[cansuyu]

neden zorlanıyorum ak kaplı deftere yazacak ak anlar bulmakta.. hiç mi yaşamıyorum.. hala ak anları çoğaltıp kayda değer bulma konusunda beceriksiz miyim?

spora başlama kararımdan sonra aslında sınırlarımı zorladığım an lar.. tam da o an lar ak tı benim için..
sınırlarımı genişlettiğim an lar..


foruma bir süredir girmedim.. o süreçte ruhemicim çoktan geri dönmüğştü bana..

ak kaplı deftere yazılası gelmedi bu hiç.. yüreğim gülümsemedi.. sevinç çığlıkları atmadı.. gözümün bebekleri kahkaha saçmadı..

değişiyor zamanla ak ımız kara mız.. karışıyor sanki birbirine..

ama bugün kayalıklarda balık tutmayı denerken çok zaman elimi uzatsam bulutlara uzanacakmışçasına ak sayfalara akmaktaydım- ki bolca hevesimin kırıldığı yağmur bulutlarına dönüşmeden hemen önce..

sonunda kendimi ifade etme gereksinimi duydum..

benim içimdeki çocuk hala mutlu olmaya çalışırken.. denememeyi öğrenip büyümeyecek türünden bir söyleme dönüşünce şaşırdım.. izin vermeyeceğim buna diyordum..

içimdeki çocuk yaşıyormuş demek ki :)
kocaman bir gülümseme geçti onu yaşamda tutmaya çalışırken içimden.. kırık dökük.. zombi gibi de olsa.. yaşıyor içimdeki çocuk.. yaşasın :))