[Işıklı yol]

Bugün 4. periyot birinci gün. Hayırlısı olsun, hayırlısıyla olsun bakalım. Sabah uyandıktan sonra düşündüm bir müddet. Kendimle ilgili bir konuydu bu. Hislerimle alakalı. Neden böyle hissediyor olabilirimle alakalı. Ve, buldum. Sebeplere ulaştım, sonuçta neden böyle davranıyorumu buldum. Harika bir gelişme benim adıma. Şimdi neymiş diye merak edeceksiniz. Ne hakkında düşündüm de ne buldum? Normal böyle düşünmeniz çünkü pek bi gizemli konuştum. Peki anlatabilecek miyim bakalım meramımı? Şöyle ki, utanmaktan kaçarım ben, utanılacak durumlara düşmekten sakınırım. Gözden düşmek deyimini çok kullanırım. Neden böyle diye düşündüm? Mesela bunu sizler şöyle yapabilirsiniz, çok kullandığınız cümle ya da kelimeler vardır. Mesela ellerimden kayıp gitti tabirini çok kullanırım ben. Bu nasıl bir inancın tezahürü olabilir. Burada bir şeye sıkı sıkı bağlanmak, sıkı sıkı yapışmak, sahip olmaya çalışmak ama başarısız olmak durumu var. Ellerimden kayıp gitti, tutamadım. Yani kaybettim. Demek ki kaybetmekle ilgili negatif bir inancım var. Bunu bir kaç yıl önce fark etmiştim zaten. Bir duygunuzu fark ettiniz diyelim. O vakit, bunu nasıl dönüştürebileceğinize odaklanmanız gerekir. Şimdi bugün fark ettiğim konuya dönüyorum. benim kendimle ilgili bir sorunum yok aslında bu konuda ( ki bu da başka bir sonucu inancımın, biraz dikkat ederseniz bunun böyle olduğunu yazılarımı takip eden arkadaşlarım bilirler. Aslında kelimesini çok kullanırım ben. Aslında ne demek? Aslında: yani sandığın gibi değil, aslı başka, göründüğü gibi değil) Ben kendimin, akıllı, bilgili ve güzel olduğu konusunda bir negatif inancım yok. Zeki olduğumuda düşünürüm Yani değersizlik inancım yok. Benim tam da burada bunun böyle olduğunu ispat gibi bir sorunum var. Yani durmadan kendimi ispat etmeye çalışmak. Bu sevgili anneciğimin bana bir hediyesi. Hep kendimi ona kanıtlamaya çalışıp durduğum için, hala buna devam ettiğimi fark ettim. Ben akılllıyım, mı acaba? Bunu ben biliyorum, karşımda ki insan da biliyor. Öyle kalmalı ama, yani benim akıllı ve bilgili olduğumun bilincinde olmalı. Bu konuda fikri değişmemeli. Hata yapmamalıyım. Hep mantıklı davranmak zorundayım. O yüzden mesela, diyelim ki biriyle tanıştım, konuştum ondan övgü dolu sözler aldım. Fakat bir konuda onunla aynı fikirde değilim. Ve bunu ona söyledim. O da bunun üzerine sessizleşti. İşte o zaman bende alarm çalmaya başlar. Eyvah, onun kalbini kırdım, ya da onun gözünden düştüm. Şimdi benim hakkımda ne düşünecek. Artık beni sevmeyecek daha da önemlisi artık bana değer vermeyecek. Bu ben değersiz olduğum için değil. Ben değerliyim ben bunu biliyorum fakat bunu o da bilmeli. Daima düzgün olmalıyım. Düzgün davranmalıyım. Saçmalamamalıyım. Bunu nasıl söylersin Işık, nasıl böyle davranırsın? Neden bu kadar aptalca bir şeyi söyledin ki sen şimdi? gibi daha neler neler. Hemen karşı atağa geçerim. ASLINDA öyle demek istemedim. ASLINDA sandığın gibi değil. ASLINDA ben öyle değilim, öyle demedim. öyle davranmamalıydım, öyle dememeliydim. Afedersin, özür dilerim. Barıştık mı? gibi. Kaybetme korkusu.. neyi kaybetme? Saygınlığımı, onun gözünde ki değerimi, benim hakkımda ki güzel düşüncelerini.

