Ruh Halim Hep Değişiyor...

[Cookie]

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

işte sende farklı tezahür etmiş. Sen terkedilmeye karşı bir yöntem geliştirmiş ve ondan önce ben terketmeliyim duygusuna sığınmış olabilirsin bence. Yani bir tür korunma iç güdüsü. Evet kendine aşık etme konusunda yetenek geliştirmen çok mümkün çünkü biz başkaları gibi değiliz. Biz sevgiyi ilgiyi aşırı sevdiğimizden bu konuda kendimizi eğitmiş olabiliriz. ben mesela kendimde şunu fark ediyordum eskiden, ben birinin ilgisini çekmek için cinselliğimi kullanıyordum. Onu alt üst ediyordum fakat bana yakınlaşırsa hatta cinselliğimi vurgularsa bu defa da ondan nefret ediyordum. Hani bazı hayvanlar varya cinsel ilişkiye girdikten sonra erkeğini öldüren. Aynen öyle gibiyim karadul gibi yani. İlişki dediysem sadece bunu ima etmesi bile yoksa ileri boyutlara taşımama şükür ki inançlarım mani idi. Yoksa hergün başka biriyle olabilirdim allah korumuş bu manada beni. Günah olur korkum olmasa çok yara alacaktı ruhum bu manada

Aynen ben de öyle yaptım hep. :O Çok şaşırdım sen de yazınca.
Öyle çok anlamsız ikilikler taşıyorum ki bünyemde. Kendime hayret ediyorum.
Hem utangaç hem utanmaz, hem çok cesur hem korkuları olan, hem kendine hayran hem de yok aslında beni kimse istemez diyebilen hallere de girebiliyorum. :s Çok değişik şeyler.

Beni de Allah korumuş. Ailemle yaşıyorum. Onların yanında okuyorum üniversiteyi. Yoksa çok farklı şeyler olabilirdi. Alkol olayını abartabilirdim belki ve daha pekçok kötü şey. :/ Neyse ki şanslıymışım.

Bir soru daha soracağım izninle. Şimdi ben bir kitap aldım borderline diye. Bir kızın hayatını anlatıyor. O da borderlinemış. Filiz Sezen Arslan yazarı. Ayrıca "Borderline Kişiliğin Psikoterapisi Nesne İlişkilerine Odaklanmak" diye bir kitap daha aldım. Sipariş verdiğimin ertesi gününe pişman oldum gerçi. Sonra yine iyi almışım falan dedim. Neyse... Sonuç olarak ikisinin de arka yüzünü çevirdim, gözümün görmeyeceği yere koydum kitaplığımda. Okumaya cesaret edemiyorum. Ya daha çok düşünüp de kendimden korkarsam diye endişe duyuyorum. Sence daha da derine inmek için böyle kitaplar okumak bizim için iyi olmaz mı? Sanki daha kötü etkiler gibi geliyor. Hiç düşünmeyip yeniden doğmuşum gibi davranmak daha iyi olur gibi ... Sence hangisi?

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

tebrikler bu süper bir bakış açısı. Zaten borderline hastalığınında dereceleri vardır. Demek ki sen benden daha iyisin. Fakat ben evliyim ve eşimi görmek dahi istemem. Sanki herkesi sevebilirim ama onu sevemem. Bu duygu beni çok yordu. Ayrılmaya karşıda kabiliyetim yok. Eşimde bana aşık, yani dön baba dön

Bize zaten hep aşık olurlar. Ahhhhh. :D
Ben hemen harekete geçerim. Katlanamam ve ayrılırım.
Öyle oturmama herhalde. Ama inşallah bir gün evlenirsem böyle olmaz.

Yani sen boşluk hissindeki berbat durum dışında da mı sık sık mutsuzsun?

[Cookie]

tuna123 Nickli Üyeden Alıntı

arkadaşlar ben galiba buldum hastalığımı Bipolar Bozukluk : Bipolar bozukluk - Vikipedi bakın bunu okuyun beni anlatıyo işte aynı ben of gerçekten çok kötü bişey ya bide böyle bi hastalığının olduğunu bilmek bitirdi beni . ne yazıyorsa tıpa tıp uyuyor bana .

Bipolar bozuklukta atak geçirmen lazım ama.
Var mı sende atak durumları?
Yani aşırı boyutta kendini üstün bir insan olarak görüyor musun?
Günlerce uyumadığın oluyor mu?
Kendini ajan sanıyor musun?
Bipolar çok ciddi bir beyin hastalığıdır.
Dr.a git, kendi kendini korkutma.

