buraya içimi dökerek rahatlayabilmeyi umuyorum.

[Eğlenceli]

kendimi husursuz hissediyorum. ne yapıyorum ben diye şöyle baştan aşağı bir düşündüğümde kendimi tümüyle başarısız hissediyorum. yıllardır sorunlarımdan kurtulmak için tam gaz çalışıp çabalıyorum. ama görüyorum ki çok ufak şeyler başarmışım. hala büyük değişimler yok.hala birşeylerden tam olarak kurtuldum diyemiyorum. sorunlarımın içinden birtanesi için bile "şu sorunumu tamamen hallettim" diyebildiğim ve emin olduğum 1 tane bile yok. ve ben çok yoruldum ve sıkıldım. büyük değişim beklemekten, hala herşeyi yavaş ve hazmederek öğreniyor olmamdan, hayattan aldığımı sandığım dersler tekrar karşıma çıktığında tekrar tekrar aynı hataları yapmam.kendime kaç kere söz verip hep aynı hataları yeniden tekrarladığımın artık sayısını hatırlamıyorum. ve kendime çok çok kızıyorum. kendime iltimadım yok. kendi sözümü tutmuyorsam Allah a verdiğim sözü tutarım diye düşünüp Allah' a da söz veriyorum onu bile tutamıyorum. kendimi çok dönek ve suçlu hissediyorum.
yaşım kemale erdi ama hayata dair elle tutulur bir ilerlemem bir başarım, bir basamak atlayışım yok. benim yaşımdakiler tutarlı bir işte çalışabiliyorken, eğitimlerini çoktan bitirmişken ve okulla ilgiyi kesebilmişken, evlenip çoluk çocuğa karışıp kendi düzenlerini kurabilmişken. ben ise hep ucu sonu belli olmayan veya imkansız sevgilerin içinde buluyorum kendimi.ben hala liseyi yeni bitirmiş olduğum yaşımda neysem hala oyum. tamam bunları yapamadığımı da geçelim. hayatın birçok sillesini yedim ve olamadı kabul. bunları ölçüt almayalım diyelim. ama onun haricinde hala ruhum çocuk gibi. hala olgunlaşmamışım. bilmiyorum herşeyden bıktım usandım.hatam nerde? neyi eksik yapıyorum bilmiyorum.
haftaya bugünlerde önemli sınavlarım var. ve sınava çalışmak için 3 ay gibi bol bir vaktim vardı. ama ben ne yaptım ? başka şeylerle oyalandım ve kişisel olan başka sorunlarımı hallediyor olduğumu bahane ettim bu işi hep arkaya attım. her zaman yıllarca yaptığım gibi. ve ben daha masaya oturup şu illet dersleri bile çalışmaktan acizken, burada kendimi daha iyi hissedebilmek için insanlarla görüşlerimi paylaşıp onlara yardımcı olarak. hayatta bir işe yaradığımı hissederek kendimi bir nebze olsun iyi hissetmeye çalışıyorum. sonra diyorum kendine bile hayrı olmayan bir insanın başkasına nasıl faydası dokunsun ? kafam çok karışık arkadaşlar. büyük bir bunalımın içindeyim.hadi okulu bitiremedim. düzenli olarak sağlıklı beslenip egzersiz yaparak ideal kiloma kavuşmayı bile başaramadım. bazen öyle hale geliyor ki senelerdir çabaladığım herşeyi bir anda çöpe atasım geliyor. bunu bazı şeylerde yapmıyor da değilim. bu dünyada hayatta bir yerimin olmadığını hissediyorum. yaşıyorum ama araf duygusu içindeyim hep. BÖYLE OLMASINI BEN İSTEMEDİM HEM DE HİÇ... nolucak benim halim ? senelerce kişisel gelişim çalışmaları yapıp uğraşmama rağmen hala kişisel gelişime yeni adım atan insana göre kendimi çok ilerlememiş görüyorsam ve hala aynı sorunlarla boğuşuyorsam ,sadece 2 karış kadar ileride görüyorsam. geçirdiğim senelere ve kendime YAZIKLAR OLSUN diyorum. ben reenkarnasyona inanan bir insanım ve bu hayatımı iyi kullanamadığımı ve başarılı olamadığımı düşünüyorum. ama inşallah bir sonraki hayatımda bu böyle olmaz.

