[Pappatya]

sweeet Nickli Üyeden Alıntı

Bilmiyorum bu size ne kadar doğru gelicek ama kendi ismini belirtmeden yani takma isimle hesap aç ve orda istediğin gibi düşüncelerini paylaş.

Bakalım nasıl tepkiler alıcaksın? Aldığın tepkiler sandığın gibi olmayabilir. Bunun özgüven kazanma konusunda sana yardımı olabilir.

Ya da en azından kimliğin gizli olacağı için de alacağın tepkilere karşı yine kendi düşüncelerini özgürce savunabilirsin.

Aslında burda yanlış olan birşey yok bir insan bir konuda doğruları da bilebilir yanlışları da. Sorun şu ki etrafımızdaki insanlar bazen bazı düşüncelere saygılı olmayabiliyor. Biz hep o ne der bu ne der cümleleri ile büyütüldük. Sonra da öyle bir noktada düşüncelerimizi savunamaz hale geldik.

Özgüveni yüksek insanların tek farkı düşündüklerini doğru ya da yanlış olsa bile korkmadan paylaşabiliyor ve savunabiliyor olması.

sweeet Nickli Üyeden Alıntı

Bir de asosoyallik=huzursuzluk

Öyle insanlar var ki gördüğüm zaman selam almamak için görünmez olmak için dua ediyorlar sanki. Oysa bir güler yüz, bir merhaba ne kadar da kolay değiştirir günümüzün rengini ve daha güzel görünür herşey.

Aslında mesele fikirlerimin farklı tepkiler alması değil tam olarak. Yani ben daha önceden böyle değildim. Hele de sosyal paylaşım sitelerinden hiç çıkmadığım zamanlar vardı son 1 yıla kadar. Yani paylaşırdım, konuşurdum. Bir sürü kişiyle aram iyiydi. Böyle bir sorunum hiç yoktu. Ama şimdi bu durumun sebebini anlayamıyorum. İçime kapanmadan önce, değer verdiğim bir arkadaşımla aramda kötü şeyler oldu. O dönemler değersizlik hissi tavan yapmıştı bende. Depresyon gibi bir şey geçirdim sanıyorum. Sonra bir dönem daha iyi oldum. Ondan sonra da bu hale geldim. Acaba o zamanki değersizlik hissinden, ya da kendimi aptal durumuna düşmüş (arkadaşım yüzünden) hissetmemden mi kaynaklı ? Olabilir mi yani?

Yolda gördüğüm birine selam verir iki çift laf ederim, o konuda bir problemim yok nedense. Hatta ayaküstü sohbetlerde daha rahatım , anlayamıyorum

Yorumlarınız için çok teşekkür ederim bu arada

[cixili]

Pappatya Nickli Üyeden Alıntı

Aslında mesele fikirlerimin farklı tepkiler alması değil tam olarak. Yani ben daha önceden böyle değildim. Hele de sosyal paylaşım sitelerinden hiç çıkmadığım zamanlar vardı son 1 yıla kadar. Yani paylaşırdım, konuşurdum. Bir sürü kişiyle aram iyiydi. Böyle bir sorunum hiç yoktu. Ama şimdi bu durumun sebebini anlayamıyorum. İçime kapanmadan önce, değer verdiğim bir arkadaşımla aramda kötü şeyler oldu. O dönemler değersizlik hissi tavan yapmıştı bende. Depresyon gibi bir şey geçirdim sanıyorum. Sonra bir dönem daha iyi oldum. Ondan sonra da bu hale geldim. Acaba o zamanki değersizlik hissinden, ya da kendimi aptal durumuna düşmüş (arkadaşım yüzünden) hissetmemden mi kaynaklı ? Olabilir mi yani?

Yolda gördüğüm birine selam verir iki çift laf ederim, o konuda bir problemim yok nedense. Hatta ayaküstü sohbetlerde daha rahatım , anlayamıyorum

Yorumlarınız için çok teşekkür ederim bu arada

merhaba,

kavramlar her geçen gün kuşaktan kuşağa değişiyor. netin başında oturup foto ekleyip, video ekleyip, arkadaşların eklediklerine yorum yazmak sosyallikten sayılır hale geldi. baktığınız zaman fotolar bile her facebook sayfasında aynı. sosyallikten çok dikkat ederseniz herkes egosunu tatmin etmekle meşgul. gelen kötü yorumları kaldırma ya da direk saldırma modundalar. oysa ki öz güveni olan kişi olumsuz yorumu bile yapıcı olarak karşılar.

zaten belirli kesim internet aleminde kendini kaybediyor. bağımlısı olmuş durumda. arkadaş toplumu içinde bile hala tweet atan ve facebooka girenler çok sayıda. o ortamda bile zoraki bulunuyor sanki. zaten o ortamın içinde bulunmaktan zevk alsa başka hiçbirşey aklından geçmez.

eskiden sosyallik denilince arkadaş grubu ile beraber birşey yapmak gelirdi akla. hatta cep teli ve internet yokken bile insanlar gene sosyaldi. bu kavram sana kalmış bir durum. ama birebir karşı karşıya hayatı 4 boyut yaşamak varken niye 2 boyuta indiriyorsunuz.

okan bayülgenin programda hep telkin gibi tekrar eden cümlesi. 'hayat sokaklarda'
digital dünyaya sıkışıp kalmayın. dışarı çıkın.