[tuna123]

Cookie Nickli Üyeden Alıntı

Bipolar bozuklukta atak geçirmen lazım ama.
Var mı sende atak durumları?
Yani aşırı boyutta kendini üstün bir insan olarak görüyor musun?
Günlerce uyumadığın oluyor mu?
Kendini ajan sanıyor musun?
Bipolar çok ciddi bir beyin hastalığıdır.
Dr.a git, kendi kendini korkutma.

diyorum ya ani iniş çıkışlar çok oluyor bi öyle bi böyleyim . hatta bana arkadaşlarımda söyliyor diyolar bazen çok iyi birisi oluyosun çok komik oluyosun bizi sevdiriyosun ama bazen çok kötü durgun suskun kendi halinde içine kapanık biri oluyorsun diyolar . hadi ben belki yanlış anlamış olabilirim bu durumu ama çevremdekiler bunu söyliyosa bişey vardır demekki . kendimi aşırı boyutta üstün hissettiğim oluyor O iyi anıma gelince gözüm kendimden başkasını görmez. orda bipolar bozukluklla ilgili ne yazıyosa bende var bunu bil.

[Işıklı yol]

Cookie Nickli Üyeden Alıntı

Aynen ben de öyle yaptım hep. :O Çok şaşırdım sen de yazınca.
Öyle çok anlamsız ikilikler taşıyorum ki bünyemde. Kendime hayret ediyorum.
Hem utangaç hem utanmaz, hem çok cesur hem korkuları olan, hem kendine hayran hem de yok aslında beni kimse istemez diyebilen hallere de girebiliyorum. :s Çok değişik şeyler.

Beni de Allah korumuş. Ailemle yaşıyorum. Onların yanında okuyorum üniversiteyi. Yoksa çok farklı şeyler olabilirdi. Alkol olayını abartabilirdim belki ve daha pekçok kötü şey. :/ Neyse ki şanslıymışım.

Bir soru daha soracağım izninle. Şimdi ben bir kitap aldım borderline diye. Bir kızın hayatını anlatıyor. O da borderlinemış. Filiz Sezen Arslan yazarı. Ayrıca "Borderline Kişiliğin Psikoterapisi Nesne İlişkilerine Odaklanmak" diye bir kitap daha aldım. Sipariş verdiğimin ertesi gününe pişman oldum gerçi. Sonra yine iyi almışım falan dedim. Neyse... Sonuç olarak ikisinin de arka yüzünü çevirdim, gözümün görmeyeceği yere koydum kitaplığımda. Okumaya cesaret edemiyorum. Ya daha çok düşünüp de kendimden korkarsam diye endişe duyuyorum. Sence daha da derine inmek için böyle kitaplar okumak bizim için iyi olmaz mı? Sanki daha kötü etkiler gibi geliyor. Hiç düşünmeyip yeniden doğmuşum gibi davranmak daha iyi olur gibi ... Sence hangisi?






Bize zaten hep aşık olurlar. Ahhhhh. :D
Ben hemen harekete geçerim. Katlanamam ve ayrılırım.
Öyle oturmama herhalde. Ama inşallah bir gün evlenirsem böyle olmaz.

Yani sen boşluk hissindeki berbat durum dışında da mı sık sık mutsuzsun?

hayır şimdi iyiym. Birde yazıyorum ben. Yazmak bana çok iyi geliyor. resim yapıyorum. Çokça okuyorum. Yavrularımla yaşamak zaten cennette yaşamak gibi onların sevgisi ilgisi bana müthiş iyi geliyor. sadece eşimle anlaşamıyorum fakat şu varki yıllardır ona karşı olan duygularımı analiz ediyorum. yani bu nihayetinde verdiğim bir karar. Yine de eşime tahammül edemiyor değilim. fakat onunla ayrı telden çalıyoruz bu kesin:)

[Cookie]

tuna123 Nickli Üyeden Alıntı

diyorum ya ani iniş çıkışlar çok oluyor bi öyle bi böyleyim . hatta bana arkadaşlarımda söyliyor diyolar bazen çok iyi birisi oluyosun çok komik oluyosun bizi sevdiriyosun ama bazen çok kötü durgun suskun kendi halinde içine kapanık biri oluyorsun diyolar . hadi ben belki yanlış anlamış olabilirim bu durumu ama çevremdekiler bunu söyliyosa bişey vardır demekki . kendimi aşırı boyutta üstün hissettiğim oluyor O iyi anıma gelince gözüm kendimden başkasını görmez. orda bipolar bozukluklla ilgili ne yazıyosa bende var bunu bil.

