Cevap: Geri döndüm! :)
 

2 gece önce aradııı gecenin 2sinde ve bana hayatı ile ilgili dertlerini anlattı ben de pozitif düsün dedim... =) of nasıl geçicek bu dönem tam atlattım derken arıyor kafamı karıştırıyor...

Cevap: Geri döndüm! :)
 

Arkadaşlar en yakın arkadaşımla şöyle bi çalışma yaptık, ikimiz de hayal ettiğimiz ideal sevgiliyi sanki varmış gibi anlattık, hayal gücümüzle süsleyerek bir liste oluşturduk. eski erkek arkadaşımda eksik olduğunu hissettiğim yönlerin ve eski ilişkimde özlemini çektiğim şeylerin farkına varmamı sağladı, bu çalışma sayesinde ilişkime dışarıdan bakabiliyorum bu açıdan çoook olumlu oldu... =) her gece yatmadan önce bu listeyi okuyorum ve içimi öyle bir mutluluk kaplıyor ki sormayın =)

listeyi okuduktan sonra "aradığım kişi de beni arıyor ve ben onu bana nasıl geleceği konusunda serbest bırakıyorum." diyorum ve evrene teşekkürlerimi yolluyorum.... nasıl bir enerji veriyorsa artık bunu ne zaman yapsam dans edesim geliyor...

erkek arkadaşımın bana dönmesini istediğim zamanlarda ise "eğer benim için hayırlısı ise evren tekrar bir arada olmamız için gereken durumu hazırlar" diyorum avuntu oluyor, hayırlısıysa olacak, hayırsızsa olmayacak diyorum... =))

galiba bunları yaparak atlatacağım ayrılık acısını... forumda soran bir kaç arkadaş olmuştu paylaşayım dedim.... bazen zor oluyor bi anda bütün savunma mekanizmam yerle bir oluyor bir şarkıyla bir film sahnesiyle vs. öyle zamanlar zor geçiyor ama genelde aklımı başıma toplayabildiğim zamanlar bunları düşünerek ve yaparak ayakta duruyorum hatta uzun zamandır olmadığım kadar güçlü ve mutlu hissettiğim oluyor kendimi...

sonra içimden bi ses "kendini kandırma yalnızsın" diyor.... yalnızlık korkusu benim bilinçaltımda çok derinlere işlemiş bir şey... bunun üstesinden gelmek için ne yapmalıyım yardımlarınızı bekliyorum.

Cevap: Geri döndüm! :)
 

sevgilim bana geri döndüüü =))) biz nazarı çok çeken bi çiftiz üzerimize o yüzden bi süre kimseye açıklamamaya karar verdik ama sizinle paylaşabilirim burda nazar olmaz =)

içimizdeki düğümleri çözdüğümüzde hayatımızın da düğümleri çözülüyor... buna inanınnn.... bugün evrene binlerce kez teşekkür ediyorummmmm =))) iyi ki varım, iyi ki varsınız!! =))

Cevap: Geri döndüm! :)
 

İlişkim yine yeniden, tamamen ve kesin olarak bitti ve ben artık herşeyi bütünüyle utanmadan sıkılmadan anlatmak istiyorum çünkü yardımınıza ihtiyacım var, belki de kendime bile itiraf edemediğim şeyleri bütünüyle masaya yatırmaya ihtiyacım var... üçüncü gözlere ihtiyacım var ama bunlar benim ailem ya da arkadaşlarım olamıyo çünkü benim çevremdeki herkes eski erkek arkadaşımın beni hiç hak etmeyen bana sürekli olarak zarar veren, kaba davranan ve üzen bi insan olduğunda hemfikir. Onun etrafındaki insanlar benim çevremin bildiği kadar çok şey bilmiyor belki ama benim sürekli olarak bu ilişkide verici ve alttan alan katlanmamam gereken pek çok şeye katlanan taraf olduğum açıktı, yine de onun çevresindekiler özellikle annesi ve kızkardeşi onun beni her zaman çok sevdiğinden emin ve gene bir şekilde toparlayabileceğimize inanarak yorum yapacaklarını düşünüyorum.

İlişkim muhteşem bir şekilde başladı, çekim yasasına olan inancımı kuvvetlendirdi, başlangıçta herşey istediğim gibiydi, herşey oldukça masalsı gidiyordu sanki hayatımdaki bütün sorunlar birer birer çözülüyordu ve onur bana benim hayatımı güzelleştirmemde, ailemle ilişkilerimi normalleştirmemde, pek çok konuda bakış açımı değiştirmemde oldukça yardımcı oldu... yalnız onun da benden bir beklentisi vardı... onu daha çok ders çalışmaya ve okulunu bitirmeye teşvik etmem...

