Neden ben insanların beni suçlayacak olma ihtimellerinden korkuyorum

[Merto]

cananbr Nickli Üyeden Alıntı

Arkadaşlar insanların beni suçlayacak olma ihtimallerinden korkuyorum.Şöyle en basit bir örnekle anlatayım;Mesela birinin tabağı kırıldı.Ama tabağı kimin kırdığı belli değil.O tabağı ben kırmadıysam bile sanki ben kırmışım gibi davranmaya başlıyorum.Ya insanlar benim kırdığımı düşünürlerse ya bana iftira atarlarsa diye kaygılanıyorum.İnsanlardan korkuyorum galiba.Bu konuda acil yardım istiyorum.Telkinlerin yanında söyleyebileceğiniz bir cümleye önerilerinize ihtiyacım var arkadaşlar.Bana yardım edin arkadaşlar:((

“Bana hizmet etmediği için endişeyi hayatımdan çıkarmayı seçiyorum”


Yapıcı problem çözümü ile endişe etmek arasındaki farkı bil.
Endişe korkunun ifadesidir.
Endişe, artık sana hizmet etmeyen fiziksel yaşamı sürdürme güdüsünün entellektüelize edilmiş halidir.
Endişe etmek korkularına enerji verir.
Endişe ettiğin şeylerden seni korumak yerine onların gerçekleşmesine neden olabilir.


Story Waters'ın Tanrı Tohumu Kitabından alıntıdır.

[sudem8]

Bana hizmet etmediği için endişeyi hayatımdan çıkarmayı seçiyorum. yaşasın tam benlik günlerdir kafamda yedi bitirdi.karar verdim endişeyi hayatımdan çıkarmaya bi faydası da yokmuş zarardan başka..teşekkürler Merto

[Merto]

İngilizlerin çok güzel bir sözü var "Simple is best" yani basit olan iyidir hatta en iyi derler...

Basit bir seçim ve devamlılık kararlılık herşeyi değiştiren sihir sanki :)

''Ben şimdi, her zaman ve daima kendi değerimi bilmeyi ve takdir etmeyi, kendi değerimi bilip takdir ettikçe benim değerimi bilen ve takdir eden insanlarla bir arada olmayı istiyorum ve seçiyorum''

[cananbr]

Desteğiniz için teşekkür ederim.Telkinlerin faydasını görüyorum arkadaşlar.Ben bile kendime inanamıyorum.İnsanların ne düşündükleri yada ne yapacakları beni hiç ilgilendirmemeye başladı.Kendimi geliştiriyorum artık.Bu çok huzur verici:)
Teşekkürrrrrrrrrrrrrr ederim bu güzel siteyi kuranlaraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa:)

[kumralada2207]

sanemce Nickli Üyeden Alıntı

bir arkadaşım vardı, boşandıktan sonra erkeklerin kendisine kötü amaçla yaklaşacaklarından korkuyordu.. ve hep başına bu tarz şeyler geliyordu..

tamam tamam..

arkadaşım değil, o kişi bendim

boşanmak çok kötü bişeydir diye yetiştirildim.. dul kadın yaftası yapıştı mı bikere, toplum tarafından dışlanırsın ve kötü bakışların hedefi olursun maazallah..

bu korkularla yaşadığım süreç hakikaten korkunçtu..

ne zamanki boşanmanında evlenmek kadar doğal olduğunu anladım ve başımı dimdik dikerek kendi doğrularımla yaşadım, bu tarz şeylerden kurtuldum çok şükür..

işin sırrı, korkmamakta

merhaba sanemce nasıl becerdiğini bana da bir anlatsan çok makbule geçer inan ki. dediklerinin aynısını defalarca yaşadım ve hala da yaşıyorum. boşanalı 5 sene oldu ve ozamanlar oldukçada gençtim. aynen dedğin gibi bütün erkekler bana faydalanamk için yaklaşıyor diye düşündüğümden hala bir sevgilim biile yok. hep evli arkadaşlarımın yakınlarımın yanına misafirliğe fialn gittiğimde kadınların erkeklerini ayırtıcağımı düşünmelerinden korkardım yıllardır. ve en son ne oldu biliyor musun bunu en yakınımdaki biri gerçekten düşündü. kim mi? ablam ve düzeltemedim ayrılmak üzereler benim yüzümden. ablamın bana böyle bişeyi kondurmasına mı yanayım, ayrılıyor olmalarına mı yoksa eniştemin buna fazla kapılıp bana gerçekten aşık olduğunu söylemesine mi? hiç kimseyle konuşamadığım bi durum. normal olarak bi skandal. kime söyleyebilirim ki? çok yalnızım napıcağımı bilmiyorum. suçluluktan ölmek üzereyim neden onlara misafirliğe gittim ki ve 2 hafta kadar uzun kaldım.ama bişey söyliyim mi yeğenlerimi çok seviyordum. bu buhranı aşmada yardımcı olursanız çok sevinirim

[naz78]

kumralada2207 Nickli Üyeden Alıntı

merhaba sanemce nasıl becerdiğini bana da bir anlatsan çok makbule geçer inan ki. dediklerinin aynısını defalarca yaşadım ve hala da yaşıyorum. boşanalı 5 sene oldu ve ozamanlar oldukçada gençtim. aynen dedğin gibi bütün erkekler bana faydalanamk için yaklaşıyor diye düşündüğümden hala bir sevgilim biile yok. hep evli arkadaşlarımın yakınlarımın yanına misafirliğe fialn gittiğimde kadınların erkeklerini ayırtıcağımı düşünmelerinden korkardım yıllardır. ve en son ne oldu biliyor musun bunu en yakınımdaki biri gerçekten düşündü. kim mi? ablam ve düzeltemedim ayrılmak üzereler benim yüzümden. ablamın bana böyle bişeyi kondurmasına mı yanayım, ayrılıyor olmalarına mı yoksa eniştemin buna fazla kapılıp bana gerçekten aşık olduğunu söylemesine mi? hiç kimseyle konuşamadığım bi durum. normal olarak bi skandal. kime söyleyebilirim ki? çok yalnızım napıcağımı bilmiyorum. suçluluktan ölmek üzereyim neden onlara misafirliğe gittim ki ve 2 hafta kadar uzun kaldım.ama bişey söyliyim mi yeğenlerimi çok seviyordum. bu buhranı aşmada yardımcı olursanız çok sevinirim

çok üzücü birdurum ama malesef toplumumuzda böyle ve en yakının düşüncesi dahada üzüyor insanı ablanızda öyle davranmasının sbebi sizden şüphe etiğinden değildir eminim eşinin hareketleri sarf etiği sözleri dir mutlaka sizide suçluyorsa zaten genelimizde eşleri aldatan kadınlar eşlerinden çok beraber olduğu kişiyi suçlamasıdır neden çünkü eşini suçlarsa daha çabuk kaybeder ondandırki hep kadın kadının düşmanı olmuştur bence ablanız ile konuşun ii ce düşünmesi gerektiğini duyguları ile acele karar vermemesi gerektiğini söyleyin belki sizin söylemenizin etkisi büyük olabilir