[Celill]

öncelikle bu yazdığınız yazının bana çok faydası oldu teşekkür ederim. ben biraz daha açmak istiyorum size kendimi. bazen aynen yukarda yazdığım gibi coşkulu neşeli konuşkan bi insan oluyorum, bazende böyle suskun sanki beynim durmuş gibi işte yukarıda yazdığım şekilde oluyo tam. insanlarla konuşamıyorum yani bi engelde yok anlayamıyorum içimdende diyorum boş boş konuşucağına sus otur. ama bazende çenem açılıyo susmak bilmiyorum. şimdi bu heralde depresyon değildir çünkü durduk yere mutsuzluk yada çöküntü ağlama gibi durumlar olmuyo bende. sadece gün içinde bi öyle bi böyle oluyorum. Nedenini hiç anlayamıyorum acaba bi psikoloğamı danışsam.