[elisya]

merhaba günlükcük

son günlerde bi türlü gitmek bilmeyen dalgalanmalarım var. Bu dalgalanmalar daha ne kadar sürecek.. boğuluyorum.. camları açıp bağırmak, sabahlara kadar ağlamak istiyorum..
içimdeki öfke birikip birikip patlamaya hazırlanıyo, karşıma çıkan ilk insana kafa göz giresin geliyo sinirden. anca geçer heralde ... gene eski 2-3 ay önceki halime döndüm sanki.

Telkinlerimi dinliyorum. günde 8 saat dinleyemiyorum ama, belkide bu yüzden telkinler pek bir işe yaramıyordur.

üzgün, yorgun, hayhattan mutsuz, bu yaşımda içim geçmiş gibi, hiç bir şeye isteğim yok olan haldeyim. en ufak bir olumsuzluk alt üst etmeye yetiyo ..

hele bu sabah patronla yaptığım tartışma iyice tuz biber oldu. Butün gün bunu düşündüm hiç aklımdan çıkaramadım. artık çalıştığım iş yerimi sevmiyorum. sevmediğim bir yerde de çalışmak istemiyorum.
Benim istediğim iş bu değil dedim hep kendi kendime.. sonra aklıma
yeni bir iş bulmadan da çıkamayacak olmam gelince iyice kötü oldum. :(((
istifayı basıp arkama bakmadan kaçmak istedim hep.

neden hayatım bu kadar kötü.. ben böle hiç hayattan mutlu olamadan yaşlanıp ölücem galiba.. bu kötü kaderim neden değişmiyor..

Şu herkesin üye olduğu ( feysbuk) sitesinde arkadaşlarımın çektirdikleri fotografları görünce özenmemek elde değil.
herkes mutlu , herkes çok iyi yerlerde para sıkıntıları yok, her sene tatillere gidiyolar. En azından sevdikleri ve iyi para kazandıkları bir işleri var. Bundan eminim çünkü hala konuşuyorum o arkadaşlarla, iş yerlerinden ve hayattan bir sıkıntıları yok. Bu sene nereye tatile gitmeyi seçmek yada hangi insan hangiyle çıkmış merak etmekten başka.

ben bu arkadaşlarla aynı okulda aynı sınıfta okudum.
Neden ben bu yaşıma gelmeme rağmen adam gibi hayata tutunamazken, elimde avucumda hiç bir şeyim ve de bir birikimin hala yokken, hep çabalamak zorunda kalırken, onlar hayatlarından memnunlar. Bu nasıl bir adalettir. Ben onlardan farklı değilim ki.

anlayamıyorum. nedir onlarda olupta bende olmayan. Kader mi Kısmet mi Şans mı bilmiyorum.

Ama ben böle bi hayat istemiyorum. Her gün patronla kavga ettiğim bir işte çalışmak istemiyorum. İnsanların beni üzmesini istemiyorum. Bu yaşında deli gibi çalışıpta hala elimde avucumda hiç bir şeyimin olmamasını istemiyorum.

istemiyorum... istemiyorum...

[elisya]

Her zaman ki gibi gene bu forumdayım ve ne zaman acaba şurda ne diyor diye konuya göz ucuyla baksam gene okumaktan kendimi alamadığım
-- aaa evet demek ki bu olay bu yüzden oluyormuş, herkesin başına gelmiş --- demeden edemiyorum.

Aslında son yıllarım bir muhasebesini yapacak olursam ( yaklaşık7-8 yıl falan) o kadar bir birinin tekrarı ki şöle bi düşününce,

1 - ben istemiyorum dedikçe, hep istemediğim işler karşıma çıkmış !!! Ve parasızlıktan ve kendimi yetersiz gördüğüm için istemediğim işlere evet demişim. sonrada pişman olmuşum. Sonra gene kısır döngüler gene depresyonlar hayatta bunalım takılmaar falan... ACABA NEDEN ..... ?

2 - Hep istemediğim insanlarla arkadaş olmak zorunda olmam sonrada en ufak bir sırrımda arkamdan vurması yada beni değersiz görüp üzmesi.. hah... PEKİ ACABA BU NEDEN...?

3 - Bütün bu olaylar sonucunda kendimden nefret etmem benim kaderimin kötü olduğu, bir türlü gelmek istediğim yere tırnaklarımla kazıyıp kazıyıp gene başa dönmüş olmam, bunalımlar, depresyonlar, hastalıklar ve sonunda isyan herşeye isyan .. peki neden... ?