[Mgnnge]

merhabalar eglenceli...
yasin kac bilmiyorum ama hakikatten kendin adina guzel seyler yazmamissin inan o hissettigin duygulari herkes zaman zaman yasar. ve ayrica ruhunun hala cocuk gibi oldugunu yazmissin bu bir cok insanin arayipta bulamadigi birsey keyfini cikarmaya iyi yonde yararlanmaya calis bence. kimi insanlar genctir ama ruhu yorgun ve yasli eminim onlardan olmayi istemezdin... Rabbimize verdigin sozden bahsetmissin bence ise onlari yerine getirmekle basla cunku insanin maneviyati tam oldugunda kafasi bayagi bi rahat oluyor... baska insanlarin yasntilarina takilmiyorsun.... o senin hayatina ozenmis oldugun insanlar arasinda en az bir kac tanesi senin yerinde olmak istiyor bunu unutma .. herkesin hayatinda cesitli zorluklar inisler cikislar vardir .. fakat karsidasi insanlar bunu gormezler ve sadece iyi yonlerini gorup ona ozenirler fakat hic te oyle gorundugu gibi dwgildir... Ayrıca kilo problemlerimiz icinde diyorum ki Dunyanin En mutlu insalari Sismanlarmis
bizde ne kasiyoruz kendimizi yaaa mutlu olmaya bakalim....

[Eğlenceli]

Mgnnge Nickli Üyeden Alıntı

merhabalar eglenceli...
yasin kac bilmiyorum ama hakikatten kendin adina guzel seyler yazmamissin inan o hissettigin duygulari herkes zaman zaman yasar. ve ayrica ruhunun hala cocuk gibi oldugunu yazmissin bu bir cok insanin arayipta bulamadigi birsey keyfini cikarmaya iyi yonde yararlanmaya calis bence. kimi insanlar genctir ama ruhu yorgun ve yasli eminim onlardan olmayi istemezdin... Rabbimize verdigin sozden bahsetmissin bence ise onlari yerine getirmekle basla cunku insanin maneviyati tam oldugunda kafasi bayagi bi rahat oluyor... baska insanlarin yasntilarina takilmiyorsun.... o senin hayatina ozenmis oldugun insanlar arasinda en az bir kac tanesi senin yerinde olmak istiyor bunu unutma .. herkesin hayatinda cesitli zorluklar inisler cikislar vardir .. fakat karsidasi insanlar bunu gormezler ve sadece iyi yonlerini gorup ona ozenirler fakat hic te oyle gorundugu gibi dwgildir... Ayrıca kilo problemlerimiz icinde diyorum ki Dunyanin En mutlu insalari Sismanlarmis
bizde ne kasiyoruz kendimizi yaaa mutlu olmaya bakalim....

