[kramer]

Arkadaşlarım soruyorlar neden bu kadar korkuyorsun diye, anlatayım
Bir kere yavru da olsa büyük de olsa dişleri var, ne zaman ısıracağını neye kızacağını nereden bilebilirim.
Tinerciden serseriden korkmadığım kadar korkuyorum köpeklerden, diğerlerine paranı verirsin telefonunu verirsin gider, en fazla bıçaklar öldürür.

Köpek öyle mi, yerde uyuz uyuz yatan bir köpek gördüğümde zihnimde hemen şunlar canlanıyor
köpek birden ayağa kalkıyor hızlı hızlı bana doğru koşmaya başlıyor
birkaç kere havladıktan sonra bacağımı ısırıyor ve bir parça etim köpeğin ağzında kalıyor
bacağıma bakıyorum, damarlarım çıkmış, artık ne yürüyebilirim ne de koşabilirim diye düşünüyorum
ve bu düşünceler yüzünden kendimi korkmaktan alamıyorum.
Geçen sene yanımda çakıyla dolaşıyordum köpeğin biri beni ısırmaya kalkarsa boynundan bıçaklayıverecektim.
Bu sene daha iyiyim, kötü şeyleri aklıma getirmemeye çalışıyorum, tehlikeli bir durum varsa uzaklaşıyorum

Herkes için aynı şey geçerli mi bilmiyorum ama, benim için; hayatımda cidden korktuğum şeyler varsa
örneğin dersten kalmaktan korkuyorumdur, sevgilimin beni bırakmasından korkuyorumdur vs.
Yaşadığım gerçek korkuları ifade edemedikçe, o korkularla yüzleşmedikçe
bilinçaltım hemen kolay hedef olan köpekleri sunuyor önüme
sanki korkmak bir suç ve ben o suçu işlediğimi itiraf edemedikçe köpeklere yıkıyorum hepsini