[teoman_]

sosyal fobi bence mücadele edilmesi gereken bir tutum değildir. sadece insanın hayata, çevresine ve özellikle kendisine olan bakışının yansımasıdır sf.
bu bakış açısını değiştirebilirsen zaten sf kendiliğinden kaybolur...

sosyal fobinin en yaygın belirtisi topluluk içerisinde konuşma...

işim gereği sık sık böyle bir durumla karşı karşıya kalıyorum. toplantılarda soru sormak, gerekirse konuşma yapmak vesaire..
mesleğe ilk başladığım dönemlerde toplantı anında konuşmacıya soru sormaya hazırlandığımda bile kalp atışlarım hızlanır ellerim titremeye başlardı. bu durum beni rahatsız ettiği için çoğunlukla soru sormaktan vazgeçerdim.
bu konuda ilginç bir yöntem geliştirdim son bir yıla yakındır buna benzer orunlarla karşılaşmadım. toplantı anında soru sormam gerekiyorsa soru soracağım kişi dışındaki herkese içimden küfür ediyorum. hepinizin taa...
bu sayede o an sadece ben ve karşımdaki muhatabım kalıyor diğer insanlar sadece bir figür olarak kalıyor.
bu olayı her tekrar edişimde içimdeki heyecanın azaldığını ve kendime daha rahat ve daha berrak bir ruh hali hazırladığımı farkettim. artık soru sormadan önce gülümseyebiliyordum bile :)
soru sorarken tıkanmıyorum, daha uzun sorular sorup konuşmacıyı sıkıştırmaya çalışıyorum. falan filan...
artık bir toplantı sırasında ve özellikle kameraların karşısında bu sessizce küfür etme olayını sesliye çevirmek için içim içimi yiyor ama böyle bir davranışın beni yasal müeyyide altında bırakma ihtimali yüksek. bu yüzden bu deliliği yapmamak için kendimi zor tutuyorum...

teoman_ Nickli Üyeden Alıntı

sosyal fobi bence mücadele edilmesi gereken bir tutum değildir. sadece insanın hayata, çevresine ve özellikle kendisine olan bakışının yansımasıdır sf.
bu bakış açısını değiştirebilirsen zaten sf kendiliğinden kaybolur...

sosyal fobinin en yaygın belirtisi topluluk içerisinde konuşma...

işim gereği sık sık böyle bir durumla karşı karşıya kalıyorum. toplantılarda soru sormak, gerekirse konuşma yapmak vesaire..
mesleğe ilk başladığım dönemlerde toplantı anında konuşmacıya soru sormaya hazırlandığımda bile kalp atışlarım hızlanır ellerim titremeye başlardı. bu durum beni rahatsız ettiği için çoğunlukla soru sormaktan vazgeçerdim.
bu konuda ilginç bir yöntem geliştirdim son bir yıla yakındır buna benzer orunlarla karşılaşmadım. toplantı anında soru sormam gerekiyorsa soru soracağım kişi dışındaki herkese içimden küfür ediyorum. hepinizin taa...
bu sayede o an sadece ben ve karşımdaki muhatabım kalıyor diğer insanlar sadece bir figür olarak kalıyor.
bu olayı her tekrar edişimde içimdeki heyecanın azaldığını ve kendime daha rahat ve daha berrak bir ruh hali hazırladığımı farkettim. artık soru sormadan önce gülümseyebiliyordum bile :)
soru sorarken tıkanmıyorum, daha uzun sorular sorup konuşmacıyı sıkıştırmaya çalışıyorum. falan filan...
artık bir toplantı sırasında ve özellikle kameraların karşısında bu sessizce küfür etme olayını sesliye çevirmek için içim içimi yiyor ama böyle bir davranışın beni yasal müeyyide altında bırakma ihtimali yüksek. bu yüzden bu deliliği yapmamak için kendimi zor tutuyorum...

iyiymişş sınıfta hoca hariç 400 kişi üzerinde bende deniyim bunu

[salvameaa]

Ben iki hafta ego ve suçluluk telkinlerini dinledim.

şimdi listemde ego+sf+kendine güven telkinleri var,doğru mu listem emin değilim.

Dinlediğimiz telkinleri de yazarsak birbirimize yardımcı olabiliriz diye düşündüm.