merhabalar. ilgilenip de cevap yazdığınız için çok teşekkür ederim :)
benim yaşım 30 ama hala anlattığım durumlar içindeyim. ve yaşıtlarımla (en azından kendi yaşlarıma yakın insanlarla) kendimi karşılaştırdığımda onlardan çok geride görüyorum kendimi. o kadar çabaya rağmen üstelik. ve o insanlar benim kadar çabalamadıkları halde ilerleyebilmişler birşeyleri başarabilmişler.
haklısın arkadaşım ruhun çocuk gibi olmasının olumlu yönlerini kullanmak önemli. ben sanırım olumsuz yönü olan sorumsuzluk, tutarsızlık, hayalcilik ve başladığım işin devamını getirememe gibi sıkıntılarını çekiyorum. yaşama bağlılık genç hissetmek şeklinde değil de kendimi yaşlı ve çökkün hissediyorum. örneğin bu daha şu erteleme huyunu yapmayacağım diye rabbimize bile söz vermişliğim var. kendime saygım yoksa ona olan saygımdan dolayı yerine getiririm diye. ama ne mümkün kendimi sanki cama carpıp çarpıp geri dönen sineker gibi hissediyorum. ama lütfen bu yazdıklarım hissettiklerim sizi olumsuz etkilemesin. telkinlerin çok etkisini gördüm tabi ki bunu inkar edemem. telkinler sayesinde kilo da verebildim.ama bir kısmı geri aldım ama telkinlerle beraber kendimiz de değişsek bazı dış etkenler hala aynı kalabiliyor ve bizi eski kötü alışkanlıklara geri itebiliyor. kendi değişimimizle dış çevre değişimi aynı hızda senkronize içinde olmayınca insan böyle şeyler hissedebiliyor. insan biraz da dış çevrenin ve koşulların değişmesini bekliyor. ben hayatımın izin verdiği ölçüde yapabileceğim her türlü çabayı gösterdim ama biraz da dıştan teşvik gerekiyor.

[cansuyu]

sanırım kendinizi başarısız gördüğünüz bir dönemdesiniz. belki kısmen doğru, belki de kendinizi algılayışınız bu şekildedir bilemiyorum.
sizle beraber hepimiz kişisel gelişim yolculuğunda emekliyoruz. bi koşu tutturmak mümkün olsaydı keşke ama :)) değil işte, yavaş ve hep devam eden bir süreç bu. yine de birbirimize ayna tutarak kendimize de yardım ediyoruz aslında.
bana öyle geldi ki sevgili eğlenceli ; gerçek hedefler koymamışsınız önünüze.. bişeyleri değiştirmek için silgi yeterli değil hayatta, yeni şeyler yazmak lazım.
ve sanki zaman yönetimi konusunda sorunlarınız var, bunu da doğru planlamayla aşmak çok mümkün.

gerçekten istediğiniz, inandığınız hedefleriniz olduğunda, bu yolda ister taşlar takılsın ayaklarınıza, ister papatya tarlalarında yürüyün, sizin için çok farkedeceğini sanmıyorum açıkçası :)

[Eğlenceli]

cansuyu Nickli Üyeden Alıntı

sanırım kendinizi başarısız gördüğünüz bir dönemdesiniz. belki kısmen doğru, belki de kendinizi algılayışınız bu şekildedir bilemiyorum.
sizle beraber hepimiz kişisel gelişim yolculuğunda emekliyoruz. bi koşu tutturmak mümkün olsaydı keşke ama :)) değil işte, yavaş ve hep devam eden bir süreç bu. yine de birbirimize ayna tutarak kendimize de yardım ediyoruz aslında.
bana öyle geldi ki sevgili eğlenceli ; gerçek hedefler koymamışsınız önünüze.. bişeyleri değiştirmek için silgi yeterli değil hayatta, yeni şeyler yazmak lazım.
ve sanki zaman yönetimi konusunda sorunlarınız var, bunu da doğru planlamayla aşmak çok mümkün.

gerçekten istediğiniz, inandığınız hedefleriniz olduğunda, bu yolda ister taşlar takılsın ayaklarınıza, ister papatya tarlalarında yürüyün, sizin için çok farkedeceğini sanmıyorum açıkçası :)

