Keşke akrabalarımızı sonradan seçebilseydik..Teyze, hala, dayı, amca..

[emy]

Bu konuda yalnız olduğumu düşünüyodum ama bu başlığı görünce dayanamayıp bende birşeyler yazıyım dedim.Bizde de şöyle bir durum var.. Sorun grubun en başındaki kahramandan yani anneannemden geliyor. Dedem ben küçükken ölmüş ben hayal meyal hatırlıyorum kendisini ama annem hep söyler durur siz(ablam ve ben) bir başkaydınız onun için,hiç doyamazdı size diye..Dedem kız torun meraklısı anneannem de erkek..Velhasıl dedem rahmetli oldu annem 9 kardeşininde sorumluluğunu en büyükleri olarak üstlendi.Ben hala hatırlarım ilkolula giderken küçük dayılarım hep bizde kalırdı bir odamız onlara ayrılmıştı yani. Şimdi hepsi okuyup iyi yerlere geldiler çocuk sahibi oldular.Torunlar arasında erkek kuzenlerimden yaşları benimle yakın olanlar da var.Ama onlar aile arasında hep bi başka sevilir,sayılır,insan yerine konur.Akrabalar arasında toplandığımızda da bunun acısını hep hissetmeme sebep olmuşlardır.Anneannemin özellikle erkek çocuklarına ve yengelerime,doğal olarak da kuzenlerime karşı ayrı bir tutumu olmuştur.İnanın benim gittiğim okulun ismini bilmez hatta hatta kaç yaşına girdiğimden bile haberi yoktur ama kuzenlerimi okul dönüşü havaalanında bile karşılamaya gitmiştir onlar için ziyafetler verilir ne yemek isteniyorsa hemen akşamında hazır edilir vs vs..Bunlara birşekilde göz yumuyorum ama annemi görmezden gelmelerine katlanamıyorum.Aile arasında toplanılır,yemek yenir,bir yerlere gezmeye gidilir ama nedense annem hep bu durumlarda unutulur ama ihtiyaç halinde ilk sıraya koymayı asla ihmal etmezler. Sağolsunlar.. Bu kadar görmezden gelmelerine tahammül edemiyorum üstelik annemin de üzerlerinde onca emeği varken. Onları görmek,konuşmak bile bana büyük eziyet veriyor.Asla affedebileceğimi düşünmüyorum.Değersizlik duygusunun bende bu kadar yer etmesindeki en büyük etken kendileridir.Sonrasında hayatıma kattıkları kendine güvensizlik ve aşağılık duygusu da.. Sağolsunlar hayatımda sadece isimleri var asla öteye de geçemez.Bunları yazarken bile gözlerim doldu bi anda.
Sadece paylaşmak istedim.. Kendime engel olamadım.

[Berilce]

Merhaba,
sizin de yaşadığınız gibi olaylar ve davranışlar her ailede rastlanılan şeyler, annenizin ezildiğini düşünüyorsunuz, haklı olarak,
ama bu durumlara müsamaha gösteren de yine anneniz... Belki de o da kendini öyle ifade ediyor, eğer ki çocuklarına ya da başkalarına şikayet etmiyorsa! Bir ailede daima ezilen bir taraf oluyor, ya da ezilen demek doğru mu? bir taraf daha özverili oluyor. Türk toplumu ataerkil ve hala erkek çocuklarına büyük önem veriliyor, son yıllarda aileler biraz daha çocukerkil yapıya döndüler ama genellikle erkek çocukları daha fazla yüceltiliyor, özellikle de dedeler, nineler tarafından... Bazen tarafını tuttuğumuz kişilerinde zayıflıkları, hataları olabilir, bunu yıllar geçince daha iyi anlarsınız diye düşünüyorum...Biz de böyle böyle ruhsal açıdan büyüyoruz, yaşadığımız olaylarla...

[gülücan]

Arkadaşlar yazdıklarınızı okurken ne kadar ortak paydamız olduğunu görüyorum..evet yalnız olmadığımı biliyorum.emy özellikle senin yazdıklarını okurken daha bi hissettim.birebir aynı değil durum ama..annem mesela kızların en büyüğü..hep çook özverili oldu..ama çok sıkıntılar çektİ..onlara hiç belli etmedi..sonra söyleyecek gibi oldu..afaroz edildi nerdeyse.biz hep çantada kekliktik.hiç başkaldırmaya hakkımız yok..ya yolda görmesek gördüler bakmadılar oluyo.tuhaf anlayamıyorum..bunlardan hiçkimseyede bahsetmeyiz..saygıdada kusur etmeyiz..ama artık gerçekten sıkıldımm..böög diyesim var.ben artık belirli bi yaşta belirli bi statüde bir insanım..üzerimize yapıştırdıkları etiketleri ya kaldıracaklar..ya da önlerindeki dev aynasınııı..

[emy]

Berilce Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba,
sizin de yaşadığınız gibi olaylar ve davranışlar her ailede rastlanılan şeyler, annenizin ezildiğini düşünüyorsunuz, haklı olarak,
ama bu durumlara müsamaha gösteren de yine anneniz... Belki de o da kendini öyle ifade ediyor, eğer ki çocuklarına ya da başkalarına şikayet etmiyorsa! Bir ailede daima ezilen bir taraf oluyor, ya da ezilen demek doğru mu? bir taraf daha özverili oluyor. Türk toplumu ataerkil ve hala erkek çocuklarına büyük önem veriliyor, son yıllarda aileler biraz daha çocukerkil yapıya döndüler ama genellikle erkek çocukları daha fazla yüceltiliyor, özellikle de dedeler, nineler tarafından... Bazen tarafını tuttuğumuz kişilerinde zayıflıkları, hataları olabilir, bunu yıllar geçince daha iyi anlarsınız diye düşünüyorum...Biz de böyle böyle ruhsal açıdan büyüyoruz, yaşadığımız olaylarla...

