Herşeye Özenme,Yalnızlık,Şikayetcilik

[ForeverAlone]

Merhaba öncelikle sorunumu belirtmeden önce herkese iyi günler diliyorum benim sorunum çok saçma bir durum hayatımdaki hiçbirşeyi beğenmiyorum sürekli başkalarına özenmek duygusu var ne yaptıysam kurtulamıyorum birgün bi eşya aldım ertesi gün başkası onun üstünü aldıysa içime oturuyor ne biliyim okulda bi kızla beraberim mesela ama güzel bir kızla beraber olan birini görünce moralim bozuluyor kendim bile kabullenemiyorum bu saçmalığı sürekli izledigim film yada tanınan bir grub varsa orda kim popülerse zenginse yakışıklıysa onlara özeniyorum film izliyorum örnegin 2-3 saat neden benim böyle güzel bir hayatım yok diye tasalanıyorum çocuklugumdan beri en büyük hayalim bir oyuncu yada rock müzikçi olmakdı yaş 17-18 oldu maddi durumumuz elvermedigi için ne gerekli eğitim aldım nede bu yönlere yöneldim artık bu saatten sonra öğrendim ettim diyene kadar yaş geçer o ümidimde kalmadı ve bunun etkisiyle

YALNIZLIK duygusu içinde kalıyorum beni önemseyen takip eden hatırlayan kime yok gibi hisler geliyor etrafımda hiç insan yok dünyada tek başına boşu boşuna yaşıyorum duyguları etkin bunlardan bir türlü kurtulamadım etrafımdaki herşeyden şikayetci oldugum için ne yapsam beğenmiyorum tek zevk aldıgım şey pc başında zaman öldürmek yada müzik dinleyerek hayal kurmak bunlardan sıkılıncada yine aynı duygular var neyse uzatmayım daha fazla sizide yordum destek bekliyorum aslında bu siteden bile arkadaşım olsa bana yararı var lütfen öneri verin bu konu hakkında bir telkinler varmı



HAA EKLEMEYİ UNUTTUM LÜTFEN BU SORUMA AYRI OLARAK CEVAP VERİN

Benim diğer dert ettigim nokta ise diğer insanlarla uyum kendi arkadaşlarım hariç(benimle aynı kafa yapısı olanlar) diğer insanların yaşam tarzları beni çok sinirlendiriyor ama bu yönde normalde iyiyim mesela Okulumda etrafımda rütbece yaşca büyük insanlara çok saygılıyımdır yapım böyle ama bakıyorum hocayla dalga geçenler şaklabanlık yapanlar moda bu devirde adam gibi yaşadıgımız için bize kızlarda bakmıyor illaki tiki,şaklaban,dengesiz,saygısız biri olmamız lazım yerine göre davranmak suç oldu resmen insanların ahlaksızlıkları iyi birşey olarak görmeside bana göre ters ama artık bu devirde diğer insanlara uyum sağlamak için illa saygısız,terbiyesiz,dengesiz,ahlaksız adam olacaksın
örnegin ben sıgara kullanmıyorum(kullanana karşı değilim yalnız) etrafımdaki kişilerin%95 i sıgara kullanıyor ben içmedigim için dışardan dışlanmış gibi hissediyorum neyse çok doluyum yaz yaz iyice yordum kusra bakmayın
bıktım vallahi bu hayattan biraz Allah inancım imanım olmasa r etmiştim çoktan

[rockday]

Aklımı mı okudun birader.Aynı benzer bir dertten müzdaribim . Fakat ince ufak noktalar farklı olur ya da yazma insanlara aktarma ihtiyacım vardır yine de bir başlık açıcam. Buraya yazıp başlığını sömürmiyim. Sen de benimkileri okursun bir çözüm buluruz umarım.

[ForeverAlone]

Kardeşim yaş kaç istersen face veriyim ekle bu konularda dertleşecek arkadaşa ihtiyacım var

[sweeet]

Merhaba ForeverAlone(Neden sonsuza kadar yalnız bu kadar kalabalık bir toplumda yaşayıp da bu ayrı bir mesele :) ). Sorununu bulduysan ve saçma olduğunu düşünüyorsan bu durumu değiştirmek istediğin çıkarımında bulunabilir miyiz? Öyleyse bu güzel bir haber. Bu durumunla ilgili telkinlerin faydasını göreceksin. Telkin dinlemeye başlamanı öneririm. Telkinler kendine güvenimı arttırmamda benim için epey etkili oldu.

