[BEYZANUR2110]

karşınızdakininde sizin gibi bir insan olduğunu eşit olduğumuzu düşünmek biraz rahatlatıyor ortamlara girin gülümseyin işe yarıyor ama tam anlamıyla sorunu çözmüyor

[gnr]

BEYZANUR2110 Nickli Üyeden Alıntı

karşınızdakininde sizin gibi bir insan olduğunu eşit olduğumuzu düşünmek biraz rahatlatıyor ortamlara girin gülümseyin işe yarıyor ama tam anlamıyla sorunu çözmüyor

Aslında işte bu sosyal fobi zırıltısı çok saçma

BEn kendimden örnek veriyim.Hiç tanımadığım bir toplluğa yada ortama girince kendimi benim olan fakat hoşuma gitmeyen özelliklerimle tanıtmmamaya çalışrım
Zaten bu bulunduğum bu ortamdan çıkarsam kendimi aşıcam.

AZ KALDI GÜN SAYIYORUMM
İnsan zaten bi yre girdiğinde ilk 2 dk ne yaptıysa sonra da aynı şeyleri yapıyosun.Ben genellikle tanımadığım bi ortama girince bi köşeye otururdum.Bu yüzdende bu üzerimde büyük bi ağğırlık yapıyordu artık

Allahtan onu attımda hayatımın geri kalan kısmını mutlu mesut ve sosyal geçiricem.Daha 17 yaşındayım ve hiçbişey için geç değil.40 Olsa bile hayat güzel ve yaşamaya değer

sosyal fobinizi çözmeye çalışırken sakın ara vermeyin çünkü başladığınız noktaya geliyorsunuz sosyal fobinin tam geçtiğine emin olana kadar faaliyetlerinizi sürdürün bizim lisede leyla abla diye biri var onunla çalışıyorduk göz kontağı kurmak için epey güzelde ilerliyordum ne zaman yarı tatil başladı ben yine eski halime döndüm o yüzden çözmeden bu hastalığın peşini bırakmayın:)

[seta*]

Bence takıntılar çok büyük rol oynuyor sosyofobide.

Mesela ben accayip güven içinde, aşırı sosyal birisiydim.
Sonra sağlık sorunlarım oldu.
Ve takıntı yarattığım durumlar oluştu.
Şu anda mümkünse hiç yeni ortama girmemek, yeni birisiyle tanışmamak istiyorum.

Kendini olduğun gibi kabul etmeyi başarmak önemli.
Ama ne yazık ki sen, kendini olduğun gibi kabul etmeye çalışırken, çevre sana farklıymışsın hissini hissettiriyor bir şekilde. Sen zaten tedirginsin ya kendinden, hemen etkileniyorsun.

Ve hooooop en başa dönüyorsun bir anda

[ceylan84lum]

ben de topluluk içinde kızaranlardan ter boşaltanlardanım..:)gülüyorum artık ya..felaket bişey..o an yer yarılsa içine girsem diyosunuz..sosyal hayatınız mahvoluyor..

çokşükür bu siteyle tanıştım şimdi telkinleri dinliyorum umarım işe yarar..değişmek istiyorum..mutlu bi insan olmak,yarın ne olacak die bütün gece uyumadan dönüp duran hallerimden bir an önce kurtulmak istiyorum...

bu ara da bi arkadaş arı poleni demiş..o nedir .ilk defa duydum..bilen arkadaşlar varsa paylaşabilir mi
sevgile kalın..

[imported_Angel]

sosyal ortamlarda zor durumlara düşmek, hergün yapılacak olan kendine güven arttırma çalışmalarıyla aşılabilir (telkin, olumlama, geçmişi bırakma ve affetme çalışmaları gibi)

ama bunlara rağmen sorun hala tekrar ediyorsa ve sosyal ortamlarda tedirginlik yaşıyorsak - ki mutlaka yaşıyoruz- o zaman şöyle bi taktik uygulanabilir..
dielimki terledik, kızardık veya kekemelik yaptık...o durumu şakaya vurarak dalga geçer gibi dile getirebiliriz..

mesela karizmatik olarak gördüğümüz ünlülere bi bakıcak olursak onların hataları bile insana hoş geliyor ve havalı geliyor...peki neden öyle olduğunu düşündünüz mü ? mesela diyelim tökezledi yada düştü..o duruma lanet okumak yerine gülüp geçmesini hatta dalga geçmesini biliyorlar...ve tavırlarıyla bu gibi şeylerin normal olduğunu ve insanlık hali olduğunu ima ediyorlar....biz de böyle yapabiliriz aslında o gibi durumlarda..

diyelim terledik yada yüzümüz kızardı...şöyle diyebiliriz..."domates beni görse kıskanırdı" falan diyebiliriz gülerek..

[gnr]

Bu kızarma utanma durumunda ki halimiz.Neden oluyo acaba ?bazıları var hiç bişey olmuyolar.Acaba fazla mı kan var utanınca falan kan tepeye mi vuruyor?Fikri olan varmı??

[Herr_Mannelig]

birşey soruyummu

sosyal fobikler dıştan da sessiz kendi halinde gibi gözükürler değilmi???
ben öyleyim de
her ne kadar mutlu ve konuşuyo olsamda nedense herkes bi kendi halinde damgası vururlar bana tüm moral altüst olur asıl sonra sessiz olup kendi halime çekilesim gelir

[Herr_Mannelig]

offfff of

bizim diger insanlardan ne farkımız var ya
her ne kadar çabalasam,düzeliyorum desem de birileri moral bozuyo sonra diyorum ben kendimi mi kandırıyorum..insanlar benim hakkımda başka düşünüyorlar,ben kendimi huzurlu hissetsemde..

sf nin özelliklerinden biri de başkalarının düşüncelerini önemsemekti değil mi?
ama önemsemeden de olmuyor ki..
hiç önemsemesem bıraksam kendi halime,kendi
m sosyal fabimin geçtiğini sanarım ama,başkaları yok sessizsin,yok canlan falan diyince dikkate almak istiyorum da nasıl kurtulcaz bu illetten??


ya bi ara çok hevesliydim hatta çoook önceden başka bi konuya da yazmıştım sf den kurtulcağıma kesinlikle inanıyorum diye ama,inanıyorum iyileştiğimi düşünüyorum da çevremdekiler hep aynısın deyince böyle moral sıfır oluyor..

[appetite for destruction]

kim aynısın diyorsa yanına gidin yeter artık kapa çeneni diyene kadar konuşun hiç durmadan cevap vermesini de beklemeyin