[Berilce]

Size katılıyorum, bende de -bu aslında biraz da gereksiz alınganlıkmış- yaşamımı
ve meydana gelen olayları kontrol etme isteği ve başarısız olduğumda da (tabi ki
başarısız olursun, herkes seninle aynı pencereden yaşama ve olaylara bakmıyor, sana da
tabi!) mutsuz hissediyordum, ya da o mutsuzluğumu yenmem zaman alıyordu. Telkinlerin
işe yaradığını hissediyorum, insanları oldukları gibi kabul edebilme ve kontrol arzularımı
yenmede daha henüz tam olarak istediğim seviyede değilim fakat, kafamın içinde bir ampulun
yandığını ve kuytu köşeleri aydınlattığını hissediyorum,
İyi ki varsınız...