[sedefli]

akınyıldız Nickli Üyeden Alıntı

şimdi aklıma gelen bi rüyayı anlatayım
bundan 2 sene önce görmüştüm .1 hafta sonra da gerçeğini yaşadık...
ben o zaman İstanbulda ikamet ediyordum.
rüyamda bursadaki eltimin abisiyle evli olan benim de çok sevdiğim SEVİNÇ'i gördüm. SEVİNÇ çok acılar içindeydi,doğum yapıyordu,ama çok üzgündü herkes ...


sevinç gerçektende 2 bebek bekliyordu,tüp bebek yöntemiyle hamile kalmıştı.ama ben onun doğum zamanını gerçekten bilmiyordum.bu benim için hatta ailemiz için çok acı bir zaman dilimiydi...çok güleryüzlü melek derler ya aynı öyleydi rahmetli...çünkü bebeklerini dünyaya getirdikten sonra kırmızı kurdelesi başında herşey gayet iyiyken birden beyin kanaması geçirip bitkisel hayata girmiş...bebklerinin biri oğlan biri kız..bebeğin birini göğsüne yatırmışlar belki geri döner umuduyla eltimin anlattığına göre gözünden yaş akmış ama yinede tepki verememiş...aynı anda hastanenin üst katında kayınpederi ağır hastalık kötü olandan yatıyormuş sevgili NEVZAT AMCA onuda kaybettik...aralarında sanırım 1 ay bile olmadı...
benim genelde olumsuz rüyalarım gerçekleşiyor...

Sevgili Akınyıldız, yazının sonuna genelde olumsuz rüyalrım gerçekleşiyor yorumunda bulunmuşsun fakat ölüm olumsuz bir şey değil. Herkes seçtiği ve olması gereken zamanda boyut değiştirir. Ölüm kelimesinin anlamı aslında yeniden yaratımdır. Neal Donald Walsch'ın bi kitabında ölüm ve doğum kelimelerinin yerine yeniden yaratım ifadesinin kullanılması gerektiği yazıyordu. Filanca (doğduğunda veya öldüğünde ) yeniden yaratıldı demeliyiz.

Ölüm aslında bu boyutta görevini tamamlamış ruhların boyut değiştirme, şekil değiştirme kavramına verilen isimdir. Ne yazık ki,birçokları zamanı geldiği için kendi rızasıyla ( bazıları bunun bilinçli olarak farkında olamasa da ) dünyadan ayrılma, dünyada tezahür eden bedeninden ayrılma durumunu ayrılık, acı, üzüntü ile bağdaştırdığı için olumsuz olarak nitelendiriyor.

"Herşey olması gerektiği gibi..." sözünü gerçekten kabul edip yaşadığımız an özgürlüğe, mutluluğa, koşulsuz sevgiye ilk adımımızı atmış olacağız. Tabi ki rüyalarımız da gerçek olacak;)


Sevgiler...

[sedefli]

akınyıldız Nickli Üyeden Alıntı

ilgin için teşekkürler sedefli,
dediklerine gerçekten hak veren ve doğruluğunu kabul eden birisiyim.
insanın sevdiklerini bir daha bu dünyada görememesi bence olumsuzdur bir kopma ayrılıktır ve ben bu tür rüyaya olumlu diyemem.
ben insanların bu dünyada sınırlı zamanlarında ki görevlerini tamamlayıp sonsuz bir aleme geçeceklerini zaten biliyorum.
sadece biz insanlara bu ayrılık kötü geliyor bu da zaten anormal bir durum değil..
saygılar ,sevgiler

İnsanın sevdiklerini bir daha bu dünyada görememesi olumsuzdur, kopma ve ayrılıktır diyorsun. Böyle düşünmekte, bunu hissetmekte özgürsün, zaten ilüzyonlarla ve yanılsamalarla dolu dünyada yaşayan her insan aynı şeyleri hissediyor.

Herşey anlamlandırdığımız gibi tezahür eder hayatımızda. Ruhumuz özgürdür zaman ve mekan, fiziksellik kısıtlamalarının dışındadır tamamen. Bu açıdan bakışımız ne kadar net olursa acı çekmemiz de o derece azalır. Acı olarak nitelendirdiğimiz olayı yaşadıktan sonra tek çaremiz, kurtuluş yolumuz bu gerçekleri görmek, en azından görmeye çalışmak bile kendimizi daha iyi hissetmemizi sağlar. Ruhumuzun tabiatına uymayan yalnızlık, ayrılık gibi duygular gerçekten büyük acı veriyor, haklısın fakat nihai gerçekleri göremediğimiz anlarda...

[ismira]

sedefli Nickli Üyeden Alıntı

İnsanın sevdiklerini bir daha bu dünyada görememesi olumsuzdur, kopma ve ayrılıktır diyorsun. Böyle düşünmekte, bunu hissetmekte özgürsün, zaten ilüzyonlarla ve yanılsamalarla dolu dünyada yaşayan her insan aynı şeyleri hissediyor.

Herşey anlamlandırdığımız gibi tezahür eder hayatımızda. Ruhumuz özgürdür zaman ve mekan, fiziksellik kısıtlamalarının dışındadır tamamen. Bu açıdan bakışımız ne kadar net olursa acı çekmemiz de o derece azalır. Acı olarak nitelendirdiğimiz olayı yaşadıktan sonra tek çaremiz, kurtuluş yolumuz bu gerçekleri görmek, en azından görmeye çalışmak bile kendimizi daha iyi hissetmemizi sağlar. Ruhumuzun tabiatına uymayan yalnızlık, ayrılık gibi duygular gerçekten büyük acı veriyor, haklısın fakat nihai gerçekleri göremediğimiz anlarda...

Yaa, çok özür dilerim, bu başlık altındaki konudan uzaklaşmak olacak biraz belki. Ama merak etmekten kendimi alamıyorum...

Sevgili sedefli, sen bunu nasıl başarıyorsun? Yani illüzyonlar ve yanılsamalarla dolu dünyada yaşayan her insandan biri olarak, ruhumuzun tabiatına uymayan yalnızlık ve ayrılık duygularının verdiği büyük acıyla nasıl başediyorsun? Eğer yaşadıysan ailenden veya sevdiklerinden birinin ölümü, sevdiğinden ayrılmak gibi bir durum esnasında nihai gerçeklerle ilgili görüşün senin deneyimine nasıl yansıyor? Önceden bu nihai gerçekleri gördüğün için, olay başına geldiğinde acı hissetmemek şeklinde mi, yoksa acıyı hissedip nihai gerçekleri kendine hatırlatarak mı? Kişisel deneyimin nasıl? Paylaşabilirsen bizler için yararlı olabileceğini düşünüyorum.

Sevgiler...