Ben bunu yapamadım arkadaşlar.. Bunun birinci sebebi onurun bana " ben bu okulu annem için okuyodum, şimdi hayatımda sen de varsın artık senn için de okuyorum" demiş olması... bu bana çok ağır geldi... böyle ağır bi yükü sırtımda taşımak istemedim... zaten kendisi için değil annesi için yaptığı bir şeyi bir de beni sebep göstererek sürdürsün istemedim..

ve çok kavga etmeye başladık ben herşeyi kişisel olarak algılamaya başladım, o benden uzaklaştıkça üzerine gidip bazı şeyleri çözmeye çalıştım ama yumuşak yumuşak bile arasam o bağırmaya çağırmaya devam etti kaba saba tavırlarıyla kırıcı sözleriyle dengemi bozdu ve biz iki günde bir ayrılır barışır olduk...

en sonunda artık beni hayatına hiç bi şekilde dahil etmiyodu, tamamen çıkarmamıştı ama yaptığı herşeyin dışındaydım sanki bnmle ayrı bi dünyası vardı, kendine ait başka bi dünyası... ben bunu da kaldıramadım ve bana karşı son derece kırıcı, ilgisiz, umursamaz davranmayı sürdürdü...

bitti.. tavırlarına katlanamayıp ben bitirdim, sonrasını biliyorsunuz 3-4 gün geçer geçmez geri döndü... sonra bana şubata kadar zaman ver hayatımı toparlıcam sonra herşey çok güzel olucak dedi... ve umursamaz davranmaya devam etti... gene bitti...

arkadaşlar bitmesi gerektiğini ben de biliyorum, bana bu kadar kaba saba davranan bi insanla daha ileriye gidemiceğimi de çok iyi biliyorum...

ama bu kadar masalsı başlayan bişey nası böyle bi kabusa, kısır döngüye dönüşebildi aklım almıyor... ve kendimi suçluyorum sanki evren bana altın tepsisyle aşkı getirdi ve ben onu güvensizliğimle, kaybetme korkularımla bu hale getirdim diye... çünkü davranışlarını hep alttan aldım tavır koymam gereken yerde tavrımı koyamadım o da bunun verdiği cesaretle her sefernde daha fazla geldi üzerime... ve kaybettiğni hissettiği anda da bırakamadı... aslında beni çok sevdi biliyorum.. belki hala da seviyodur ama saygı duyamadı... hayatıma destek olmak yerine köstek oldun dedi bu da bnm canımı çok acıtıyo... sürekli olarak kendimi suçluyorum bundan nasıl kurtulabilirim?

sizce içinde olduğum duruma nasıl bakmalıyım??
bir de bu güvensizlik ve kaybetme korkusunu nasıl yenerim?? (ilk ilişkimle çok ilgisi var bir gün hiç bir sebep gösterilmeden terk edildim ve beni bi daha asla aramadı... ) o yüzden erkek arkadaşım telefonlarıma çıkmadığı zaman sanki bu durum tekrarlanıcak gibi korkuyorum bilinçaltım bana hemen hatırlatıyo... )

lütfen yorumlarınızı esirgemeyinnn =)

Cevap: Geri döndüm! :)
 

Senin başında değil de sanki bir arkadaşının başına gelmiş gibi düşün , dışardan bak durumuna . Diyelim ki kızkardeşin yaşadı aynını , sen o seni haketmedi sen hayal dünyasında yaşadın bu ilişkiyi ve hayalindeki prens o değildi, demez miydin.
Aynı şekilde sende çoğu insan gibi erkek arkadaşının hayalinde oluşturduğun insan olduğunu sandın , kafandaki kalıbı alıp ona yapıştırdın fakat o hayalindeki değildi bunu görüp hayal kırıklığına uğradın, yaralandın. Şimdi o yaraları sarma zamanı, kendini geliştirme ve gördüğün eksiklikleri tamamlama zamanı...
Ve inan bana zaman her şeyin ilacı , geçecek sadece sabret.

Cevap: Geri döndüm! :)
 

Selam Roxie,

Yeniden hoşgeldin. Yazdıklarını başından sonuna okudum. Yaşadığın gelgitler her ilişkinin sonuna doğru yaşanan doğal gelgitler. Kimse alışkanlıklarından bıçakla keser gibi vazgeçemiyor ancak olmayacağını, yürümeyeceğini yeniden denediğinde daha rahat anlayabiliyor.

Hepimiz yeni bir ilişkiye muhteşem hissettirdiği için başlıyoruz. Gözlerimiz kamaşıyor yüreklerden yayılan parlak ışıklardan. Maalesef pek çoğu da gözlerdeki perde indikten sonra, gerçek karakterler anlaşıldıktan sonra tükeniyor. Olsun. Zaten böyle olmalı. Hastalıklı olabilecek bir şeyi sürüklemeye çalışmanın iki taraf açısından da faydası yok.