teşekkür ederim sevgili cansuyu, bana gelişim yolculuğunda yanlız olmadığımı tekrar hatırlattığın için :)
şöyle bir hayatımı değerlendirdiğimde 6 yıldan daha fazladır belki de bugüne kadarki ömrümün yarısı kendimi kişisel gelişime adamakla geçti (15 in de gelişmenin önemini keşdedip başladığımı varsayarsak yani) yani sadece telkine meditasyona umut bağlayıp oturup birşeyler yapmamış birisi değilim.
evet bazı hatalarım oldu. aynı hataları tekrarlamak, bazı ertelemeler, zamanı kullanamamak gibi. ama gerçek anlamda eyleme geçtiğim çabaladığım birşeyler yaptığım da oldu tabi ki.
ama benim şikayet ettiğim şey. bendeki bazı değişimlerin "somut" kanıtlarını gözle göremiyor olmam. mesela diyelim eskiye göre karşılaştırdığımda başkalarının düşüncelerini gereğinden fazla önemseme huyumu büyük ölçüde azalttım diyebilirim. ama öte yandan bu gelişim yoluna çıktığımdan beri hala bugüne kadar benimle beraber peşimden gelen bazı sorunların bitmediğini görmek üzdü beni. bir de kişisel gelişme çalışmalarını benim gibi yıllardır yapıp da hayatında somut değişiklikler olanlardan olamamak üzdü. bakıyorum hala bekarım, bakıyorum oturduğum evi mahalleyi değiştiremedim. çekim yasasında der ki önce bulunduğunuz halden memnun olun, ben memnun olabilmek için evin neredeyse bütün eşyalarını yeniledim ayıkladım dekore ettim ki evimi seveyim ve böylece daha iyi başka bir evle değişsin hayatımda diye. evi gerçekten sevmeye başladım ama mahalle ve dış şartlar değişmedi. veya taşınmamızı gerektirecek bir vesile çıkmadı. veya evlilik gerekçesiyle şu evden çıkamadım. hala buradayım. bakıyorum piyango vurmadı. yani o kadar senenin ve çabanın en farkedilir ürünü "başkalarının düşüncesini daha az önemsemek" olmamalıydı diyorum.

silgi yetmez yeni şeyler yazılmalı diyorsunuz. çok doğru gerçekten ama bulunduğum yerin şartları bana yeni şeyler yazmama izin vermiyor. imkanların dahilinde dışarıya da çıkıp geziyorum.evde kös kös oturan birisi değilim.daha ne yapıyım bilmiyorum.

[cansuyu]

mevcut şartlarda mutlu olmayı bilmez ve bazı şartların oluşmasını beklersek, daha çook bekleriz eğlenceli :)
kaldı ki bu durumda da oluşan şartları yeterli görmez yeni belkentiler peşinde yine mutluluğu kaçırırız..

mutluluk şimdi ve şimdi de eğlenceli..

ve hala aynı kanıdayım. gerçek hedefler belirlemediğinizi hala düşünüyorum.
sizi mutlu edecek şey nedir? hani Ahmet Şerif İzgören in avucunuzdaki kelebek seminerindeki can alıcı sorusu.. gözünüze ışık getiren şey nedir?
sırf genel kabul gören, normlarda yaşayarak, yani başkalarının belirlediği hedefler, yaş 30 demek ki evlenmeli, çoluk çocuğa karışmalı düşünceleri, sizin gerçek hedefiniz mi?

ve ben evren olsaydım :) ev ya da muhit değiştirmek için benden istenen evlilik dileklerinin hepsini geri çevirirdim :)

yalnızca NEREDEN sorusunun cevabının olduğu, NEREYE sorusunun cevabının düşünülmediği hiçbir değişiklik, hedefli, bilinçli bir dönüşüm başlatabilir mi?