Kendini kabul etmelisin ve sevmelisin. O zaman ilgin sürekli başkalarının sahip olduklarına kaymaz. Hem bırak başkaları da iyi şeylere sahip olsun ama sen de sahip olduğun iyiliklerin, güzelliklerin farkına var. Kıskançlık duygularının sana kendini kötü hissettirmekten başka ne işe yarıyor? Madem beraber olduğun insanı yeterli bulmuyorsun neden onunla berabersin? Kendini de yetersiz gördüğün için ben ancak bunu elde edebilirim düşüncesi olabilir bu durumun altında.

Önce kendine sonra da sahip olduklarına hakettiği değeri vermelisin. Hem güzellik senin gözündedir. Kız arkadaşına dünyanın en güzel kızı diye de bakabilirsin, daha güzelleri de var düşüncesiyle de bakabilirsin. Bu senin seçimin. Sahip olduğun şeylerin güzel taraflarına odaklanmalısın.

Bir de "olmak istediğin sen" ile "şimdiki sen" arasında çok büyük farklar varsa bu farkı kapatmak için şikayet etmekten başka neler yapıyorsun? O kişiler böyle olmak için neler yapmış. Doğuştan mı şanslılar, bu onların kaderi mi? Hiç de değil. İnsan her durumda mutlu olmayı, şükretmeyi başarabilir. Yeter ki istesin.

Bugün belki hayallerine yakın değilsin ama umtusuzluk içinde olman seni onlardan daha çok uzaklaştıracak. Belki oyunculuk istiyorsan boş vakitlerinde amatör bir tiyatro grubuyla çalışmalara katılabilirdin. Belki bir gitar edinip kendi kendine müzik çalışabilirdin. İlla en pahalı okullarda okumak mı gerek başarmak için? Şimdi başka hedeflere yönelip kendine kaynak yaratmalı(ekonomik açıdan) ve sonra yeterli kaynağa ulaşınca kendi hayallerin için adım atabilirsin. Ne yaparsan yap sevmek önemli.

Kendini sev. Sahip olduklarını sev. Yaptığın işi sev. Bu şekilde özenme duygularından kurtulabilirsin.

Yalnızlık duygusu için başkalarının seni önemsemediğinden yakınıyorsan bu kendini önemli görmediğinden kaynaklanıyor. Pc başında zaman öldürmeyi de sen seçiyorsun. İnan bana bu forumu keşfettikten sonra o kadar çok şey öğrendim ki. Hala her gün yeni şeyler öğrenmeye devam ediyorum. Vakit öldürmeyi de vaktini en iyi şekilde değerlendirmeyi de sen seçersin. Bol bol okumanı tavsiye ederim. Telkinler sana yardımcı olacak bunun yanında sen de değişmek için istekli olup bol bol okumalısın.

HAA EKLEMEYİ UNUTTUM LÜTFEN BU SORUMA AYRI OLARAK CEVAP VERİN

demişsin ayrı veriyorum cevabını:

İnsanların davranışlarının hepsini beğenmek zorunda değilsin. Ama o kişiye saygı göstermeyi öğrenmelisin. Yanlış davrandığını düşünürsün. Ona sinir olmak yerine karşılaştığın ortamda güvenin kendine tam olarak yaptığı davranış hakkında düşünceni belitebilirsin. Daha faydalı olur. "Sana saygım var ama bu davranışın bana bu nedenle yanlış geliyor." gibi.

Adam gibi yaşamak dediğine göre durumundan memnun olmalısın. Böyle olmayı bilerek isteyerek seçtiysen neden şikayet ediyorsun. Hem eleştiriyorsun hem de içten içe kendinle çatışıyorsun sanki ben de öyle olsam gibilerinden. Ben bir kararsızlık hali sezdim. Sen tam olarak hangi noktada durmayı seçiyorsun. Saygılı olmak iyi birşeydir. Tiki diye tabir edilen tiplerden estetik olarak hoşlanmasam da onlara karşı saygı duyarım. Bu senin zevkin ama ben tercih etmem, derim. Onları beğenenlere de saygı duyarım. Aksinin hiç birimize bir faydası yok. Biz sinir oluyoruz diye tüm tikiler ortadan kalkacak diye birşey de yok. :)

He bir de senin çevrende şimdi yanlış insanlar var diye bu devirde diye başlayıp genellemelere varman da çok yanlış. O insanlara sinir oldukça daha fazlasını çekeceksin. İstemediğin ot dibinde biter meselesi.

