[Neptün]

Ben kendi kendime, içimden ya da sesli çok sık konuşuyorum. Yalnızken sesli. Mağazalarda kıyafetlerle konuşuyorum "Seni beğenmedim, seni beğendim, sen beyaz olsaydın seni daha çok beğenirdim" tarzında. Kitapçılarda da "bu kitabı okumayı çok istiyorum. bu kitap şöyle şöyle iyiymiş. şu kadar satmış " gibi... Bunları kendime mi söylüyorum kitaba mı söylüyorum bilmiyorum ama.

Bazen yanımda birisi varsa ona söylemek istediğim şeyi o kişinin gözlerinin içine bakarak içimden söylüyorum. Çünkü insanın yüzüne karşı söylenmeyecek şeyler oluyor :D Çok rahatlatıcı oluyor. Bu şekilde duygularımı kontrol etmiş gibi hissediyorum kendimi. Daha da rahatlıyorum. Daha mutlu oluyorum. Sinir ya da gerginlik yaratmamış oluyorum kendime.

Kendi kendine konuşmanın çok faydalı olduğunu düşünüyorum. içinden ya da dışa vurarak fark etmez.