Annem emekli hemşire..Bizi zor şartlarda büyüttü.Küçükken bakıcılarla büyüdük okul çağına geldiğimizde de yalnızlık kendini içten içe hissettirdi.En çok üzüldüğümde eve geldiğimde kapıya hep anahtar merasimi yaşatmak zorunda kaldığımdır.Hiç unutmam ilkokula giderken annem boynuma kalınca bir ipe anahtar geçirerek sıkı sıkı bağlamıştı kaybedersem sokakta kalabilirdim çünkü anne yüreği..Annemi bile yeni yeni anlamaya başladığımı hissediyorum aklımda eskiden hiç yer etmeyen detaylar bir bir belirmeye başlıyor.Şimdi annem emekli oldu onun bıraktığı yerden ben devam ediyorum. İş arkadaşlarının annemin bıraktığı belli bir sevgi ve saygı birikimi üzerinden benimle muhatap olması da işe başladığımda ayrı bir motivasyon kaynağı oldu. Düşünüyorum da bu insanlar yabancı arada ne kan bağı var ne de zoraki bir durum.Hep dışarıdan duymuşumdur herzaman en yakınlarından korkucaksın diye..Demek genelde böyle gelişiyor bu durumlar. Yani demek istediğim şu hayatımda herşeyi hatta kendimi bile defalarca sorgulayan bir insanım.Onca muhakemenin sonucunda annemin eksileriyle beraber artılarının da kayda değer boyutta olduğunu ve sonunun böyle gelişmemesi gerektiğini düşünüyorum.Eğer birşeyleri yanlış yapıyorsa diğer arkadaşları da ondan uzak dururdu. Ama bu sadece aile içinde vücut buluyor.Bir türlü çözemiyorum,çalıştıkça daha da içinden çıkılmaz duruma geliyorum.
Umarım hepimizin hayatında olumlu gelişmeler olur.

[emy]

gülücan Nickli Üyeden Alıntı

Arkadaşlar yazdıklarınızı okurken ne kadar ortak paydamız olduğunu görüyorum..evet yalnız olmadığımı biliyorum.emy özellikle senin yazdıklarını okurken daha bi hissettim.birebir aynı değil durum ama..annem mesela kızların en büyüğü..hep çook özverili oldu..ama çok sıkıntılar çektİ..onlara hiç belli etmedi..sonra söyleyecek gibi oldu..afaroz edildi nerdeyse.biz hep çantada kekliktik.hiç başkaldırmaya hakkımız yok..ya yolda görmesek gördüler bakmadılar oluyo.tuhaf anlayamıyorum..bunlardan hiçkimseyede bahsetmeyiz..saygıdada kusur etmeyiz..ama artık gerçekten sıkıldımm..böög diyesim var.ben artık belirli bi yaşta belirli bi statüde bir insanım..üzerimize yapıştırdıkları etiketleri ya kaldıracaklar..ya da önlerindeki dev aynasınııı..

Kesinlikle bu konuda da örtüşüyoruz.Nekadar dikkat edip özen göstersen de okadar aptal yerine konuluyorsun.Bazen dikkat ediyorum öyle çarpık örnekler var ki aralarında ya diyorum ben bunların sadece birisini yapsam hemen yaftayı iliştirirler.Bir süredir oluruna bıraktım uğraşmıyorum..Kendi halimdeyim..Önemsememeye çalışıyorum..Görmezden geliyorum.!

[gülücan]

Emy bende bu konu üzerine yer yer takılıyorum.düşünmek istemememe rağmen..ama hani yabancılarla bazen çok daha iyi anlaşıyoruz dneden diye düşünüyoruzya...çünküonlarla çok uzun süreli paylaşımlarımız yok..yada derin paylaşımlar..onların hatalarını eksiklerini üzüntülerini korkularını derinlemesine bilmeyiz.ama akrabalarımızınkini biliriz..belki bunlar birbirimizin zayıf noktalarını biliyor olmamız etkin oluyordur..en önemliside çocukluk anılarımız..ben en çook oraya takılıyorum.sevilmeyi her çocuk hak eder..ama onlarda belki nasıl sevildilerse öyle sevdiler bizi bilemiyorum..yinede onlar içinde iyi tememnnilerim var.bizden uzak olasunlar iyi olsunlar..ben de bunu aşarım inşallah..bu arada akrabalık ilişileri güzel arkadaşlar varmııve bunu neye borçlular..ve bize tavsiyelerii neler lütfen..

[Janer]

bir şeyleri değiştirmek istiyorsun değiştiremiyormusun o zaman bakış açını değiştir ..

[juger]

Janer Nickli Üyeden Alıntı

bir şeyleri değiştirmek istiyorsun değiştiremiyormusun o zaman bakış açını değiştir ..

helal sana doğru yolu buldun en sonunda

Evet arkadaşlar işte en basit ve en etkili çözüm yolu bu. Bakış açısını değiştirmek. Unutmayın; dünyaya nereden baktığınız çok önemli.

[azraist_24]

Bakis acisi evett cook onemli ama benim he gecen gun degisiyor:) Bu iyi mi kotu mu onu bilmiyorum