[esmir]

çok fazla karamsa olma, umutlu ve güçlü ol

[Eğlenceli]

ilginiz ve önerileriniz için teşekkür ederim arkadaşlar. benim derdim aslında toplumların 30 yaşına gelen evlenmeli kalıplarından çok, kendi yaşam şartlarımın değişmesi. önce şöyleydim şimdi böyle oldum diyebilmek. değiştiğimi kendime anlatabilmek için somut kanıtlar sunabilmek.
daha modern insanların yaşadığı biryerde yaşamayı isterdim.
muhitimizin yapısı yani ağırlıklı olarak yaşayan insan tipleri bizim görüşlerimize standartlarımıza uymuyor. muhafazakar bir muhit. biz ise çok modern olmamakla birlikte biraz daha moderniz. dolayısıyla muhitimde markete giderken bile zorluklar çekmekteyim.
şu an çok şükür ki güzel bir sevgi yaşıyorum zaten. neden evliliğe ihtiyaç duyayım ki ? ama bulunduğum muhiti değiştirmenin başka ne tür yolu olabilir bilmiyorum. kiracı da değiliz kiracı olsak bir ümidim olabilirdi ama bir de ev sahibiyiz. babam da evi satmam da satmam diyip duruyor. neyse kafam çok karışık. ne yazdığımı bile bilmiyorum. sizlerin de kafasını şişirdim. özür dilerim.

[azraist_24]

telkinler sayesinde kilo da verebildim.ama bir kısmı geri aldım ama telkinlerle beraber kendimiz de değişsek bazı dış etkenler hala aynı kalabiliyor ve bizi eski kötü alışkanlıklara geri itebiliyor. kendi değişimimizle dış çevre değişimi aynı hızda senkronize içinde olmayınca insan böyle şeyler hissedebiliyor. insan biraz da dış çevrenin ve koşulların değişmesini bekliyor. ben hayatımın izin verdiği ölçüde yapabileceğim her türlü çabayı gösterdim ama biraz da dıştan teşvik gerekiyor.



Merhabalar,

Dis etken dedigin seyler nedir? Su an ikamet ettigin yerdeki insanlarin sana gore daha muhafazakar olmasi mi ? Neden onlari olduklari gibi kabul etmeyi denemiyorsun?

Hem bu seni de bu dusuncelerden ozgur kilar.. Onunu acar ve gelisimine ket vurmaz... Bak aslinda basitce anlattigin degisimler ( kilo verme + baskalarinin dusuncesini onemsememe ...) bunlar onemli kavramlar ve degisimler bir insanin hayatinda... Oncelikle bu degisimlerin hayatinin ne kadarini etkiledigini degil senin hayatinda ne kadar uygulayabildigine bakmalisin...

Oncelikle eger bakis acini degistirebilirsen ki bu oncelikle kendini affetmenle olabilecek bir sey sonra baskalarini affetmeyi ogrenmek gerek.. Kendinden basla en bastan bikmadan usanmadan....

Neden oturdugun muhiti oldugu gibi kabullenemiyorsun, bunun sebeplerin sor kendine ve kalem kagit al eline yaz... Madde madde ....Sirala ve bana haber ver:))))

Saka bir tarafa eger hangi yone gidecegini belirleyebilirsen ve o yonde calismalar yapabilirsen basarabilirsin...

Herseyden once kendini affetmekle basla... Forumda meditasyon bolumlerinde `Ozlem Hanimin seslendirdigi cok guzel bir medi var... 21 gun bu medi uzerinden calis..Telkinlerine de devam etmeyi ihmal etme... Listende hangi telkinler var bilmiyorum ama Sucluluk + Ego yu 15 gun kadar gunde 8-9 saat dinlediginden emin ol.... Firsatin olmazsa MP3 `unle geceleri ``Doga sesi` versiyonlarini dinleyebilirsin, hem seni rahatsiz etmez hem de misil misil uyursun:))) Dinlerken derslerine de calisabilirsin bu sana engel olmaz...

