[cansuyu]

Sevgili Zeytin..

çaresizliğinizi içimde hissettim..daha önceki paylaşımlarınızdan da benzer konuların geçtiğini hatırlıyorum..

uzaktan ahkam kesmek kolaydır.. belki de sadece anlatıp içinizi dökebilmenize yardımcı olabi,liriz.. daha fazlasına gücümüz yetmeyebilir..

ama empati yaparak düşündüm..
ben olsaydım ne yapardım??


birkaç noktaya takıldım paylaşmak isterim..

1... NEDEN? bu sorunun cevabını arardım.. eşim neden bunu istiyor? nedeni bilirsek çözme şansımız olabilir..

2... değiştiremeyeceğim bir durum mu değiştirebilir miyim saptamaya çalışırdım.. sizin eşinizle bunu konuşsanız dahi olumlu bir cevap alamayacağınızı düşündüğünüzü görüyorum.. ben olsam....
olumlu cevap alamayacağımı bilerek.. ama mutlaka bir kez ifade ederdim gerçeğimi.. çünkü böyle böyle kendimi ifade etmeyi yitirip susmayı öğrenmeyi istemnezdim daha evl,liğin başında..


3...bir mucizeye ihtiyacım varsa.. derhal olumlama kutumu devreye sokar.. isteğimi açık seçik yazar.. ve kendimi eşimle başbaşa bir tatilde düşlemeye başlardım.. çekim yasasını harekete geçirmeye çalışırdım..

daha bugün aklıma gelen bir şeyi olumlama kutuma yazıp attığımda şöyle düşündüm.. ne güzel.. niyet etmek için hıdrelleze gerek yok :)) olumlama kutumla her gün hıdrellez..

4... yine de durumu değiştiremeyeceksem mutluluk telkinini ve koruma kalkanı nı cep telime yükler.. tatilde her fırsatta dinlerdim.. ihtiyacım olacaktır kesin :))


5.... lütfen beni, affedin Zeytin.. bunu özel msj la da yazmayı düşündüm ama.yine de konu hakkında belki başkalarının da söyleyecekleri olur diye yazıyorum buraya.. tekrar özür dileyerek.. ama sanırım hepinizden oldukça büyüğüm.. beni forumun ablası sayın lütfen..


ben olsaydım Zeytin.. çocuk konusunda acele etmezdim.. bağımsız yaşayabildiğimizi görmek isterdim önce.. hatta gerekirse gizli olarak çocuk sahibi olmamaya çalışırdım..

sevgiyle ve düşlediğiniz güzelliklerle kalmanızı dilerim..