Bugün yine diğer günlerden farksızdı ama telkin dinleyememiştim dün çünkü kulaklığımı bi türlü bulamadım biraz bilgisayarın kulaklığından dinledim o kadar :/
Yettiğini de sanmıyorum...
İşte dersaneye gittim, Kuran okuyacaktık ve tek kapalı ben gelmiştim hoca da sadece bana okutturdu.
Rahattım sinir stres hiç olmadı, ilerleme kat etmişim demek ki (:
Ama çok yanlışım çıktı.Başka zaman olsa herkes bana baktı çok iyi okumalıydım diye hayıflanıp dururdum..
Ama şimdi hiç umursamadım, elimden geleni yaptım ya geçti gitti işte, dedim.
Ama haaala çok sessizim. Umarım bunu da düzeltebilirim ve artık biraz açık sözlü olurum.
Bence gayet iyi gidiyorum.Telkinleri artık hiç aksatmadan dinlemeye çalışıcam.
Kulaklığımı hep cebimde taşıyorum zaten.
Annem diyor; sabahtan akşama kadar kulağında kulaklık kafayı mı yedin!
Ama hiç aldırmıyorum.Bi gün bıkmıştım al ne dinlediğimi gör dedim taktı kulağına dinliyo bu ne kuş sesleri falan geliyo diyor.girlhaha
Rahatlatıcı bi müzik net'ten indirdim diyorum bende :)
İşte öyle günlüğüm. Umarım daha fazla değişirim.
Tek dileğim bu;umarım gerçekleşir.

Bugün biraz daha sosyalleştim eski bi arkadaşımı sokakta gördüm ve çok şaşırdım konuştuk hatta hiç susmadım bi ataklık geldi bana =D
Çok iyiydi okulda rahattım yine ve kendime güvenmeye çalıştım ve rahat olmaya..Hiç bişey için kendimi suçlamadım bugün.Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım :)
Şimdi yemeğe gidiyorum;yarın yine gelirim büyük bi ihtimalle.
Görüşürüz günlük.t678

Selam günlük ben geldim :))
Bugünki rengin pembe olsun. Aslında anlatacak pek bişey yok aynı şeyler işte. Daha telkinleri dinleyeli 5 gün oldu az çok değişim kat ettim bence bu da iyi bişey. Olumlamalar,meditasyonlar ve diyafram kullanmayla ilgili yazılar okuyorum ve yeni şeyler öğreniyorum umarım gerçekleştirmek de nasip olur. :)
Aslında arada hayal kırıklığı yaşasam da pes etmeden devam ediyorum.

Bir de ben telkinleri dinlerken arada sesler duyuyorum,bu normal mi?
Sesi daha çok mu kısmalıyım? diye de sormak istiyorum gören olursa cevap verir umarım, tabi biliyorsa.
Öyle işte günlüğüm.

Hey! Sana dün niye yazmamışım ki ben? Dalgınlığıma gelmişsin o zaman. Şuan o kadar çok susuyorum ki. 6 bardak su içtim, araştırdım da, telkinlerin etkisiymiş bu da aman başka bişey olmasın da. :)

Bu günlerde en küçük şeyi kafama takıyorum. Mesela başım ağrıyor, beynimde tümör mü var acaba kaç aylık ömrüm kaldı diye düşünüyorum sonra çok susuyorum ya, böbreğimde bi sorun var bence diyorum daha neler neler. Griptim geçmedi bi türlü ''kesin başka bişey var bu grip değil..'' demeye başladım şizofren miyim neyim girlhaha