Sana bipolar bozukluğu olan birinin yaşadıklarını anlatan mesajı kopyalıyorum.
Ne kadar vahim bir şey olduğunu gör.

"bu hastalıga üniversite yılımın 2. yılında zemin hazırladım farketmeden de olsa. en basta yogun bir depresyon yasadım yani sadece hastalıgım depresyondu.iki yıl sonra ise bir mani atagı geçirdim ki allah düşmanımın basına vermesin.resmen akli dengemi kaybetmiştim, resmen bir deli gibi davranıyordum.bir kaç ay böyle delirmiş vaziyette gezdim.annem hep yanımdaydı,okul vardı ama derslere gidemiyordum her gün hastaneye gidip çare arıyorduk annemle.mani dönemimde kendimi çok üstün bir insan olarak görüyordum, yüzlerce km yürüsem yorulmam gibi geliyodu.aşırı hiperaktiftim.bir hafta uyumadıgım ve yemek yemedigim oldu.bir haftada 10 kilo verdim.dini yönden de acaip düşüncelere sahiptim.kendimi bu arada asker sanıyodum.tv izlerken mesela vj ler, dizilerdeki insanlar bana mesaj veriyomuş gibi geliyodu.her cümleden her bakıştan mesaj, gizli bir anlam çıkarıyorum.çok konusuyordum.daldan dala atlıyordum.annem bizi öldürdün diyodu ben gercekten onları öldürgümü sanıyordum.daha neler neler..hatırlamak bile istemiyorum.yemin ederim allah düşmanımın basına vermesin.manik bir dönem yaşamaktansa depresif bir dönem yaşamayı tercih ederim.ama tabi depresyon da çok kötü bir şey.aylarca yatagıma yapışık vaziyette yaşamama neden oluyor.depresyon deneyimlerimi anlatmam gerekirse aylarca yataktan çıkmamak, güneşten, gündüzden nefret etmek, gece sabaha kadar tv izleyip akşam olana kadar uyumak,dogru düzgün yememek,içmemek, yıkanmak istememek,rı düşünmek, r planları yapmak, aglamak, aglamak,aglamak..
allaha çok şükür aylardır ilaç kullanmadıgım halde psikolojik sorun yaşamıyorum.yaşadıklarım sadece moral bozuklugu oluyo, bir iki gün içinde geçiyo.ilaçlarımı hayatım boyunca kullanmam gerekiyo fakat karacigerim şimdiye kadar binlerce ilaç kullandıgım için sanırım kötü durumda.sadece acil durumlarda yani depresyona girecegimi anladıgım zamanlarda baslıyorum tedaviye.tabi doktoruma gidip durumu anlatarak.."

[Cookie]

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

hayır şimdi iyiym. Birde yazıyorum ben. Yazmak bana çok iyi geliyor. resim yapıyorum. Çokça okuyorum. Yavrularımla yaşamak zaten cennette yaşamak gibi onların sevgisi ilgisi bana müthiş iyi geliyor. sadece eşimle anlaşamıyorum fakat şu varki yıllardır ona karşı olan duygularımı analiz ediyorum. yani bu nihayetinde verdiğim bir karar. Yine de eşime tahammül edemiyor değilim. fakat onunla ayrı telden çalıyoruz bu kesin:)

Kitapları okumak konusunda ne diyorsun. Yukarıda sormuştum.

[Işıklı yol]

Hastalık hakkında bilgi sahibi olmak bence önemli düşmanını tanımalısın ki seni kolay avlayamasın. Bu önemli. Bence biraz oku baktın olmuyor bırak. ne kaybedersin. ben birde irvin yalom çok okudum. Onun romanlarını severim. Çok yol gösterici olur. Çok eğlenceli gider. Çokta yardım alırsın pek çok konuda tavsiye derim.

[tuna123]

Cookie Nickli Üyeden Alıntı

Sana bipolar bozukluğu olan birinin yaşadıklarını anlatan mesajı kopyalıyorum.
Ne kadar vahim bir şey olduğunu gör.

