[Işıldayan Safir]

Ben genellikle özellikle kitap eklemeleri gibi çoklu paylaşım yaptığım durumlarda konuyu kapatarak eklemeler yaparım bu durumu engellemek için. Belli bir noktadan sonra açarım. O nedenle o tür bir şey pek olmaz.

Herkes konu içine de yazmak zorunda değil. Kimisi de mesela özel mesaj yoluyla geribildirimde bulunuyor. O tarz dönüşlerde oluyor. Ama o konularda kesinlikle ve kesinlikle beklediğim tepkiyi almadım. O nedenle de artık bir şey eklemiyorum. Fıkra okuyup, karikatür bakalım, oyun oynayalım ya da geyik yapalım. Hiçbir şey öğrenmeyelim, hiç kendimizi geliştirmeyelim. Zaten niye buradayız ki?

Foruma girmediğim süre içerisinde düşüncelerimde de çok büyük değişiklikler oldu. Şimdi bazı kişiler der ki beklenti içine girmemelisin. Kötü bir şey gibilerinden. Ben de kendime çok fazla söyledim. Hatta ben de belki başkalarına söyledim. Şuan çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Herkes kabul görmek, beğenilmek, takdir edilmek ister. Elbette bunu kendisi de kendine verebilmeli. Ancak yaptığımız birçok şeyi önce kendimiz için sonra da başkaları için yapıyoruz. Ama her durumda mutlaka bir beklentimiz oluyor.

Benim de vardı. Hayal kırıklığına uğradım. Beklentim de şuydu. Ben burada çok fazla şey öğrendim. Aynı şekilde ben de insanların yaşamlarına katkıda bulunmaya çalışayım istedim. Ancak hiç kimseye katkım olduğunu düşünmüyorum. Hatta çoğu zaman nankörlüklerle de karşılaştım. Artık gelişimimin durduğunu hissetmeye başladım. Çünkü kendi başıma takılıyorum boş boş. Buraya bir şey eklemesem de öğreniyorum. Bana yararı olacak olan insanların olumlu ya da olumsuz düşüncelerini belirtmeleri. Kimse bir şey söylemedikten sonra konu açmak zaman kaybına dönüyor.

O kadar uğraştığım şeylerin zırtapozun teki tarafından aman bana bir okurum mail atmış diyerek saçma sapan mesajlarla başka sitelerde görmek hoşuma gitmiyor. Çünkü bunu yapan o platformlarda burayı kötülüyor. Şimdi ben iyi bir şey mi yaptım kötü bir şey mi yaptım? O zaman sonuç buraya geliyor. Neden benim eklemelerimi burada kimse görmüyor da birisi anında araklıyor? Ayıplıyorum. Benim beklentim elbette bu değildi. Bu olaydan öğrenmem gereken bir ders de yok.

Herkesin hayatta beklentileri var ve hep her şey beklediğimiz gibi olmayabiliyor. Benim de beklediğim gibi olmadı. Şu saatten sonra da bir beklentim yok. Ne yalan söyliyim yani. Bu kadar.

Ablana selam söyle.