[cedrus48]

Selam günlüğüm seni yine unutmuşum boşlamışım.yaklaşık 15 gündür bir kelime yazmamışım.Belkide yazacak birşey bulamamışımdır.Şimdi yazacak birşeylerim var.Cumartesi akşamı izmirde bir seminere katılmak için tren yolculuğu yaptım.Ama ne yolculuk.Tam 4 saat röterli uzun sıkıcı bir yolculuktu.Yanımda oturan arkadaşta pek konuşmayı sevmeyen birisiydi.Onu konuşturma sohbet etmek için baya çaba sarfettim ama nafile.4 saat röter yüzünden nerdeyse semineri kaçırıyordum.Ama bu röterin sebebini biliyordum.Tek sebebi bendim çünkü 3-4 gün öncesinden hep bu yolculukla ilgili olumsuz şeyler düşünüyordum.Yani trenin gecikeceği seminere yetişemiyeceğim gibi.Her neyse seminere son anda yetiştim.Çok harika 3 insanla tanıştım. 3 üde birbirinden güler yüzlü candan ve hayat dolu insanlardı.Sonra orada semineri veren avusturyalı bayana hayran kaldım.İçimden yani bu bayan yapabiliyorsa ben neden yapamayayım diye düşündüm.Hatta onun kadar yapmayı değil bilakis ondan daha iyiisini ve daha kısa zamanda yapabileceğimi düşündüm.Neyse seminer bitiminde o iki arkadaşla 1 saat falan oturdum.Bana seminerle ilgili fikirlerimi düşüncelerimi bana neler çağrıştığını sordular.Benim utangaç ve çekingen bir yapıya sahip olduğum için düşüncelerimi kelimelere dökemiyordum.Neyse onlardan ayrıldım.Ogün o arkadaşın hediye ettiği çok güzel bir kitabı okudum.Okurken yorgunluktan uyuya kalmışım.Ertesi sabah zaten 11 de falan uyandım.Tren saati gelene kadar izmiri dolaştım.İzmirin bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum.Herneyse 17.30 da trene bindim.Ama bir taraftanda dönüşte bu sefer ben röter yapmasını istiyordum.Çünkü tren gecenin 3,30 da kütahyada oluyordu.Şöyle 3-3,5 saat röter yapsada güneş doğmuş olsa halk otobüsleri çalışmaya başlamış olsa diyordum.Çünkü tren garında evime gitmek için taksi ücreti trenin 2 katı tutuyordu.Röter istedim ya öyle bir röter yaptıki.Hepimiz ölümün kıyısından döndük.Gece saat 1.00 civarında uyuya kalmıştım.Yaklaşık 15 dakika sonra ani bir sarsıntı ile uyandım.Tren heralde devriliyordu.Öyle bir sallandı ki adeta beşik gibi sallandı.Herkes kimi bağırıyordu.Kimi tekbir getiriyordu.Bazıları öleceğiz diye kelimei şehadet getirenler vardı.Bir müddet sonra bizim vagon sağa yattı ve durdu.Herkes şoktaydı.Ama Allahtan vagonda ölen yada yaralanan yoktu.hemen herkes trenden inmeye başladık.Trenden indiğimizde gördüğümüz şey gerçekten korkutucuydu.Tren virajda kontrolden çıkmış ve trenin makina dairesi ile personel vagonu yaklaşık 10-15 metre uçurumu uçmuştu.Bizim önümüzdeki vagon sağa yatmıştı.Bizim vagon ise raylardan çıkmıştı.Hemen iki arkadaş o uçurumun aşağısına indik.Acaba ölü veya yaralı varmı diye.Allahtan ölen yada yaralanan yoktu.Makinistlerin ikisii de sağdı.Sonra diğer vagonlara baktık.Çok şükür ölen yada yaralanna yoktu.Sonra cep telefonun çektiği yerden 112 ve 156 yı arayıp kazayı haber verdim.Yaklaşık 1 saat orda dışarda bekledik.Sonra bir tren çeken makina geldi.Raylardan çıkmış olan vagonlarla diğer vagonları birbirinden ayırıp.bizi çektiler.Geldiğimiz istasyonda bizi otobüsler bekliyordu.Otobüslerle tavşanlıya bizi taşıdılar.Tavşanlıda karşıdan gele,n trenlere bindirdiler.O trenle kütahyaya geldik.Geldiğimiz saat 7.0 idi yani düşündüğüm röter gerçekleşmişti.Ama hiç istemediğimiz bir şekilde meydana gelmişti.Allah göstermesin bu kazadan yaralı veya ölü olarak çıkabilirdik.O nedenle karar aldım.Bundan sonra birşey düşünürken sonuçlarını tüm yönleriyle ortaya koyacaktım.Anlayacağın günlüğüm dün gece ÖLÜME ramak kalmıştı.ÖLÜMÜN KIYISINDAN GEÇTİK GİTTİK.ÖLÜM İNSANA BU KADAR YAKINMIŞ.