4 - Hep sizden fedakarlık beklenilmesi ve sizinde bir değer kazanmak iin sürekli fedakarlık yapmak ve bütün bu yüzden kendinize ve başkalarınıza olan sinirinizi, kızgınlığınızı dışarı vuramamak, sinmek, küçülmek, bir işi adam gibi halledemediğinizi görmek,en sonunda da hayat yada kaderim beni nereye sürüklerse diyerek istediğim şeylerden vazgeçme neden... ?

hayatımın son 10 yılının yarısı istemediğim bir işte çalışarak ve istemediğim insanların içinde yapayalnız kalarak yarısıda istediğim hayatı bekleyerek geçti. ve bu sürekli tekrarlarak sürdü..
hatta 2009 senesi ile 2008 senesi tıpatıp aynı. haha! aynı aylarda işe girdim ve aynı aylarda işten ayrıldım. 9 ay evde bekledim sonuç koca bir sıfır.
keşke o zamanlarda bu siteyle tanışsaydım. rahat evde istediğim kadar kitap okuyabileceğim zamanlarda.. şimdi hem iş hem ev zorluyor beni.. ( bu gene benim negatif düşüncem ama ölesine söyledim. insan isteyince herşeye zaman bulur hah..)

hep neden bu kısır döngü sürüp gidiyor diyordum. bu siteyi okuduktan sonra, şimdi nedenini anlıyorum. Hep negatif şeyler birbirlerini çekmiş. ben negatif olmuşum bütün kötü olaylar üstüste gelmiş. hiç pozitif düşünce yok hayatımda..

yavaş yavaş bu düşüncemi değiştirmek istiyorum artık. Artık şunu yada bunu istemiyorum demiyorum. İstediğim şeyleri İSTİYORUM diyorum. ve beni bulacağına inanıyorum.
şimdilik daha yolun başındayım ama bu konuda bu forumda her detayı büyük bir zevkle okuyorum. telkinlerimi dinliyorum.

İlk önce kendimi sevmem gerek. kendimi yeterli görmem ve memnun olmam gerek. ben daha kendimi sevmiyormuşum ki, tabi bunun aileden gelen sebebleride var..
kendi öz benliğimi, çekirdeğimi bulmak istiyorum. ( istiyorum dedim haha ) değişime en baştan taa en içimdeki çekirdeğimden başlıcam. çok çabuk olmuyor bazen üzülüyorum. hatta en yakın üzüntüm dündü, Hala para sıkıntımız var mesela .. ama paranın zaten bende olduğunu ve onunbeni bir şekilde bulacağını düşünüp şuandaki halimize şükrediyorum. olumsuz düşünüp kötü olayları tekrar çekmekten daha iyidir...

Bu konuda bir sürü şey öğreniyorum burdan her bir öğrendiğimbeni kendi öz varlığıma biraz aha yaklaştırıyor. Kendimi sevmek istiyorum. Ben değerliyim.

“gerçek varlığımı kabul ediyorum”

Ben Tanrı’nın sevgisinden varedildim.
O, beni ve her şeyi sevgisinden yarattı.
O beni yaratırken özüme kendi nurunu ve ışığını koydu.

Bu sözü sevmeye başladım ben...

[elisya]

Telkinlerime bir yenisini daha ekledim. 3. telkinim bu. biraz ağır gidiyorum :P tam 1 aydır nerdeyse sadece suçluluk ve ego muziklerini dinliyorum. Aslında uzatmamın sebebi sadece geceleri dinleyebilmem buda yetmez diye uzattım. artık Kendine güven telkininide ekledim.

bakalım bun telkinde ne farklılıklr yaşayacağım..

Birde defter aldım. Bu forumda hoşuma giden ne varsa olumlamalar, sözler, seçtiğim kitaplardan alıntılar beni zenginleştirecek ne varsa hepsini bu deftere yazmaya karar verdim. artık burdaki okuduğum bilgiler çoğaldı gün geçtikce daha çok şey öğreniyorum. ve bunları bir yere yazıp daha da akılda kalıcı hale getirmek istiyorum.

[elisya]

evettt yeni telkinimin bende yarattığı etkiler... Yeni kendine güven telkini :

- sindirim sistemin hızlandı..

