Günlük Mesaj

candy1 · 02-04-2009, 05:23 PM

hoşbulduk, iyiki buldum burayı, internette gezinirken, içimdeki his bugün farklı olacak dedi ve burası karşıma çıktı, değişimimi dört gözle bekliyorum ve artık inanıyorum:)

candy1 · 03-04-2009, 03:22 PM

merhaba günlüğüm, bundan sonra hergün birliteyiz, hep bir günlük yazmak istemişimdir, çoğu zaman da denedim, hatırlıyorum 9-10 sene önce bişeyler karalamaya başlamıştım kendime ait bir defterim vardı, başarmak istediklerimi, korkularımı,pişmanlıklarımı herşeyimi yazmaya başlamıştım, kendimi takip gibi birşeydi, motive ediciydi benim için, ama bi süre sonra ya biri okursa korkusuyla yaktım, daha sonra birkaç kere daha denedim yine aynı korkuyla bıraktım

şimdi tekrar deniyorum

telkinleri dinlemeye başlayalı bir gün oldu, dün gece telefonuma yüklediğim mp3 ü kulaklıkla dinledim, ama telefonun sarjı bitmişti ne kadar süre ile dinleyebildim bilmiyorum, bugünde sabahtan beri aralıksız dinliyorum,
sabah alarm sesiyle değil kendiliğimden uyandım, yorgun hissetmiyordum kendimi, evden çıktım servisi bekledim, servise binerken kendimi hep rahatsız hissederdim, sebebini bilmiyorum, insanların bakışlarından rahatsız olurdum, ama sanki bugün öyle değildi, daha bi güvenli hissettim kendimi,

özgüvenim yerine geldi sanki, bir günde bu değişiklik olabilirmi bilemiyorum, belkide sadece psikolojik, ama ben telkinleri dinlemeye devam ediyorum, bi ara içimden bir ses ne yapıyorsun bu ne saçmalık böyle şeymi olur dedi, inancım kırılır gibi oldu, ama ben dinlemeye devam ettim,

insanlarla konuşurken ezilip büzülen, söylediğimi kendim bile zor işiten biriyim ben, bu denli kendime güvenim yok, hep imrenmişimdir şöyle gürül gürül akıcı konuşan insanlara, bende öyle olmak istiyorum,

ha birde şu tembelliğimden kurtulmakistiyorum, üzerimdeki uyşukluk hali bir gitse kimse tutamaz beni artık

candy1 · 08-04-2009, 08:54 PM

uffffffffffff

kötüyüm yaaaa

hayat için o kadar isteksizim ki,
telkinleri dinlemeye bileelim gitmedi üç gündür, kesinlikle umutsuz vakayım ben
telkinleri dinlemeyi istiyorum, yapmam gereken sadece bir düğmeye basmak
ama ona elim gitmiyor işte, açıp dinleyeyim diyorum, yapamıyorum
sadece oturuyorum, yapmam gereken o kadar çok şey varki ama ben sadece oturuyorum
uyusam sürekli, üzerimdeki bu kaygı endişe yok olsa
beynimdeki uğultu yok olsa
sürekli yüreğim ağzımda gezmesem
sürekli aklımda hayata geçiremeyeceğim planlarım olmasa
keşke şöyle yapsaydım şunu söyleseydim demesem
biri bana baktığında keşke yerin dibine girseydim demesem
keşke bugün çok iyi bir insan olmak istiyorum iyi olacağım deyipte
yarın olunca yaşasın kötülük demesem
kendimi arayış içine girmesem
özümü bulup kim olduğumu bilsem
keşke evimi her daim derli toplu tutabilsem
sabahları bi yarım saat erken kalkabilsem
insanların arasındayken onlar neşe içinde konuşup sohbet ederken
keşke ben ellerimi koyabilecek bir yer bulabilsem

03-04-2009, 03:22 PM	#2 (permalink)
candy1 Teğmen Üyelik tarihi: Apr 2009 Mesajlar: 6 Tesekkür: 5 6 Mesajinıza toplam 28 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.	Cevap: candy1 merhaba günlüğüm, bundan sonra hergün birliteyiz, hep bir günlük yazmak istemişimdir, çoğu zaman da denedim, hatırlıyorum 9-10 sene önce bişeyler karalamaya başlamıştım kendime ait bir defterim vardı, başarmak istediklerimi, korkularımı,pişmanlıklarımı herşeyimi yazmaya başlamıştım, kendimi takip gibi birşeydi, motive ediciydi benim için, ama bi süre sonra ya biri okursa korkusuyla yaktım, daha sonra birkaç kere daha denedim yine aynı korkuyla bıraktım şimdi tekrar deniyorum telkinleri dinlemeye başlayalı bir gün oldu, dün gece telefonuma yüklediğim mp3 ü kulaklıkla dinledim, ama telefonun sarjı bitmişti ne kadar süre ile dinleyebildim bilmiyorum, bugünde sabahtan beri aralıksız dinliyorum, sabah alarm sesiyle değil kendiliğimden uyandım, yorgun hissetmiyordum kendimi, evden çıktım servisi bekledim, servise binerken kendimi hep rahatsız hissederdim, sebebini bilmiyorum, insanların bakışlarından rahatsız olurdum, ama sanki bugün öyle değildi, daha bi güvenli hissettim kendimi, özgüvenim yerine geldi sanki, bir günde bu değişiklik olabilirmi bilemiyorum, belkide sadece psikolojik, ama ben telkinleri dinlemeye devam ediyorum, bi ara içimden bir ses ne yapıyorsun bu ne saçmalık böyle şeymi olur dedi, inancım kırılır gibi oldu, ama ben dinlemeye devam ettim, insanlarla konuşurken ezilip büzülen, söylediğimi kendim bile zor işiten biriyim ben, bu denli kendime güvenim yok, hep imrenmişimdir şöyle gürül gürül akıcı konuşan insanlara, bende öyle olmak istiyorum, ha birde şu tembelliğimden kurtulmakistiyorum, üzerimdeki uyşukluk hali bir gitse kimse tutamaz beni artık
Offline

08-04-2009, 08:54 PM	#3 (permalink)
candy1 Teğmen Üyelik tarihi: Apr 2009 Mesajlar: 6 Tesekkür: 5 6 Mesajinıza toplam 28 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.	Cevap: candy1 uffffffffffff kötüyüm yaaaa hayat için o kadar isteksizim ki, telkinleri dinlemeye bileelim gitmedi üç gündür, kesinlikle umutsuz vakayım ben telkinleri dinlemeyi istiyorum, yapmam gereken sadece bir düğmeye basmak ama ona elim gitmiyor işte, açıp dinleyeyim diyorum, yapamıyorum sadece oturuyorum, yapmam gereken o kadar çok şey varki ama ben sadece oturuyorum uyusam sürekli, üzerimdeki bu kaygı endişe yok olsa beynimdeki uğultu yok olsa sürekli yüreğim ağzımda gezmesem sürekli aklımda hayata geçiremeyeceğim planlarım olmasa keşke şöyle yapsaydım şunu söyleseydim demesem biri bana baktığında keşke yerin dibine girseydim demesem keşke bugün çok iyi bir insan olmak istiyorum iyi olacağım deyipte yarın olunca yaşasın kötülük demesem kendimi arayış içine girmesem özümü bulup kim olduğumu bilsem keşke evimi her daim derli toplu tutabilsem sabahları bi yarım saat erken kalkabilsem insanların arasındayken onlar neşe içinde konuşup sohbet ederken keşke ben ellerimi koyabilecek bir yer bulabilsem
Offline

Günlük Mesaj

candy1

candy1

candy1