... baba dan şunu öğreniriz... herşeye rağmen bir insanı sevmeyi... evet babamız bizi döver, sinir eder, anlamaz, belli bir kalıba sokmaya çalışır, annemizi üzer vesaire ama belli bir yaşa gelince şunu farkediyoruz.. ben babamdan herşeye rağmen bir insanın sevilebileceğini öğrenmişim.. bunu diyorsun ve yaşamın normaline aslında babanla adapte olduğunun farkına varıyorsun... bana da sorsan 1 yıl önceye kadar hayatta en çok babamdan nefret ediyorum derdim. hatta babam yüzümden r etmeye bile kalkıştım geçmişte.. hala içimde babamdan nefret eden bir tarafım da var küçük ama bunu herşeye rağmen sevgiye dönüştürdüm.. yüzde yüz olmasa da böyle yapmaya çalıştım.. ve çalışıyorum.. diyeceğin herşeyden öğrenilecek bir şey var....ayrıca küçük kız kardeşin de bu olaydaki en masum role sahip.... ama seni de çok iyi anlıyorum... gece geç olduğu için sana bu konuyla ilgili sonra bir mesaj atacağım.. sen bu anlattıklarımı babana anlatırsın... esenlikle kal çocuk...