[serpilelif]

ışık hanım sizin yazdıklarınızı okurken ben de kendi hissettiklerimle ne kadar benzer duygular olduğunu farkettim. bende onaylanmama korkusu, sevilmeme, reddedilme ya da dışlanma korkusu nedeniyle hayır diyemeyenlerdenim. bu nedenle insanları kırmamak için çok özen gösteririm. ben kırılınca da yıkılırım. herşeyi kafama takarım. birisiyle bir sorun yaşadığımda beni üzen birisi olduğunda çok üzülüyorum. yani o kişi benim için çok değerli biri olmasına gerek yok. şöyle bir düşünüyorum o kişi hayatımdan çıkarsa ne değişir diye. çok şey kaybetmem aslında ama hayatımdan çıkarama sorunum var. ben elimden geleni yapmış olmama rağmen yine de düzeltemeyeceğim bir durumsa da çok üzülüyorum. resmen hayatım kararıyor sanki depresyona giriyorum. bu duyguyu nasıl yeneceğimi bilmiyorum. beni çok yoruyor, acı veriyor. bunun sebebi güçsüz, zayıf karakterli oluşum diye düşünüyorum. birilerine sürekli bağımlıyım. beğenilmeme korkusu nedeniyle eleştirilere de kırılganlık gösteriyorum. kendi içimde tabi. karşı tarafın haberi bile olmuyor çoğu zaman. sorunumun asıl kaynağı özgüven eksikliği sanırım. bunu Abdullah beyle de paylaştım. kendine güvenle ilgili telkinler göndermiş. 7. periyottayım düzenli olarak dinliyorum ama bu konuda bir değişim olmadı henüz.

[Işıklı yol]

serpilelif Nickli Üyeden Alıntı

ışık hanım sizin yazdıklarınızı okurken ben de kendi hissettiklerimle ne kadar benzer duygular olduğunu farkettim. bende onaylanmama korkusu, sevilmeme, reddedilme ya da dışlanma korkusu nedeniyle hayır diyemeyenlerdenim. bu nedenle insanları kırmamak için çok özen gösteririm. ben kırılınca da yıkılırım. herşeyi kafama takarım. birisiyle bir sorun yaşadığımda beni üzen birisi olduğunda çok üzülüyorum. yani o kişi benim için çok değerli biri olmasına gerek yok. şöyle bir düşünüyorum o kişi hayatımdan çıkarsa ne değişir diye. çok şey kaybetmem aslında ama hayatımdan çıkarama sorunum var. ben elimden geleni yapmış olmama rağmen yine de düzeltemeyeceğim bir durumsa da çok üzülüyorum. resmen hayatım kararıyor sanki depresyona giriyorum. bu duyguyu nasıl yeneceğimi bilmiyorum. beni çok yoruyor, acı veriyor. bunun sebebi güçsüz, zayıf karakterli oluşum diye düşünüyorum. birilerine sürekli bağımlıyım. beğenilmeme korkusu nedeniyle eleştirilere de kırılganlık gösteriyorum. kendi içimde tabi. karşı tarafın haberi bile olmuyor çoğu zaman. sorunumun asıl kaynağı özgüven eksikliği sanırım. bunu Abdullah beyle de paylaştım. kendine güvenle ilgili telkinler göndermiş. 7. periyottayım düzenli olarak dinliyorum ama bu konuda bir değişim olmadı henüz.

Biz malesef çok yanlış eğitilmiş bir nesliz. Televizyon başlı başına bir kuyu, insanları dibe çeken, televizyon demeyimde diziler daha çok. O yüzden mutlaka seyrettiğiniz şeylere bakın diyorum. Çünkü bilinçaltı 20 dakikadan sonra transa girer ve oradaki her şeyi kendine yapılıyormuşçasına algılar. Düşünsenize bir yandan telkin cdleri dinliyor bir yandan hala dizilerle altını üstüne getirmeye devam ediyoruz her şeyin. İkincisi size bir çalışma önerebilirim bu konuda. Yazınızda kendiniz hakkında pek çok negatif inanç sıralamışsınız. İşte bütün bu cümleleri, bir kağıda yazın. Ne varsa size söylenmiş, sizin kendinize söylediğiniz hepsini yazın, sonra kağıdın en üstüne kocaman harflerle İPTAL yazın. Ve karalayın hepsinin üzerini şimdi de, sonrasında ise yakın. Artık bu negatif duygularımdan özgürleşiyor artık kendi değerimi, özel oluşumu kabul ediyorum. diyerek yakın ve küllerini ister atın isterseniz tuvalete döküp sifonu çekin. Ben sifonu çekiyor tüm o cümleleri layık oldukları yere göndermeyi tercih ediyorum. Bunu pek çok defa yapın. Cidden, çok rahatladığınızı göreceksiniz. Ve seyrettiğiniz, dizi ve filmlere dikkat edin. Ben çok uzun süredir negatif hiç bir şey izlemiyorum desem yeridir. Netten film indirip izliyorum. Bakıyorum konusu açmadı beni kapatıyorum. Sizin hayallerinizi mahvetmelerine izin vermeyin lütfen.