[YESHAPPY]

o anda hiçbişi hissetmiyosun kollarını kaldırdığına dair.Sadece gözlerin kapalı o ölmüş kişinin ismini söylüyorsun;ama sürekli de tekrar etmiyordun sanırım.Net hatırladığım gözlerim kapalıyken büyük bi sessizlik olduğu.Sokaktaydık gerçi.Mahalle içinde ne ses varsa onu duyardın sadece :) Karşındaki de sesli konuşmuyordu.karşındaki kollarına dokunmadan kollarını yukarı kaldırıyormuş gibi yapardı.Kollar iki yanda serbest duruyor olurdu ve bunu uyguladıktan sonra kollarının kalktığını o görürdü sen hissetmezdin.O tamam olduğunda gözlerini açmanı söylerdi.Açtığında şaşırırdın :S Çünkü hiçbişi hissetmemiş olurduk o durumla ilgili. Belki de bunu öncden gördüğümüz için kollarımızn kalkmasına odaklamış da olabiliriz kendimizi farkında olmadan... Bilemiyorum ya da o çocukluğun verdiği saf enerjiyle gerçekten başarıyorduk bunu...