[Pappatya]

cixili Nickli Üyeden Alıntı

merhaba,

kavramlar her geçen gün kuşaktan kuşağa değişiyor. netin başında oturup foto ekleyip, video ekleyip, arkadaşların eklediklerine yorum yazmak sosyallikten sayılır hale geldi. baktığınız zaman fotolar bile her facebook sayfasında aynı. sosyallikten çok dikkat ederseniz herkes egosunu tatmin etmekle meşgul. gelen kötü yorumları kaldırma ya da direk saldırma modundalar. oysa ki öz güveni olan kişi olumsuz yorumu bile yapıcı olarak karşılar.

zaten belirli kesim internet aleminde kendini kaybediyor. bağımlısı olmuş durumda. arkadaş toplumu içinde bile hala tweet atan ve facebooka girenler çok sayıda. o ortamda bile zoraki bulunuyor sanki. zaten o ortamın içinde bulunmaktan zevk alsa başka hiçbirşey aklından geçmez.

eskiden sosyallik denilince arkadaş grubu ile beraber birşey yapmak gelirdi akla. hatta cep teli ve internet yokken bile insanlar gene sosyaldi. bu kavram sana kalmış bir durum. ama birebir karşı karşıya hayatı 4 boyut yaşamak varken niye 2 boyuta indiriyorsunuz.

okan bayülgenin programda hep telkin gibi tekrar eden cümlesi. 'hayat sokaklarda'
digital dünyaya sıkışıp kalmayın. dışarı çıkın.

Ben kesinlikle size katılıyorum. Ama ben bir lise öğrencisiyim ve yaşıtlarımın ne yazık ki sosyallik anlayışı facebook ve twitter dan ibaret. Evet, ve kesinlikle herkes kendi egosunu tatmin etme peşinde. Ama o siteleri kullanmayınca, acayip gözüyle bakıyor insanlar, ordan sosyalleşiyorlar ve sen dışarda kalıyorsun. Elimde değil.

Ha bir de, problemim sadece netten ibaret değil, genelde asosyalim sanırım.

Cevabınız için teşekkürler

[nurbanu25]

sevgili pappatya
bu asosyallik durumu özgüven eksikliği ve kendimizi gereğince sevmemekten geliyor bence.özgüven artırıcı telkin ve olumlamaları uygulayabilirsin...sevgiler...

[THE BAKER]

cixili Nickli Üyeden Alıntı

merhaba,

kavramlar her geçen gün kuşaktan kuşağa değişiyor. netin başında oturup foto ekleyip, video ekleyip, arkadaşların eklediklerine yorum yazmak sosyallikten sayılır hale geldi. baktığınız zaman fotolar bile her facebook sayfasında aynı. sosyallikten çok dikkat ederseniz herkes egosunu tatmin etmekle meşgul. gelen kötü yorumları kaldırma ya da direk saldırma modundalar. oysa ki öz güveni olan kişi olumsuz yorumu bile yapıcı olarak karşılar.

zaten belirli kesim internet aleminde kendini kaybediyor. bağımlısı olmuş durumda. arkadaş toplumu içinde bile hala tweet atan ve facebooka girenler çok sayıda. o ortamda bile zoraki bulunuyor sanki. zaten o ortamın içinde bulunmaktan zevk alsa başka hiçbirşey aklından geçmez.

eskiden sosyallik denilince arkadaş grubu ile beraber birşey yapmak gelirdi akla. hatta cep teli ve internet yokken bile insanlar gene sosyaldi. bu kavram sana kalmış bir durum. ama birebir karşı karşıya hayatı 4 boyut yaşamak varken niye 2 boyuta indiriyorsunuz.

okan bayülgenin programda hep telkin gibi tekrar eden cümlesi. 'hayat sokaklarda'
digital dünyaya sıkışıp kalmayın. dışarı çıkın.

cixili Nickli Üyeden Alıntı

aslında durum şu. onlar digital sosyallikten memnun ve başka birşey yapmaya ihtiyaç duymuyorsa onların kendileri ile ilgili bir sıkıntısı yoktur. oturup hayatın güzelliklerinden uzak dururlar. ama bu senin için bir sorunsa o zaman sıkıntı da senin içindir.
evde oturup birşeyler yapmak için çabalamazsan hayatını eve mahkum edersin. bugun sıkıntı, sosyal fobi derken bunalımlar yaşamaya başlarsın. kendine yapmaktan zevk aldığın bir alan bul. şu an seni tanımadığım için tavsiye olarak da birşey yazamıyorum. ama illaki vardır.

facebook olayına gelince benim facebook yok mesala. kafam ağrımıyor. sana kapat demiyorum ama hayatını onun etrafında dolandırma. araç olsun senin için. mesala birşeyler yapmak için ön ayak olsun.

Söz üstüne söz söylenmez cixili tebrik ediyorum

Papatyacım sen de bu asosyallik sorununu telkinleri dinleyerek ve ufaktan toplum içinde fikrini söylemeye başlayarak aşmaya çalışabilirsin.Telkinler bende çok işe yaramıştı.Ama dediğim gibi aynı zamanda yeni girdiğin ortamlarda yavaş yavaş fikrini söylemekle başla.Lafı toparlayamam rezil olurum diye düşünme.Zamanla alışıyorsun.Her şey gönlünce olsun.