UNUTAMADIGIM HAZMEDEMEDIGIM BI OLAY

[teresa]

öncelkle şunu söylemek isterim bu forumu ve ınsanlarını cok sevıyorum..genelde takıp ediyorum çok orjınal ve doğru saptamaları olan ınsanlar hayata karsı duyarlı ınsanlar..o yüzden bir şey anlatmaya karar verdim...bundan bi 5 yıl öncesiydi...benim yengemın kız kardesı yengemın evinde yasamaya başladı..biz cok ıyı anlaşmaya başladık onunla..yengemın bırde kızı vardı..yengemin kız kardeşi ayşe yengemın kızını sureklı kucuk dusurmye calısırdı..bende zaman zaman buna engel olmak ısterdım..ama ayseyle aram cok ıyıydı..neyse yengemın kızı yanı kuzenım evlılık kararı aldı..buna ayse karsı cıktı..cocugu kuzenime layık gormedı.o senı ıstemez felan dıe..bende daha fazla kuzenime hakszlık yapmasına dayanamadım.ve tartıştık dedımkı o benım kuzenım degıl kardesım gıbı cok bencılsın dedım..ogunden sonra benle hıc konuşmadı..gel zaman gıt zaman kuzenımın dugun hazırlıkları başladı..bu sefer ben dıslanmya başladım..kuzenımın hakkını savunmama rağmen ben kotu oldum...dugununde herseyıne teyzesı yardım etmıs felana dondu hesap..düğünde tartıştık bana bole yapıcaksan gıt bıle dedı..sun hayat devam edıo hıc bısey yokmuş gıbı davranıoruz teyzesiyle konusuorum ama olesıne bana o günden sonra hıc samımı davranmadı..kuzenımse aramaz sormaz oldu arada sırada arar oldu..teyzesı kıymetlı oldu..bazen ağlayasım gelıo nedense obu haksızlığı unutamıyorum..BEN ONUN HAKKINI SAVUNDUM ONU ASAGILAYAN TEYZESIYDI YANINDA OLDUM AMA KIYMETIM BILINMEDI USTUNE BENI OKADAR KIRDI INCITTIKI...AFFEDEMIORUM..HIC BISEY YOKMUS GIBI DAVRANMAYIDA HAZMEDIMEYORUM...O TEYZESINE BILMIORUM BEN MI YANLIS YAPTIM OMU BANA YAPTI AMA OLAYDAN SUCLU OLMASINA RAGMEN SIYRILDI..GUNAH KECISI SECILDIM

[teresa]

arkadaşlar yokmu cvp veren

[bird of paradise]

...AFFEDEMIORUM..demişsin, cevabını zaten yazmışsın önce kendini sonra onları affet,Online Koçluk : Affetmek - YouTube



sen bir evrensin içine dön ve kendini olumlama, sen degerlisin, sen mükemmelsin farkında ol

Kendini Sevmek - YouTube

[teresa]

evet sorun affedemememde sanırım..hıc bısey yomus gıbı davrnmaktandanefret edıorum onların ole davranmsından ..galıba en cok kendıme kızıorum bana onca yapılana karşılık ben bı mesafe koyamadım araya yada bu konu hakkında acık acık soyleyemedım ıstedıklerımı ıcımde kaldı..solıcek ne zamanım oldu ne ımkanım solesemde olmaz zaten ...hayatımda rahatça soledıgım zamanlarda hayatımdan cıkardıgım ınsanlarda odu onların pısmanlıgı yok..yada mesafe koyduğum ınsanlarda oldu..onlarada okadar kızmıorum dusunmuorum..belkı gerekenı yaptığım ıcınıdr..ama bunu tuhaf bı sekılde bellı aralıklarla dusunuorum...

[azraist_24]

Bu noktada asagidaki yaziyi paylasmak isterim... Biraz uzun ama sabirla okudugunda daha iyi anlayacagini ve sana yol gosterebilecegini dusunuyor sevgiyle paylasiyorum....

“Bir devrin kapanmasıdır eski defterleri kapatmak, eski hesapları görmek.