Ama tum bu yazdiklarimdan cikarabilecegin en onemli sey - Oncelikle bakis acini degistirebilmen, bakis acin degisirse o pek sevmedigin muhiti de, insanlarini da , cevreni de sevebilip kabul edebileceksin... Bakis acisini degistirebilmek oyle 1 ayda olabilecek birsey degil... Sabirli olmali insan... Pes etmemeli... Zamanla goreceksin ki hem kendini cok sevmissin hem de biranda etrafinla beraber oturdugun muhitte degismis ( hala ayni muhitte oturuyor olmana ragmen) bilmem anlatabildim mi:)))

[Eğlenceli]

ßyKuS Nickli Üyeden Alıntı

kendine haksızlık etme eğlenceli babana dile getir defalarca ve defalarca buradan sıkıldığını ve daha iyi bir yere taşınmak istediğini söyle ama bunu sık sık ikna edici bir konusma ile... ikna kısmı sana ait gizli ikna etme tekniği kitabı vardı ama hiç okuma fırsatım olmamısdı. eğer yeni başlayan kişisel gelişim konusundaki kişilerden önde olmak istiyorsan en çok rahatsız olduğun veya en çok değiştirmek istediğin 4 şey belirle ve sadece bunlar için çözüm ara en iisi böyle çünkü başka türlü büyük sorunlarından kurtulman mümkün değil.. ben en büyük sorunlarım konusmak günlük hayatta 2 kişi 3 kişiyle birlikteyken bile konusmakta zorluk çekmem, hareketlerimi kısıtlayıp yapmak istediklerimi yapamamak çekiniyorum neydense birde kazanmak istediğim iki özellik cesaret ve azim... cesaret bana yapmak isteyipte kendimi kısıtladığım şeyleri yapabilme özgürlüğü sunacak azim ise başladığım çalışmalarımın sonunu getirmesine.. 2 güçlü silah.. sanırım hayatımda en çok ihtiyacım olacak olan özellikler... 41 günlük çalışmalarım bitti biliyorsun biraz dinlenicem ve sonra en çok değiştirmek istediğim 4 şeyi yazıp bunlarla ilgili çözüm bulup çalısmalarımın sonuna kadar sebat edicem.. 2013 benim için değişim yılı olucak..

merhaba canım :) valla babamı ikna etmek için denemediğim yol kalmadı. ama ben bunu ne kadar dile getirdiysem sanki onu aksine kamçılamış gibi oldum biyerde. onun da burada kalmakla ilgili kendince haklı nedenleri var ve kendisine göre büyük nedenler. ve evi de çok seviyor herşeyiyle. aslında o da muhitteki insanların yapısından rahatsız ancak evin konumundan mimarisinden çevre düzeninden ve güvenlikli bir site oluşu gibi şeylerinden memnun. ancak bunlar benim için yeterli değil ve bilirsin genelde yaşlı insanlar anılarına çok bağlıdırlar. bir anda herşeyle bağlarını koparıp yeni bir düzene alışma riskini göze alamıyor onu da çok iyi anlıyorum. durum böyle olunca da bu sefer kendi kişisel isteklerim için yaşlı başlı adamı da düzeninden etmek gibi birşeyin olmasını da vicdanen isteyememeye başladım.
haklısın kendime en az 3-4 hedef belirlemeliyim ki ev değiştiremesem bile en azından hayatta 3-4 birşey başardım diyebileyim vicdanıma.
benimkisi sanırım biraz da birçok kişinin ilham verici kişisel gelişim hikayelerini okuduğumda hayatlarında gördüğüm büyük değişimlerdi. kimisi hayatında yüklü miktarda para çekmiş, kimisi de başka şeyler. ben de çalışmalar yapıyorum ama neden onlar gibi hayatımda anlatabileceğim bir "nereden nereye? diye bir hikayem yok diye hayıflandım sanırım.

azraist_24 Nickli Üyeden Alıntı

telkinler sayesinde kilo da verebildim.ama bir kısmı geri aldım ama telkinlerle beraber kendimiz de değişsek bazı dış etkenler hala aynı kalabiliyor ve bizi eski kötü alışkanlıklara geri itebiliyor. kendi değişimimizle dış çevre değişimi aynı hızda senkronize içinde olmayınca insan böyle şeyler hissedebiliyor. insan biraz da dış çevrenin ve koşulların değişmesini bekliyor. ben hayatımın izin verdiği ölçüde yapabileceğim her türlü çabayı gösterdim ama biraz da dıştan teşvik gerekiyor.