Zaten baştan kendi sorumluluğunu bir başkasına yüklemeye çalışmasını garip bulup kabullenmemişsin. Bir ilişkinin sorumluluğunu sonuna kadar yorulmadan, kaçmadan kaldırmasını beklemek pek de mantıklı değilmiş gibi geldi bana. İçin için sen de anlamışsın ama beynin gördüğünü kalp dinlemiyor öyle değil mi?

Yeni bir güne başla... Al eline kağıdını kalemi, al karşına kendini... ne olursa olsun istediklerini, yalnızca senin istediklerini yaz. Arkadaşınla yaptığınız gibi... Bu ilişki sana neyin olması neyin olmaması gerektiğini göstermiş. Kendini daha iyi tanımanı sağlamış. Ona da bunun için teşekkür edip yeni bir adım at yeni güne.

Beynin seni ve kendisi korumak için türlü oyunlar oynar. Konuşmaya başlayınca sustur. Sen dileklerini gönder, dilediklerini yaşa, hisset, iliklerine kadar yaşadığını hisset, enerjiyle dol. Bu yaşam enerjin mutlaka karşılığını bulur. Yeniden inan, ama bu sefer inanarak yaşa:))

Güzel bir hayat, güzel bir ilişki ve bir ömür mutluluk diliyorum sana:))

Bize Portekiz maceralarını da anlatsan bir ara diyorum???
Merakla bekliyorum!!!

Sevgiler:)

Cevap: Geri döndüm! :)
 

Herzaaman herşeyin hayırlısı derler. bende yakın bir zamanda ayrılık yaşadım. ama inan kendini üzmeye ve yıpratmaya gerek yok. olacaksa olur. su akar yolunu bulur derler. sen hayatını karartma sakın. şöyle düşün ondan önce de yokmuydun ? yaşamır ? nefes almıyor ? gülmüyormuydun ? arkadaslarına sığın. derslerine yoğunlaş. ve ve ve en önemlisi sakın onu takip etme . face de msn de nerde görüyor haber alıyorsan günde 5 kere bakıorsan onu haftada 1 e düşür. bu takibin sana bir faydası yok. Sen nekadar kendini güçlü hissedersen ne kadar onun karşısında dik durursa unutma sana okadar saygı duyar ve seni okadar güçlü görür. kimse ezik ,onsuz yapamayan bir kız arkadas istemez. senin hayatın var ve o sadece hayatında bir çukulata gibi düşün. hayatını olduğu andan daha da güzelleştiriyor sadece ama birgün yemezsen ölmezsin :=)

Cevap: Geri döndüm! :)
 

birde mutluluk+kendine güven+ego güçlendiriciyi dinlemeni tavsiye ederim ama düzenli olarak. işe yarıyor :=)

Cevap: Geri döndüm! :)
 

bugün ankaraya muhteşem güzellikte kar yağdı.... ve benim içimden geçen tek şey keşke yarın güzel bir pazar geçirebilsem sevgilimle evde kös kös oturmak yerine... bir anda o kadar özledim ki onu... bütün kırgınlığımı küskünlüğümü unutturdu bana kar... onun yanına koşasım geldi... ama yapamam... daha ne kadar sürücek böyle burukluklar?? o da aynı derecede özlemis midir yoksa çoktaan başkasıyla romantik karlı bir pazar programı yapmış mıdır.. kafamda bin bir türlü soru.... uzun zamandır alışmışım sevgilim olması hissine, ne olursa olsun böyle durumlarda arayabileceğim birileri olması hissine... şimdi gene dibine kadar yalnızlık.

nası başedicem ben bunlarla?? :(:(

Cevap: Geri döndüm! :)
 

kendimi bi süre kendi halime bırakmaya karar verdim. sadece ufak bi süre... dimdik ayakta durucam, yoktan mutluluklar var edicem derken daha çok yoruluyorum sanki. yasımı şimdi yaşamazsam, sonradan daha fazla acıtıcak gibi hissediyorum. ne yazık ki hayatta her zaman mutlu olamıyoruz,bazen üzülüyor insan.. bu kendimi mahvedip hayata küsüceğim anlamına gelmez ama bi an düşündüm ve kendi kendime dedim ki "bi dakika ya, sevdiğim adam çıktı hayatımdan.." ne yaşamış olursak olalım sevdiğim, değer verdiğim insan... bunun üzüntüsünü yaşamadan hayata devam etmek beni ben olmaktan çıkarır...

bi de tabi sorular var : acaba ben de onun aklında mıyım? acaba o da özledi mi? yoksa başkasıyla mı? şu anda mutlu mu? bunlara nası yanıt verilir, ne düşünülmesi ne hissedilmesi gerekir bunu da bilmiyorum...

bir hafta telkin de olumlama da yok. iç sesimi bastırıyorum bunları yaparken, bilerek kendi kendime kulak tıkıyorum... duygusal sürecin içinden geçicem önce, sonra mantık devreye girsin.

siz ne dersiniz? =)