Ben de hayatım boyunca hiç sigara kullanmadım ve bundan gurur duyuyorum. Diyorum ki biz ailecek yeşilaycıyız. Öyleyiz de gerçekten. Bu harika birşey. Sağlıklı olmayı seçtiğimiz için mutluyum var mı ötesi?

Ben yazarken de okurken de yorulmadım. Umarım bir parçada olsa farklı bir bakış açısıyla bakmana sebep olurum ve sen de sıkılmadan okursun.

Sevgiler.

[ForeverAlone]

Gerçekten cevabın birazda olsa düşüncemi olumlulaştırdı bilmiyorum ergenlikdeki kişilik çatışmalarının sonucumu anlayamıyorum bıktım bu halimden birgün a diye düşünüyorsam ertesi gün b oluyor mantık yapım olgun ama düşünce olarak sürekli değişiklik yaşanıyor herşeyi düşünüyorum kafam boş kaldıgı an kendi kendine olaylar düşünüp kurguluyor bunların çoğuda bunun yüzünden ne yapacam bilmiyorum

Tiyatro konusuna değinmişken kendimden biraz bahsetmem lazım küçükken ailevi olaylar yüzünden 3 yıl köyde yaşadım dedemlerle oradaki 3 yıldan sonra tekrar Konyaya dönünce uyum sorunu yaşayıp içime kapandım kafa yapım insanlardan 2-3 yıl sonra anlıyordu bişeyleri eski durumum olmasa smdi çoktan bi tiyatro vs gitmeye çalışırdım şimdide istiyorum 15 tatilde bir kaç gün gidip kendimi denemek ama bende aşırı derece sessizlik çekingenlik var yetenek varsa bile ortaya çıkaramam diye korkuyorum telkinler etkisini bir türlü gösteremedi ama hala umutluyum inş

[acemisirine]

ForeverAlone Nickli Üyeden Alıntı

Gerçekten cevabın birazda olsa düşüncemi olumlulaştırdı bilmiyorum ergenlikdeki kişilik çatışmalarının sonucumu anlayamıyorum bıktım bu halimden birgün a diye düşünüyorsam ertesi gün b oluyor mantık yapım olgun ama düşünce olarak sürekli değişiklik yaşanıyor herşeyi düşünüyorum kafam boş kaldıgı an kendi kendine olaylar düşünüp kurguluyor bunların çoğuda bunun yüzünden ne yapacam bilmiyorum

Tiyatro konusuna değinmişken kendimden biraz bahsetmem lazım küçükken ailevi olaylar yüzünden 3 yıl köyde yaşadım dedemlerle oradaki 3 yıldan sonra tekrar Konyaya dönünce uyum sorunu yaşayıp içime kapandım kafa yapım insanlardan 2-3 yıl sonra anlıyordu bişeyleri eski durumum olmasa smdi çoktan bi tiyatro vs gitmeye çalışırdım şimdide istiyorum 15 tatilde bir kaç gün gidip kendimi denemek ama bende aşırı derece sessizlik çekingenlik var yetenek varsa bile ortaya çıkaramam diye korkuyorum telkinler etkisini bir türlü gösteremedi ama hala umutluyum inş

sana sadece bir sorum olacak BASARMAK ISTIYORMUSUN???

eger EVET´se cevabin bence hic birseyden cekinmene gerek yok..

git katil ve göster kendini...

yeter artik bu kadar icine kapaniklik de kendine...

yeter artik hep geri kalma de kendine...

yeter artik hep sikayetlenip sizlanma de kendine..

ben seni görüyorum olmak istedigin yerde sende artik gör ve ona göre yolunu ciz

[Işıldayan Safir]

ForeverAlone Nickli Üyeden Alıntı

Gerçekten cevabın birazda olsa düşüncemi olumlulaştırdı bilmiyorum ergenlikdeki kişilik çatışmalarının sonucumu anlayamıyorum bıktım bu halimden birgün a diye düşünüyorsam ertesi gün b oluyor mantık yapım olgun ama düşünce olarak sürekli değişiklik yaşanıyor herşeyi düşünüyorum kafam boş kaldıgı an kendi kendine olaylar düşünüp kurguluyor bunların çoğuda bunun yüzünden ne yapacam bilmiyorum