Merhabalar,

Dis etken dedigin seyler nedir? Su an ikamet ettigin yerdeki insanlarin sana gore daha muhafazakar olmasi mi ? Neden onlari olduklari gibi kabul etmeyi denemiyorsun?

Hem bu seni de bu dusuncelerden ozgur kilar.. Onunu acar ve gelisimine ket vurmaz... Bak aslinda basitce anlattigin degisimler ( kilo verme + baskalarinin dusuncesini onemsememe ...) bunlar onemli kavramlar ve degisimler bir insanin hayatinda... Oncelikle bu degisimlerin hayatinin ne kadarini etkiledigini degil senin hayatinda ne kadar uygulayabildigine bakmalisin...

Oncelikle eger bakis acini degistirebilirsen ki bu oncelikle kendini affetmenle olabilecek bir sey sonra baskalarini affetmeyi ogrenmek gerek.. Kendinden basla en bastan bikmadan usanmadan....

Neden oturdugun muhiti oldugu gibi kabullenemiyorsun, bunun sebeplerin sor kendine ve kalem kagit al eline yaz... Madde madde ....Sirala ve bana haber ver:))))

Saka bir tarafa eger hangi yone gidecegini belirleyebilirsen ve o yonde calismalar yapabilirsen basarabilirsin...

Herseyden once kendini affetmekle basla... Forumda meditasyon bolumlerinde `Ozlem Hanimin seslendirdigi cok guzel bir medi var... 21 gun bu medi uzerinden calis..Telkinlerine de devam etmeyi ihmal etme... Listende hangi telkinler var bilmiyorum ama Sucluluk + Ego yu 15 gun kadar gunde 8-9 saat dinlediginden emin ol.... Firsatin olmazsa MP3 `unle geceleri ``Doga sesi` versiyonlarini dinleyebilirsin, hem seni rahatsiz etmez hem de misil misil uyursun:))) Dinlerken derslerine de calisabilirsin bu sana engel olmaz...

Ama tum bu yazdiklarimdan cikarabilecegin en onemli sey - Oncelikle bakis acini degistirebilmen, bakis acin degisirse o pek sevmedigin muhiti de, insanlarini da , cevreni de sevebilip kabul edebileceksin... Bakis acisini degistirebilmek oyle 1 ayda olabilecek birsey degil... Sabirli olmali insan... Pes etmemeli... Zamanla goreceksin ki hem kendini cok sevmissin hem de biranda etrafinla beraber oturdugun muhitte degismis ( hala ayni muhitte oturuyor olmana ragmen) bilmem anlatabildim mi:)))