Bi de şu bi iyi - bi kötü olma durumlarından sıkıldım ya. Aniden değişebiliyor ruh halim. Aslında daha çok kötü oluyorum sanırım. Bu da olumsuz düşüncemden kaynaklı zaten. Hı bu arada telkinleri hiç bırakmıyorum dokuz saat dinlemişim dün 8977 Neyse ki bu siteyi buldum da, gerçekten bana yardımcı olan, beni anlayan, aynı şeyleri - aynı duyguları yaşadığım insanlar var. Aslında ben bu foruma ümidimin tükenmesi sonucu, konu ararken buldum.. Sonra telkin vs. olduğunu gördüm araştırdım, anlamını bulunca hemen siteye üye oldum. Ve iyiki üye olmuşum! Aslında bi kaç link indirmek için üye olmuştum, ama içeriği görünce dayanamadım ve sürekli giriyorum böyle bir istek var bende. :) Dertlerimi hiç sıkılmadan anlatabiliyorum ve dertleri olanlara yardımcı olmayı istiyorum. Burdaki insanlar çok yardımsever her şeye koşuyorlar ve hepsi çok iyiler.. Çok şanslıyım böyle bir ailenin içinde olduğum için ve gerçekten buraya girdiğim andan itibaren huzur doluyorum :)) İyiki varsınız,iyiki varız.

Sevgiler.

Bu evden gitmek istiyorum artık. Kimse beni anlamıyor ki. Annem desen, her zaman taraf tutar, ablamı savunur. Bi babam beni daha çok sever. Annem ablamı, babamda beni daha çok sever yani. Çünkü ben babama daha çok benziyor-muş-um. Annemde, ablama. Bu yüzden hep ayrımcılık yapıyor annem. Mesela bi tartışma olunca hemen bana kızar, bende hep ayrımcılık yaptığını söylerim ''yapmıyorum.'' der. Sonra ben neden her şeye sinirleniyormuşum. Aslında sinirlenince bi kenara gecip sakinleşmeyi beklerim, ama bi tartışma olunca suçlu hep ben oluyorum. Bi de ablam Üni.'de okuyor, uzak olduğu için yurtta kalıyor. Gelince benim varlığım unutuluyor ve ben odama kapanıyorum. Ablam her şeye karışır, bende hayatıma karışılmasından nefret ederim. Sinirlenince de annem hemen ''o senin büyüğün, dediklerini yap der..'' bu yüzden annemden soğudum. Gerçekten öyle. Artık onun sevgisinden bile şüphe etmeye başladım.Ama o bundan habersiz. Ben kendi kendime burda üzülüyorum, kıskanmak istemesem bile ablamı kıskanıyorum. Çünkü sanki hepsi bana taraf olmuş gibi!
Bazen kıskandığımı belli ediyorum yine bana kızıyor.
Haklı da olsam, haksız da olsam her zaman suçlu ben oluyorum. Artık defolup gitmek istiyorum onlar da rahat ederler.

Bugün sanki çok farklı bir sabaha uyandım.
Herşey çok farklıydı. Ben bile. Gece sahura kalktığımda aynaya bakıp ''bugün çok güzel bir gün olacak.'' dedim.
Aslında benim için gerekli olan buydu. Uygulamak ve hissetmek. Şuan hiç bir şey canımı sıkamaz. Çünkü'sü yok, nasıl mutsuz olduğumda sebebi yoksa, mutlu olduğum da da sebep aramam yanlış olmaz mı?
O yüzden her şeye rağmen lay lay lom hayat. :)
Her zaman ki gibi rutin hayatıma devam ettim. Ama değişimi hissettim.
Suçluluk telkinini çıkarmak iyi oldu. O beni sinirli bir insana dönüştürüyordu, ama şuan çok rahat ve sakinim.Mesela bugün ablamın karışmalarını, annemin sorumsuzluklarını, babamın anlayışsızlığını kafama takmadım.
Gerçekten Allah sabredenle berabermiş, ben bunu anladım.
Güzel bir güne uyanmaktan, hiç bir şeyi kafaya takmamaktan, kimseyi kendine sevdirmeye çalışmamaktan, hatta onları sevmeye çalışmaktan, her şeye rağmen gülmekten, sebepsizce mutlu olmaktan daha güzel ne olabilir?
Allah'ım sana şükürler olsun..

~

Mutluluk arıyorsan baktığın her yerde
Mutluluk, kendi güler yüzünde
Mutluluk, nefes almanın ötesinde.
:)