[suyahapsettim]

soruyorum kendime ndn ben aşık oluyorum ndn birinin şefkatine ilgisine ihtiyaç duyuyorum ndn ben onun dediği gibi şuan böle bişi düşünemiyorum aslında ben bu konuda babamı suçluyorum ndn çünkü o bana yeterince ilgisini sevgisini göstreseydi ben bunu başkalarında aramıcaktım bu kadar aciz olmucaktım
yine soruyorum kendime ben onu ndn sevdim diye belki gülüşüne aldandım belki gerçekten iyi bi kalbi olduğu için ama onun kalbi beni sevmeye yetmedi beni almadı içine oysa ben onunda benden hoşlandığını düşünmüştüm onunla konuşurken bana hiç bişi sölemesine gerek yoktu aslında zaten gözleri bana karşı okadar boş bakıyoduki ben anladım zaten ne düşündüğünü ndn beni sevmedi peki gerçekten ölemiydi yani böle bişi düşünmüyomuydu gerçekten yoksa başka birini mi seviyodu bilmiyorum ama zaten onun hayata bakış açışı benden çok farklı onu anladım
yinede hayırlısı buymuş demekki ama artık onun beni sevme ihtimali yok bunu çok iyi anladım onu bidahada görmicem kimseyide böle sevmicem kimseye taviz vermicem
kimse benden daha değerli değil o benim ona olan saf ve temiz sevgimi göremeyecek kadar körse o da onun sorunu

KALBİMİ VERECEĞİM ASLIMI GÖRENLERE