Tiyatro konusuna değinmişken kendimden biraz bahsetmem lazım küçükken ailevi olaylar yüzünden 3 yıl köyde yaşadım dedemlerle oradaki 3 yıldan sonra tekrar Konyaya dönünce uyum sorunu yaşayıp içime kapandım kafa yapım insanlardan 2-3 yıl sonra anlıyordu bişeyleri eski durumum olmasa smdi çoktan bi tiyatro vs gitmeye çalışırdım şimdide istiyorum 15 tatilde bir kaç gün gidip kendimi denemek ama bende aşırı derece sessizlik çekingenlik var yetenek varsa bile ortaya çıkaramam diye korkuyorum telkinler etkisini bir türlü gösteremedi ama hala umutluyum inş

Eğer üzerine gitmezsen sessizlik, çekingenlik gitmeyecektir. Gerekirse çekine çekine yap. Ama mutlaka yap... İnsanlarla konuşacağın, sesinin çıkacağı sosyal bir ortamda bulunmazsan sessiz kalırsın. Eğer konuşacak kimsen yoksa sessiz kalırsın. Eğer insanlara uzak durup, şikayetçi olduğun dışlamacılıkları sen karşındakilere yaparsan, daha doğrusu insanları yargılarsan yalnız kalırsın. Yalnız kalırsan ya da sen öyle olduğunu düşünüyorsan yeni bir ortama girdiğinde insanlarla ilişki kuracağında, afallayıp, çekimser kalman da çok anormal bir durum olmaz. Aslında anlatmış olduğun şeylerin hepsi birbiriyle temelde bağlantılı. Hepsi de özgüvensizliğe dayanıyor.

Eğer her durumun ardından "...amaaa" diye başlayıp olumsuz bir cümleyle devam edersen adım atman güçleşir çoğu zaman... O nedenle yapamazsam, edemezsem diye değil ya umduğumdan da fazlasını yaparsam diye düşün. Neden her şeye olumsuz tarafından bakıyorsun ki? Dünyada en kuytu köşede kalmış yerlerden, parasızlıktan, eğitimsizlikten nasibini alıp da en tepelere çıkan insanlar yok mu? Bunlar öyle istina filan da değil. Çoookkk fazla... Hepsinin de ortak özelliği inançlarının derinliği...

Sevgiler.

[isimsiz11]

ForeverAlone Nickli Üyeden Alıntı

YALNIZLIK duygusu içinde kalıyorum beni önemseyen takip eden hatırlayan kime yok gibi hisler geliyor etrafımda hiç insan yok dünyada tek başına boşu boşuna yaşıyorum duyguları etkin bunlardan bir türlü kurtulamadım etrafımdaki herşeyden şikayetci oldugum için ne yapsam beğenmiyorum tek zevk aldıgım şey pc başında zaman öldürmek yada müzik dinleyerek hayal kurmak bunlardan sıkılıncada yine aynı duygular var neyse uzatmayım daha fazla sizide yordum destek bekliyorum aslında bu siteden bile arkadaşım olsa bana yararı var lütfen öneri verin bu konu hakkında bir telkinler varmı



HAA EKLEMEYİ UNUTTUM LÜTFEN BU SORUMA AYRI OLARAK CEVAP VERİN

Benim diğer dert ettigim nokta ise diğer insanlarla uyum kendi arkadaşlarım hariç(benimle aynı kafa yapısı olanlar) diğer insanların yaşam tarzları beni çok sinirlendiriyor ama bu yönde normalde iyiyim mesela Okulumda etrafımda rütbece yaşca büyük insanlara çok saygılıyımdır yapım böyle ama bakıyorum hocayla dalga geçenler şaklabanlık yapanlar moda bu devirde adam gibi yaşadıgımız için bize kızlarda bakmıyor illaki tiki,şaklaban,dengesiz,saygısız biri olmamız lazım yerine göre davranmak suç oldu resmen insanların ahlaksızlıkları iyi birşey olarak görmeside bana göre ters ama artık bu devirde diğer insanlara uyum sağlamak için illa saygısız,terbiyesiz,dengesiz,ahlaksız adam olacaksın
örnegin ben sıgara kullanmıyorum(kullanana karşı değilim yalnız) etrafımdaki kişilerin%95 i sıgara kullanıyor ben içmedigim için dışardan dışlanmış gibi hissediyorum neyse çok doluyum yaz yaz iyice yordum kusra bakmayın
bıktım vallahi bu hayattan biraz Allah inancım imanım olmasa r etmiştim çoktan

bu kısım aynı ben, bende sana katılıyorum ayrıca içimde sıkıntı oluşdu bu aralar ne yapmalıyım yaa bi yardım edin!!