- ilk telkinlerimi dinlediğim zamanki gibi gene belimde ve sırtım da ağrılar başladı... buna iyi demek ne derece doğru bilemiyorum ama demekki bedenimin verdi direnç olsa gerek değişiyorum olarak algılıyorum bunu

- geçen günlerde foruma bir başlık attım baya bi ilgi çekti, bazı şeylerden hoşlanmadığımı söyledim.. herkes yanlış anladı ama olsun, bir şekilde o başlığı atıp ilgi çekmiştim kendime güvenim falan mı geldi nedir anlamadım hiç böle şeyler yapmam aslında..

evet şimdilik bu kadar... ama çalışmalara devam, değişimlerimi yazacağım

[browser]

<<Ben 1 aydan fazladır dinliyorum telkinleri ... İlk başlarda sadece ego ve suçluluk dinledim 1 aydır, sonra son 1 haftadır kendine güveni dinliyorum. Bende sadece fiziksel etkiler oldu galiba yani mide bulantısı , bel, sırt ağrısı falan vs..
Başka bişi hissetmedim. Öle nereden geldiğini bilmediğim mutluluk yada nebileyim duygularımda yada hayatımda bi değişiklik yok gibi , günlük te tutuyorum, etkilerini yazayım diye sanki hep aynı olduğum yerde sayıyorum
yani ne eskisinden daha iyiyiym nede kötüyüm. olduğum yerde duruyorum.
ben sadece gece uyurken sabaha kadar dinleyebiliyorum.. günde 8 saati dolduramıyorum .. ondan mıdır acaba ? bilen var mı? >>
Telkinleri dinleyenlerin bir kısmıda.... bahsetigin fiziksel etkiler görülmüş..Sekiz saat konusuna fazla kafanı takma... o sadece bir ölçüttür..bu süre aşıla bilirde...altında da kalına bilir... ögrenmede önemli olan istikrarlı tekrardır..dinleme şekline gelince gece kulaklıkla dinlemek zahmetlidir...sürekli takılı kalsa bile kulak rahatsızlıgına yol aça bilir..bilgisayar dan dinleyeyim dersen fan gürültüsü başını agrıtacak ve kazan gibi olmasına yol açacak muhtemelen...harici hopörler var ise mp3 playerine takarsın fan gürültüsünden de kurtulmuş olursun...
Telkinleri bir aydır dinliyormuşsun bu sürede fiziksel degişikler yaşamana ragmen ruhsal degişikler yaşamadıgını ifade etmişsin....bir müddet daha dinlemeye devam et bakalım...

[elisya]

browser Nickli Üyeden Alıntı

Telkinleri dinleyenlerin bir kısmıda.... bahsetigin fiziksel etkiler görülmüş..Sekiz saat konusuna fazla kafanı takma... o sadece bir ölçüttür..bu süre aşıla bilirde...altında da kalına bilir... ögrenmede önemli olan istikrarlı tekrardır..dinleme şekline gelince gece kulaklıkla dinlemek zahmetlidir...sürekli takılı kalsa bile kulak rahatsızlıgına yol aça bilir..bilgisayar dan dinleyeyim dersen fan gürültüsü başını agrıtacak ve kazan gibi olmasına yol açacak muhtemelen...harici hopörler var ise mp3 playerine takarsın fan gürültüsünden de kurtulmuş olursun...
Telkinleri bir aydır dinliyormuşsun bu sürede fiziksel degişikler yaşamana ragmen ruhsal degişikler yaşamadıgını ifade etmişsin....bir müddet daha dinlemeye devam et bakalım...

Browser teşekkürler günlüğüme geldin değer kattın. sağol.. :)
mecburen kulaklıkla dinliyorum. mp3 var ama pilli sabaha kadar dayanmıyor. gece yarısında bitiyor pili. bende telefonuma kaydettim. ama gene mecburen kulalıkla dinliyorum..

evet fiziksel özellikleri oldu sadece, bide artık alışkanlık oldu her akşam yatarken dinlemeye başlamadan daha sırtım ağrımaya başlıyor. olsun.. ben gene dinleyeceğim..

ama bişiyi farkettim ben kendi içimde olumlama yapmadan bu telkinler çok yavaş çalışacak bende.. çünkü hep dalgalanmalarla geçiyo günüm. ancak bi kaç kere olumlama yaptım düzeliyorum daha iyi bakıyorum hayata..
şu olumlamalarıda mp3 şeklinde olanını bir bulsam çok iyi olucak..
Daha içimde birikmiş olanları dışarı akıtamadım.
bilmiyorum işte böle şeyler var içimde.. inşallah düzelirim.

[elisya]

Şuanda işyerindeyim. Değil bu siteyi , hotmailden maillerime bakmam bile yasak ( bazıları interneti sadece virüs sanıyor.. )


Allahım, bunca yıldır hiç olmadık işleri bulup seçtiğim için özür dilerim.

bu işlerde çalışıp kendimde olumsuz düşünceler yaratıp daha da kötü yerlere girdiğim için beni affet..

Seni çok seviyorum.

Sen Bir kapıyı kapatır bin tanesini açarsın..

Bunun için de sana minnettarım ve Teşekkür ederim.