[toprakateshavasu]

merhaba,
biraz kıpırdanma hissediyorum sanırım içimde. sanırım yavaş yavaş bir farkındalık oturuyor. nasıl oluyor bilmiyorum ama. içimdeki çocuk korkmadan konuşuyor sanki benimle. bazen mızmız oluyor, ama küsmüyor artık. şu olumlamalar mucize gibi. ihmal etmeden sık sık konuşmalı insan kendi ile, güzel şeyler söylemeli, ruhunu onurlandırmalı. başkalarından beklersek güzel sözleri çooook bekleriz. en iyisi duymak istediklerimizi kendimiz söyleyelim. inanın çok işe yarıyor..sadece vazgeçmeden söylemek lazım.
bir de daha cesur mu oluyorum ne? emin olamıyor ki insan.. bana öyle geliyor.
son olarak işyerinde yaşadığım çoooook büyük sıkıntı da çözülmek üzere. yarın kesinleşecek. tezahür ettirmenin sırrı mı ne?
şükürler olsun.