"bu hastalıga üniversite yılımın 2. yılında zemin hazırladım farketmeden de olsa. en basta yogun bir depresyon yasadım yani sadece hastalıgım depresyondu.iki yıl sonra ise bir mani atagı geçirdim ki allah düşmanımın basına vermesin.resmen akli dengemi kaybetmiştim, resmen bir deli gibi davranıyordum.bir kaç ay böyle delirmiş vaziyette gezdim.annem hep yanımdaydı,okul vardı ama derslere gidemiyordum her gün hastaneye gidip çare arıyorduk annemle.mani dönemimde kendimi çok üstün bir insan olarak görüyordum, yüzlerce km yürüsem yorulmam gibi geliyodu.aşırı hiperaktiftim.bir hafta uyumadıgım ve yemek yemedigim oldu.bir haftada 10 kilo verdim.dini yönden de acaip düşüncelere sahiptim.kendimi bu arada asker sanıyodum.tv izlerken mesela vj ler, dizilerdeki insanlar bana mesaj veriyomuş gibi geliyodu.her cümleden her bakıştan mesaj, gizli bir anlam çıkarıyorum.çok konusuyordum.daldan dala atlıyordum.annem bizi öldürdün diyodu ben gercekten onları öldürgümü sanıyordum.daha neler neler..hatırlamak bile istemiyorum.yemin ederim allah düşmanımın basına vermesin.manik bir dönem yaşamaktansa depresif bir dönem yaşamayı tercih ederim.ama tabi depresyon da çok kötü bir şey.aylarca yatagıma yapışık vaziyette yaşamama neden oluyor.depresyon deneyimlerimi anlatmam gerekirse aylarca yataktan çıkmamak, güneşten, gündüzden nefret etmek, gece sabaha kadar tv izleyip akşam olana kadar uyumak,dogru düzgün yememek,içmemek, yıkanmak istememek,rı düşünmek, r planları yapmak, aglamak, aglamak,aglamak..
allaha çok şükür aylardır ilaç kullanmadıgım halde psikolojik sorun yaşamıyorum.yaşadıklarım sadece moral bozuklugu oluyo, bir iki gün içinde geçiyo.ilaçlarımı hayatım boyunca kullanmam gerekiyo fakat karacigerim şimdiye kadar binlerce ilaç kullandıgım için sanırım kötü durumda.sadece acil durumlarda yani depresyona girecegimi anladıgım zamanlarda baslıyorum tedaviye.tabi doktoruma gidip durumu anlatarak.."

şimdi ben 15 yaşındayım sanırsam o kişi 20 yaşında dır . eğer bende bu hastalık varsa ve yeni başlamışsa onunkine göre daha az seyrediyordur. yavaş yavaş büyüyüp onunki gibi olabilir yani sonuçta bu hastalık bi anda çıkıp insanı delirten bukadar sıkıntıya sokan bi hastalık olamaz . hem okuduklarımın arasında da yazıyodu zaten bipolar bozukluk erken teşhis konulmazsa tedaviye başlanmazsa ilerleyip daha büyük sıkıntılara yol açabilir diye. bende bu hastalığın başında olabilirim.

[Cookie]

Işıklı yol Nickli Üyeden Alıntı

Hastalık hakkında bilgi sahibi olmak bence önemli düşmanını tanımalısın ki seni kolay avlayamasın. Bu önemli. Bence biraz oku baktın olmuyor bırak. ne kaybedersin. ben birde irvin yalom çok okudum. Onun romanlarını severim. Çok yol gösterici olur. Çok eğlenceli gider. Çokta yardım alırsın pek çok konuda tavsiye derim.

Onun romanlarını seviyorum ben de.
'Divan' ve 'Nietzche Ağladığında'yı okumuştum.

Umarım ben çok aşık olarak, artarak devam eden bir sevgiyle süren bir evlilik yaşarım. Hayalim bu. :))

Teşekkür ederim sana da.

[Cookie]

tuna123 Nickli Üyeden Alıntı

şimdi ben 15 yaşındayım sanırsam o kişi 20 yaşında dır . eğer bende bu hastalık varsa ve yeni başlamışsa onunkine göre daha az seyrediyordur. yavaş yavaş büyüyüp onunki gibi olabilir yani sonuçta bu hastalık bi anda çıkıp insanı delirten bukadar sıkıntıya sokan bi hastalık olamaz . hem okuduklarımın arasında da yazıyodu zaten bipolar bozukluk erken teşhis konulmazsa tedaviye başlanmazsa ilerleyip daha büyük sıkıntılara yol açabilir diye. bende bu hastalığın başında olabilirim.

Acilen dr.a git o zaman. İlerlerse hastaneye yatırıyorlar atak durumunda.
Çok korkunç bir şey o da. O yüzden önlem almalısın.
Ama genelde atak olmadan bipolar teşhisi kimseye konmaz. ;)
Dr. belki de önlem alman için bir şeyler yapacaktır. Bilemeyiz.
Buradan bir sonuca ulaşamazsın. Uzmanın görmesi gerek canım. :)
Hatta gittikten sonra burada da yaz bakalım neler dedi dr.
Umarım bipolar olmazsın hiçbir zaman.