[Sarvias]

Aynı durum bende de vardı liseye başladığımda. Orta okulda aşırı sosyal bir insan değildim ama lisede daha da çekingenleşmiştim. Sanırım bu erkeklerin tam o dönemlerde ergenliğe girmesiyle ilgili. Ama benim şansım yeni okulumda, orta okuldan tanıdığım en yakın arkadaşlarımın da olmasıydı. Bu nedenle hiç bir zaman yalnızlık çekmedim. Ama yine de onlar yeni arkadaşlar, yeni çevreler edinirken ben pasif kalmıştım. Bu durum beni aşırı rahatsız etmişti. Şimdi o zamanların üzerinden seneler geçti ve ben o arkadaşlarımla hep görüşüyorum. Hatta lisedeyken samimi olmadığım kişilerle şimdi samimi olmaya başladım ve zamanında ne kaçırdığımı anladım. Yanlış anlama sana öğüt vermek haddime değil, sadece sana naçizane tavsiyemi sunuyorum. Eğer birisiyle tanışmak istiyorsan hiç durma git tanış. Biliyorum çok korkutucu gözüküyor ama korkuyu hissettiğin zaman bunun farkına var ve şunu düşün; "Eğer gidip falanca insana merhaba dersem birşey kaybetmeyeceğim ama selam vermeden geçersem her geçen saniye o insanı tanımadan yaşamaya devam edeceğim." ve inan bana bu daha ağır ve acı veren bir yük. Lisedesin ve hayatının en güzel dönemleri, biliyorum sınavlar, dersler, gelecek kaygısı falan, epey bir stres kaynağı oluyor ama bu dönemleri seneler önce atlatmış birisi olarak söylüyorum, inan bana hayatının en güzel dönemleri. O yüzden keyfini çıkar ve elinden geldiğince çok insanı tanımaya çalış. Emin ol bazen hiç beklemediğin insanlar aslında sana en yakın insanlar olacaktır ve eminim insanları tanımaya başlayıp farklılıklarını gördükçe daha da hoşuna gidecektir :) Lisede farklı birçok insanla güzel anılar yaratmanı dilerim. Kendine iyi bak.