Günlük Mesaj

30-04-2007, 12:40 AM

geçmiş sevilmez,özlenmezmi hiç,izmirin fakir mahallelerinden birinde doğdum. yaşadığımız semtin iyi halli dedikleri bir aileydik,babam sonradan girmesine rağmen evimizde tasavvufun özü yaşanmaya çalışılırdı bize baskı yapmadan,yaratılmış her varlıkta güzelliği görmeye çalışmak,elimize,belimize, dilimize sahip olmamız,bakış açılarımızı geliştirmemiz gerektiği öğretilmek istendi, öyle bir ortamda yüreklerimizin nasır tutmaması için ellerinden geleni yaptı büyüklerimiz, ben beş altı yaşındayken evde mesnevi,yunus emreler okunur ve herkes anladığını anlatmaya çalışır fikir teatisi dedikleri tartışmalar yaparlardı.sinemaya giderdik, kendimizce en güzel giysilerimizi giyip, saçlarımızı taradıktan sonra olmazsa olmaz merserize hırkamız kolumuzda, en itinalı şekilde katlanmış.sinamada hangi filmi seyredersek seyredelim öğreneceğimiz bir şey mutlaka vardı, örneğin ben çatal bıçakla balık ve tavuk yemeyi filmlerden öğrendim,süper mini eteklerimizle oturup kalkmayı filmlerden öğrendim,komşularımızın üzerimizde anne ve babamız kadar söz hakları vardı, yanlışımızı gördüklerinde, kırmadan üzmeden konuşurlardı,aşkın en kibarını en itinalısını yaşayan abiler ablalar vardı mektuplarını taşırdık,birbirlerine darıldıklarında aralarını tekrar yapardık.(bu ne demekse yumruk kadar başımızla onların aşklarını onlarla birlikte yaşardık) sonra almanyaya gittik sekiz yaşında onlarca sene oralarda kaldık ama aklımız burada yaşardık,sonra buraya döndük, hayat daha zordu zorladı, fakat dostlar ben iyiki buradayım ,geçmişi özlüyorum ama şimdiyi burada yaşadığım için mutluyum, hani diyorlar ya yozlaştık, değerlerimizden uzaklaştık, olsun değerlerimizden uzaklaşmak, değerlerimizi kaybetmekten iyidir, biz eğer burada sizler gibi gençlerle her konuda yazışabiliyorsak, problemlerimize bu duyarlılıkla yaklaşıyorsak, yozlaşmamışız ve değerlerimizden çokta uzaklaşmamışız demektir,ben kendi adıma geriye dönüp baktığımda o, eğilip bükülmez prensiplerimin değişmediğini fakat daha esnek olduğum için geliştiğini görüyorum.belki biraz çok ince olduğumuz için daha kolay örseleniyoruz,bizde bununla yaşamayı öğrenmek durumundayız, yazdıkça yazıyorum başınızıda ağrıtmak istemiyorumhepinize saygılı sevgiler

30-04-2007, 12:40 AM	#13 (permalink)
hayalayaz Guest Mesajlar: n/a	Ynt: NOSTALJİ Mİ YOKSA ŞU AN MI? geçmiş sevilmez,özlenmezmi hiç,izmirin fakir mahallelerinden birinde doğdum. yaşadığımız semtin iyi halli dedikleri bir aileydik,babam sonradan girmesine rağmen evimizde tasavvufun özü yaşanmaya çalışılırdı bize baskı yapmadan,yaratılmış her varlıkta güzelliği görmeye çalışmak,elimize,belimize, dilimize sahip olmamız,bakış açılarımızı geliştirmemiz gerektiği öğretilmek istendi, öyle bir ortamda yüreklerimizin nasır tutmaması için ellerinden geleni yaptı büyüklerimiz, ben beş altı yaşındayken evde mesnevi,yunus emreler okunur ve herkes anladığını anlatmaya çalışır fikir teatisi dedikleri tartışmalar yaparlardı.sinemaya giderdik, kendimizce en güzel giysilerimizi giyip, saçlarımızı taradıktan sonra olmazsa olmaz merserize hırkamız kolumuzda, en itinalı şekilde katlanmış.sinamada hangi filmi seyredersek seyredelim öğreneceğimiz bir şey mutlaka vardı, örneğin ben çatal bıçakla balık ve tavuk yemeyi filmlerden öğrendim,süper mini eteklerimizle oturup kalkmayı filmlerden öğrendim,komşularımızın üzerimizde anne ve babamız kadar söz hakları vardı, yanlışımızı gördüklerinde, kırmadan üzmeden konuşurlardı,aşkın en kibarını en itinalısını yaşayan abiler ablalar vardı mektuplarını taşırdık,birbirlerine darıldıklarında aralarını tekrar yapardık.(bu ne demekse yumruk kadar başımızla onların aşklarını onlarla birlikte yaşardık) sonra almanyaya gittik sekiz yaşında onlarca sene oralarda kaldık ama aklımız burada yaşardık,sonra buraya döndük, hayat daha zordu zorladı, fakat dostlar ben iyiki buradayım ,geçmişi özlüyorum ama şimdiyi burada yaşadığım için mutluyum, hani diyorlar ya yozlaştık, değerlerimizden uzaklaştık, olsun değerlerimizden uzaklaşmak, değerlerimizi kaybetmekten iyidir, biz eğer burada sizler gibi gençlerle her konuda yazışabiliyorsak, problemlerimize bu duyarlılıkla yaklaşıyorsak, yozlaşmamışız ve değerlerimizden çokta uzaklaşmamışız demektir,ben kendi adıma geriye dönüp baktığımda o, eğilip bükülmez prensiplerimin değişmediğini fakat daha esnek olduğum için geliştiğini görüyorum.belki biraz çok ince olduğumuz için daha kolay örseleniyoruz,bizde bununla yaşamayı öğrenmek durumundayız, yazdıkça yazıyorum başınızıda ağrıtmak istemiyorumhepinize saygılı sevgiler

Günlük Mesaj

NOSTALJİ Mİ YOKSA ŞU AN MI?

NOSTALJİ Mİ YOKSA ŞU AN MI?

NOSTALJİ Mİ YOKSA ŞU AN MI?