[imported_Angel]

ben şu an sadece ego ve kendine güven dinliyorum

[imported_Angel]

önce hayatımızda bizi olumsuz etkilemiş kişileri affetmekle ve kendimize olan sevgimizi arttırmakla işe başlayabiliriz..
bunların nasıl yapılacağını da bu sitenin çeşitli bölümlerini araştırıp okuyarak yapmak mümkün..bir sürü yöntem var..meditasyon var olumlama var..kişisel gelişim kitapları var....

[ELPARANOID]

Teomanin yaptiginin bir baska versiyonunu ben de duymustum. Topluluk karsisinda rahat olmak icin insanlarin ciplak oldugunu hayal etmekle onlari sizin beyninizde komik duruma dusurdugu icin bir az rahatlaya biliyorsunuz. Dusunsenize toplantida her kes ciplak)) Siz haric tabii))

Sosyal fobiyi yenmek icin bu konudaki filmleri de izlemek faydali ola bilir belki. Etkisi insandan insana degise bilir tabii. Mesela benim onerim - Bay Evet (Yes Man) filmi. Guzel bir film. Yaptiklarina katilmaya bilirsiniz, ama yontem iyi))

[imported_Angel]

bence kendimizi daha rahat hissetmemiz amacıyla başka insanlara içinden küfretmek veya onların çıplak olduğunu düşünmek ve benzeri gibi diğer insanların kendimizden daha aciz olduğunu küçük düştüğünü imgelemek pek de sağlıklı bir düşünce tarzı değil gibime geliyor...

başkalarını kendi gözümüzde küçültmeye çalışmak yerine kendimizin diğer herkesle eşit olduğunu imgelesek daha iyi olur...sosyal fobinin özelliklerinden birisi de insanın kendisini diğer insanlardan daha aşağıdaymış gibi görmesi...ama bu teraziyi dengeleme işini başkalarını aşağılamakla değil kendimizi yüceltip olmamız gereken noktadaymışız gibi imgelemek daha doğru...

[ELPARANOID]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

bence kendimizi daha rahat hissetmemiz amacıyla başka insanlara içinden küfretmek veya onların çıplak olduğunu düşünmek ve benzeri gibi diğer insanların kendimizden daha aciz olduğunu küçük düştüğünü imgelemek pek de sağlıklı bir düşünce tarzı değil gibime geliyor...

başkalarını kendi gözümüzde küçültmeye çalışmak yerine kendimizin diğer herkesle eşit olduğunu imgelesek daha iyi olur...sosyal fobinin özelliklerinden birisi de insanın kendisini diğer insanlardan daha aşağıdaymış gibi görmesi...ama bu teraziyi dengeleme işini başkalarını aşağılamakla değil kendimizi yüceltip olmamız gereken noktadaymışız gibi imgelemek daha doğru...

Tamamen Katiliyorum. Ben hic denemedim. Telkinleri dinledikten sonra gerek duymuyorum gerci. Ama panik atak zamani faydasi ola bilir belki

[imported_Angel]

valla bana göre çok zor anlarda bile acil yardım butonu olarak kullanılmaması gerekiyor..çünkü bizi zor durumdan kurtardığını gördüğümüzde o tarz yöntemlere daha çok bağlanıp, bu ihtiyacın sürekli hal almasını tetiklemiş oluruz..cesaretlendirmiş oluruz..
ve bir süre sonra o tarz imgeler hayaller de olağan gelmeye başlayıp etkisini yitirdiğinde insanların küçük düştüğü durumların hayalde kalmasını yetersiz bulup bunun gerçeğinin olmasını dilemeye başlarız ki kimse bu durumun iyi olduğunu iddia etmez sanırım...ne şekilde olursa olsun başkalarının aciz durumlarından beslenmek ve onlara tutunmak kimseye tavsiye edilecek birşey değil...yoksa hayatımızda rahat olabilme ihtimallerini yaratabilmek için çevremizde sürekli başkalarının kusurlarını arar hale geliriz..onların kusurlarını göremeyince de kendimizi kötü hissederiz ve kıskançlık denen duygu başlar..

illa ki kendimizi hala diğerleriyle eşit göremiyorsak bu imgeyi başkalarının küçük düşmeleri şeklinde değil de...onların da bizden farklı olmadığı..onların da başetmeleri gereken sorunlarının korkularının olduğunu ve nihayetinde onların da bizim gibi insan olduklarını düşünürsek bu da rahatlatıcı olacaktır..

[BEYZANUR2110]

karşınızdakininde sizin gibi bir insan olduğunu eşit olduğumuzu düşünmek biraz rahatlatıyor ortamlara girin gülümseyin işe yarıyor ama tam anlamıyla sorunu çözmüyor