[Siyahça]

inşallah sevgini hakediyorumdur arkadaşım...
sitedeki konulara şöyle bir baktım da dün gece ben hepsini katletmişim farkına varmadan...ordan oraya hoplamışım, her konuya dalmışım, utandım valla...

ama sana anlatmadan duramam; ben bugün parayla ilgili çekimi neden yapamadığımla ilgili birşey daha hatırladım! ilk eşim herzaman benim para-hesap işlerinden anlamadığımı, aile bütçesini batırdığımı söylerdi..ve ayrılmaya karar verdiğimizde bana 'onsuz sürüneceğimi, çocuklarımın aç kalacağını, hatta ortalığa düşeceğimi (affedin) söyledi! belki öfkesinden söyledi, kızamam ona...ama ben onun bu sözleri yüzünden aylarca her ay sonunu ağlayarak korkuyla getirdim, her gece ağlardım; 'lütfen Allahım çocuklarımı benim hatalarım yüzünden cezalandırma, benim yüzümden onları aç bırakma!' diye...çocuklarıma bir gün süt içiremesem kahrolurdum onları besleyemiyorum diye...gerçi zat-ı muhterem dilediklerinin gerçek olması için elinden geleni yaptı ama...

şimdi şimdi kafama dank ediyor eskiden bildiğim unuttuğum şeyler...yahu ben merhametten ortamdan yarılıversem de Allahtan daha fazla merhametli olamam! ben bebişlerim için nasıl telaşlanıyor, kaygılanıyorsam O bunun mislilerce katı fazla düşünür kullarını...Onun yerine merhamet göstermeye çalışıp neden yoruyorum kendimi?! ohhh rahat edeyim biraz, nasıl olsa bizi bizden çok düşünen Biri var...