Bir insanı en çok yoran da işte o defterleri kapatamamaktır”

dedi adam bilgece bir tavırla.

Çok şaşırmıştı genç.

Gençliğinin kafasında esen yelleriyle anlamaya çalışıyordu adamı.

Adamın gözleri derindi, yüzü aydınlık ve hatları belirgindi.

Bildiği çok şey vardı ama konuşarak harcamak istemiyordu bildiklerini.

“Hayatın, kendiliğinden akıp gidecek ivmeye sahip olmadığı sürece anlamsızdır”

dedi sonra.

Sustu.

Genç olan bekledi adamı biraz daha açıklasın diye ama nafile.

Adam susmuştu.

Elinde sigarası, gözleri uzaklardaydı.

Ama bir o kadar da yakındı gözleri.

Son bir nefes çekti adam ve gence bakarak konuşmasına devam etti:

“Hayat pişmanlıklarla, acılarla, keşkelerle doluysa eğer, nafile yaşıyorsun.

Eğer bugün buradaysan ve şu karşıdaki ağaca yuva yapmış kuşları göremeyecek kadar körsen; bugün burada bu bankta oturuyor ve önünden geçen cıvıl cıvıl çocukları ve onların gözlerindeki yaşama sevincini fark etmiyorsan boşsun.

Zihnin nerede bulmalısın.

Bugün burada oturmuş, doğanın bahşettiği bunca güzelliği bırakıp, bilmem kaç yıl önce başına gelmiş olayları düşünüp duruyorsan, nehrin akması için gerekli ivmeyi yaratamıyorsun demektir.

Hayat bir nehirdir ve o nehrin akabilmesi için gereken ivmeyi başlatabilmelisin.

Çoğu insan bunun farkında bile değildir.

Çoğu insan bir nehirle benzeştiğini bile bilmez.

Yeni yerlerden akıp gitmektense, eski yerlerde kalıp yosun tutmayı seçerler.

İşte bu yüzden boşa harcanan bir sürü hayat vardır.

Bir sürü yosun tutmuş, çamurlaşmış, bataklık olmaktan kurtulamamış nehirle doludur dünya.

Kendi ivmeni yarat ki, akabilesin.

Aktıkça yeni yerler, yeni hayatlar keşfedebilesin.

Aktıkça güçlenip, aktıkça engelleri aşmanın her yolunu keşfedilebilesin.

Akan insan temizdir.

Akan insan saftır.

Akan insan enerjiktir.

Akan insan güçlüdür, sabırlıdır, esnektir.

Engelleri aşmak için beklemeyi ve yeterli suyu biriktirmeyi bilmektir akmak.

Ya da bazen o engelle uğraşmayı bırakıp, yeni bir yol keşfedebilecek kadar bırakmayı ve vaz geçmeyi becerebilmektir.

Çoğumuz bırakamadığımız, vaz geçemediğimiz için olduğumuz yerde senelerce bekler; yosun tutana kadar ve hatta bataklık olana kadar kalırız orda.

Kalmak, tutunmak, bırakmamak direnmektir.

Bu yüzden direnme hayata.

Bir nehir gibi ak akabildiğin kadar.

Engeller karşısında korkma.

Onlardan öğrenecek çok şeyin var.

Onlar senin kim oluğunu sana anlatacak olan en yakın dostlarındır aslında.

Engeller karşısındaki “kendi”ne bir ayna tutarsan eğer göreceksin gerçeğini.

Hayatının nerede durduğunu, nerede tıkandığını keşfedeceksin.

Bir nehir akar ve geçmişte bıraktığı yerlere asla geri dönmez.

Eğer kafan geçmişteyse bil ki bir nehir değilsin.

Affetmek bırakmaktır.

Bil ki affetmediğin her insan, her olay seni geçmişte tutan bir bağdır.

Affetmek pek çoğunun düşündüğü gibi zayıflık ya da kendine yapılanları kabul etmek değildir.

Çoğu insan affedip de yoluna devam edecek adımı atamayacak kadar korkaktır aslında.

Evet, doğru duydun.

