[Alexandra]

Bugün affediyorum,

Kendimi affediyorum, bugün en çok buna ihtiyacım var sanırım. Bomboş sayfalara sayfalarca yazasım var.

Yüreğimi sıkıştıran bu histen kurtulmayı diliyorum. Düşüncelerimi ayıklayamıyorum, ayıklamak zorunda bıraktığım için kendimi affediyorum. Birbirini kovalayan bu garip düşünceler zinciri için, kendime ve çevremdekilere verdiğim sıkıntılar için, üzerime yapışan bu yorgunluk ve uykusuz gecelerim için kendimi affediyorum... Hepsini kendime yaşatan benim.

Birgün hepimiz anlayacağız gidişatımızın doğruluğunu ya da yanlışlığını.
Karşımıza gelen her olayın bir nedeni vardır. Bunu da yaşamamızın bir nedeni var.

Ruhumdaki o sıkıntı havadaki neme karışsın... Su olup aksın... Derin derin nefesler alıp veriyorum. Seni seviyorum, kendimi seviyorum ve kendimi affediyorum. İçimde büyüyen bu Tsunami dalgasını durdurmak için başka önlemler almaya gerek kalmasın.

Omuzlarımdaki yük ufalanan kaya parçalarına dönsün... Hepimiz en iyiyi, en güzeli ve en huzurluyu hak ediyoruz. Kötü düşünceler dışarı, iyi dileklerim içeri...