merhaba. dış etken dediğim şey aslında oturduğum yerdeki insanların yapısı değil. evimizin konumunda ve onu çevreleyen daha doğru çevreleyemeyen şeylerden rahatsızım. 10 senedir burada oturuyorum ve 10 sene içinde burası çok yavaş gelişiyor o kanıya vardım. hala 4 yanımız kırlık alan ve çevremize yeni yeni başka inşaatlar belirdi. günlük hayatımda beni zora sokucak bazı imkansızlıklar içindeyim. mesela atıyorum herkesin kendi oturduğu mahallesinde saçını fön çektirmeye bile olsa gittiği bir kuaförü vardır. benim çevremde malesef böyle birşey yok. böyle basit birşeye bile ihtiyaç duyduğumda kuaföre başka bir mahalleye ve vasıtayla gitmek zorunda kalıyorum. market desen mahalle bakkalının daha modern hali gibi birşey. çok fazla seçim sansı yok. bunun gibi birçok örnek verebilirim. ve de burada insanlara hizmet veren birçok şey, muhafazakar insanlara yönelik hizmet verdikleri için ben faydalanamıyorum. yoksa bu insanlara karşı olumsuz bir bakış açısına sahip değilim mesela ufak tefek butikler var hepsi kapalı giyime yönelik dolayısıyla o dükkanlar benim için yok gibi. var ama yok.
yoksa benimkisi farklı yaşantılara görüşlere giyimlere saygısızlık değil. haddime düşmez. ama çevremdeki şeyler oturan insanların niteliğine göre şekillenmiş oldukları için faydalanamama durumları var. diyceksiniz ki sen de o zaman biraz açıl çık gez başka yere git. onu da yapıyorum hatta özenle ginip özenle süslenerek çıkıyorum dışarı kendimi motive etmek için. ama bunu her zaman yapmak zorunda olmak beni yoruyor. çünkü yürüme mesafesinde böyle bir yer yok. her şekilde bir taşıta vasıtaya bağlı kalıyorum. ben istiyorum ki bunlardan bağımsız olarak çıkıyım yürüyerek kuaförüme gidebileyim mesela. ama yok öyle bir yer. insanın hasta günü yorgun günü isteksiz günü oluyor. her zaman dışarı açılmak istemeyebiliyor. çevremde yakınımda faydalanabileceğim imkanlar olsaydı ben oturduğum yerdeki insanların muhafazakar oluşlarını da sorun etmezdim. hatta bazen keşke onlardan birisi olsaydım bu muhitte daha rahat yaşardım ihtiyaçlarımı yürüme mesafesi uzaklığında olan o dükkanlardan karşılardım dediğim de çok olmuştur. çünkü onlar benim çektiğim imkansızlıkları çekmiyorlar. onlara göre her hizmet bir yürüme mesafesi kadar yakın.
çevrede cadde köşesinde girişte yeni başlayan bir site inşaatı var ve projeye göre binanın alt katlarından dükkanlar olacakmış buna ümit bağladım ama inşaat ne zaman biter de dükkanlar açılır Allah bilir. dediğim gibi buralar çok yavaş gelişen bir muhit. kırlık alanlar hala bomboş duruyor geleceği belirsiz bir şekilde.
buralar çok durgun pasif yerler. buranın en hareketli yeri mahallenin cadde üzerindeki camiisi. ben fiziksel çevremin daha dolu ve daha canlı olmasını istiyorum. buraların yapısı insanı atalete hantallığa sürükleyen bir yapıya sahip. zaten bunu burada oturan yaşayan çoğu insanın kilolu oluşundan da gözlemleyebiliyorum. evde canları sıkılan ev hanımları arabalarına atlayıp uzak yerlere gitmekte şehir içinde çıkmakta buluyorlar çareyi. ama kafamdaki soru. "tek çare kendini dışarılara atmak mıdır?". bekledim sabrettim. bugün değişir yarın değişir derken. hatta muhite açılan en ufak bir ekmek büfesine en ufak gelişime değişime sevinirken yaş 20 iken 30 u buldu ve daha kaç 10 senelerim gidecek bilmiyorum.. çevremin şartları değişsin diye oturup beklemedim. değişim içten başlar diyerek,oturduğum evi sevebilmek için yıllarca çabalayıp evi sevilir hale getirdim yeni eşyalar aldım. dekore ettim. eski eşyaları değerlendirdim bir sürü yenilik yaptım evin içinde. ve gerçekten oturulur sevilir hale de geldi. aslına bakarsan şu anki evin içini seviyorum. ama bulunduğu yerin fiziksel koşulları aynen duruyor.

bahsettiğiniz mp3leri uzun süredir zaten dinliyorum. üyelik tarihime bakıp da yanılmayın. bunun eveliyatı da var :)
insan bazı çabalarının sonucunu hayatında geribildirim (feedback) niteliği taşıyan şeyler görmek istiyor. göremeyince de moralim bozuluyor.