Eğer affedemiyorsan, affetmek istemiyorsan, hala düşünüp düşünüp kin tutuyor ve olduğun yerde kalmayı seçiyorsan, bil ki sen bir korkaksın” dedi adam.

Genç ağlamaya başlamıştı bunları dinlerken.

Çünkü şimdi anlamıştı kendisine ne yaptığını.

Her sabah geçmişindeki o olayla uyanıp, her gece o olayı düşünerek yatıyordu.

Ve her nasılsa kendisinin yaşadıklarına rağmen, yoluna devam edebilen birisi olduğuna inanıyordu.

Ama değildi.

Hatta hiçbir şeyi bırakamamış ve neredeyse bir bataklığa dönüşmüştü.

Korktu.

Hiç böyle bir korku hissetmemişti bugüne kadar.

Hayatının sonuna kadar bir bataklık olarak kalmaktan korktu.

“Korkma!” dedi adam.

“Gerçekten ister ve gerçekten affedebilirsen tekrar bir nehir olabilirsin.

Öfkeni değil, öfkenin arkasına gizlenmiş korkularını bul önce.

Sonra da içinde, derinlerde unuttuğun şefkatini ara.

Şefkati bulduğunda kalbinin yumuşadığını ve yeniden sevmeye başladığını göreceksin.

Bırak içindeki şefkat ve sevgi tüm korkularını sarsın ve onları kabul etsin.

İşte bunu yapabildiğinde ivmelenmeye başladığını hissedeceksin”…

-ALINTI-
Sibel AYDOĞMUŞ
__________________

[kutayhun]

hocam boş ver gitsin ciddiyim... her haksızlıkta kendimize daha çok haksızlık edeceksek, ne anlamı var hak aramanın...

[teresa]

yazı ıcın teşekkürler azraist...yenı yılda yenı kararlar aldım bunun ıcın çokta musaıtım..zıhnımı benlıgımı hepsını temızlıycem...bu sıtede yazılanlar okudklarım arkadaşlarda buna fazlasıyla yardımcı zaten..

[Işıldayan Safir]

Canım kendisine yapılan haksızlığa sesi çıkmayan sana haksızlık yapılmasına müsaade de eder, ortak da olur. Kendi değerini bilmeyen insanlar senin değerini mi bilecek?

Hissettiğin duygunun affedememek olduğunu düşünmüyorum. Hazmedememen ve incinmen çok normal. Çünkü kimse bu tavrı hak etmez. Zaten sorun burada hak edip-etmeme meselesi... Sana bu haksızlığı yapanları ciddiye alman en başta senin kendine haksızlık yapman olur.

Sokrates'e demişler ki: "Seni haksız yere yargılıyorlar, sen kötü hiçbir şey yapmadın ki!"

Sokrates'de yanıt vermiş: "Eğer ki haklı yere yargılasalardı bu daha mı iyi olacaktı?"

O nedenle boşveeeerrr. Hatta sevin. Sen kötü bir şey yapmadığını biliyorsun. Bu yeterli...

Sevgilerimle.

[Eğlenceli]

gerçekten hiç de hoş olmayan bir durumla karşılaşmışsınız. ve bunun sonucunda da size haksızlık yapan kişileri kendinizi haklı görerek affetmekte zorluk çekiyorsunuz anladığım kadarıyla.

size tavsiyem şu verdiğim linkteki konuyu incelemeniz ve linkteki meditasyon mp3 ünü indirmeniz. ve düzenli olarak dinlemeniz. gerçekten çok faydalı oluyor. sitedeki birçok kişi bu meditasyondan faydalanıyor.

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...utsal-3-a.html

[teresa]

sureklı görüşmek te yıpratıyor duygularımı onların bole bırbırıne kenetlendıgını görmek eskı gunlerımı aklıma getırıo.kendı kendıme bu kız degılmıydı dıorum bunu sureklı kucuk düşüren..sonra kim bilir arkamdan neler dıolar dıorum..haklısın ışıldayan safır tam anlamıyla hıssettıgım hazmedememek..kaldıramamak mesafe koymayı becerememek...mp3 dınlıcem teşekkürler eglencelı:)