[cosy]

Sevgili Gurbetçi,
Çocuklarla iletişimimizin iyi olası için önce kendi içimizi düzenlememiz gerekiyor. Telkinleri dinlemeye ve bu konularda okuyup gelişmeye devam. Kendimizi ne kadar sever ve güvenirsek bu enerji dalgaları karşımızdakilere ulaşır onlar da aynı şeyleri hisseder. Olumlu telkinler yapmak da çok önemli. Kendi içimizdeki yolculuk biz ölene kadar devam edecek. Ben oğluma kızdığım zaman hemen aklıma şu geliyor : Bu çocuğu ben istedim, gelişini bekledim, geldiğinde onu çoşkuyla karşıladım. Büyümesini de sabırla izlemeliyim, ona sinirlenmeden sözümü dinleyene kadar sabırla tekrarlamalıyım. Zor iş... Kolay değil... Sonunda bakıyorum, ben pes etmezsem kararlı olduğumu anlayıp o geri çekiliyor. Tepkimi kontrol edemediğim zamanlarda sonrasında mutlaka telafi ediyorum. Anne babalık zor, inan bana herkes aşağı yukarı aynı şeyleri yaşıyor. Kestirmeden sözün dinlensin istiyorsan onu bir şekilde korkutup, korkuyla ona hükmetmeyi seçebilirsin (tehdit veya dayak), ben bunu hiç istemem onun için zaman zaman küçük olaylarda ona taviz verip (egosu ezilmesin) önemli konularda diretiyorum. Sevgiler...