[cnb]

arkadaşlar o kadar yoğunum ki siteye değil yazı yazmak girmek bile neredeyse mümkün değil benim için. ancak ara sıra girip kim gelmiş, kimler na alemde az çok izleyebiliyorum.

sevgili akik arkadaşımın mesajını yeni fark ettim.
ben de bu konuyla epey uğraştım, zor olduğunu biliyorum ama imkansız değil.

akik'ciğim
yazdıklarını okudum ve emin ol kat kat fazlasını ben de yaşadım,
kuaföre gitmek benim için resmen ölümdü, bi ara toplum içine çıkamaz oldum, peruk kullandım vs. ama geçti sayılır, şimdi son nefeslerini veriyor

naçizane tavsiyelerim olacak, bana ulaşırsan özelden daha detaylı bilgi verebilirim.
öncelikle evet depresyon bu sorunun kardeşi, kesinlikle kendini sevmek ,kendine saygı duymak gerek.
ikincisi : bunun bir hastalık olduğunu ,tedavisinin mümkün olduğunu mutlaka idrak etmeli. zaman zaman saç koparma nöbetleri geçirmen /geçirmem doğal, önemli olan zaman içinde azalıp azalmadığı. yani her saçkoparma nöbetinden sonra pişmanlık duymak yersiz, bizi sadece daha fazla sıkıntıya sokar.
üçüncüsü : bu süreçte bize yardımcı olcak olan şey, bizim kendimizi tanımamız. örneğin benim adet döneminden 10 gün ve 1 gün önce (şimdi bile) saç koparma nöbetim gelir. ben bu günleri mümkün olduğunca rahatlayarak geçirmeye çalışırım. benim için rahatlama demek spor yapmak, hareketli ortamlarda bulunmak, enerji atmak demektir ki bu kişiden kişiye değişir.
dördüncüsü : bu sorununu mutlaka paylaşmalısın ama en çok güvendiğin, bu olayın doğal olduğunu anlayabilecek kişilerle, böylece o kişiler de kendini tanımana yardımcı olacaktır.
.
.
.
bu listeyi uzattıkça uzatmak mümkün.
gelelim benim nasıl iyileştiğime. ben yaklaşık 6-7 doktor değiştirdim ve bir o kadar da ilaç. ama en sonunda şimdiki doktorumu buldum (kendisi adana'da) gerçekten çok etkili bir ilaç verdi. 6-7 ay kullandıktan sonra faydasını görmeye başladım. şimdiki doktorumun tedavisi 2,5 yıldır sürüyor ve artık kendime gelmeye başladım. nöbet geldiğinde fark edebiliyorum ve kendimi durdurabiliyorum, adet öncesindeki 10. ve 1. günler biraz zorlanıyorum sadece.

daha konuşulacak anlatılacak ,öğreneceğim, belki öğretebileceğim o kadar çok şey var ki bu konuda.. aklıma ilk etapta bunlar geliyor işte. ama aklıma yeni şeyler gelince yazacağım mutlaka. bu sorunu yaşayan, atlatan arkadaşlar da lütfen paylaşımda bulunsun.
hatta bu hastalığa hiç yakalanmamış olan arkadaşların bile çok büyük katkısı olacağına inanıyorum.
herkese sevgiler